"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Ο Αστερίξ και το spread

Της Μαρίας Μαρκουλή

Eίμαστε το νέο γαλατικό χωριό της Ευρώπης; Ναι ή όχι; Και ναι και όχι. Οβελίξ έχουμε. Μαγικό φίλτρο έχουμε- τη θάλασσα, τον ήλιο, τον γαλανό ουρανό, το αγνό παρθένο ελαιόλαδο και ο Αστερίξ το παλεύει φιλότιμα εδώ κι εκεί. Κακά τα μαντάτα όμως για το γαλατικό χωριό, που καίγονται οι καλύβες του και κουβέντα γίνεται για ημιυπαίθριους χώρους. Είναι τρελοί αυτοί οι Γαλάτες. 

Τρελοί, ναι- κοιτάνε όμως μόνο την πάρτη τους; Είναι τέτοιοι τύποι οι τρελοί Γαλάτες που ξέραμε;

Φρέντο, πούρο, σταυροπόδι στο καφέ της παραλίας και spread. «Γαλάτης» στο κινητό αναλύει την κατάσταση σε βάθος, ύψος και σε όλα τα μήκη της. Τα ξέρει όλα, τους έχει τσεκαρισμένους όσους στήνουν παγίδες στα ξέφωτα του γαλατικού χωριού. Εχει πηγές (που δεν αποκαλύπτει). Είναι έτσι και έτσι και ολίγον από γιουβέτσι. Στη σάλτσα προφανώς κολύμπησαν και πνίγηκαν λεφτά και ολόκληρα ταμεία. Σε ποια ακριβώς περιπέτεια του Αστερίξ ήταν αυτό;

Αλλαγή ποδιού στο σταυροπόδι. Καφές και εμπάθεια.

Είναι γαλατικό το στυλ αυτό; Μήπως ξίνισε η μαρμίτα; Ο Δρυΐδης τα έχει χαμένα, δεν του βγαίνουν τα μαγικά, μελετά το χρώμα των ξανθών κεφαλιών σε πρωινά, μεσημεριανά τηλεοπτικά μήπως αυτό του αποκαλύψει κάτι.

Ούτε μια ανταύγεια όμως να δείχνει τίποτε. Και τι κάνουν οι «Γαλάτες» τώρα στα δύσκολα; Μένουν να κοιτάνε τα παγάκια που λειώνουν μέσα στο φρέντο τους; Βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος; Ποιο δάσος; Εδώ έχασαν και το δέντρο μετά τις τελευταίες μεγάλες πυρκαγιές. Μαζεμένοι στην πλατεία του χωριού ρίχνουν και ένα ζεϊμπέκικο βαρύ, μια που «τραβάνε» και οι κάμερες μην πάει κι αυτό χαμένο. Να φανεί, αν μη τι άλλο, η χάρη και η Γαλατο-λεβεντιά. Και το τζιπ το αρχοντικό στο πεζοδρόμιο αραγμένο. Στο τέλος, λέει η ιστορία, έχουν τον τρόπο τους σε αυτό το τρελοχωριό και κάνουν το σωστό και οι άλλοι μένουν με το στόμα ανοιχτό, πώς τα κατάφεραν πάλι οι τρελο-Γαλάτες. Μόνο που τελευταία η ιστορία μπάζει από παντού.

Οι Γαλάτες (που ξέραμε) δεν υπάρχουν πια- τους πάτησε το τζιπ. Θα επανέλθουν για να αλλάξουν τη μοίρα τους; Ποιος ξέρει; Ο «Αστερίξ και το spread» συνεχίζεται στο επόμενο τεύχος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: