"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Ως εδώ!

Tου Πασχου Μανδραβελη

Eίναι αλήθεια ότι μέχρι σήμερα το ΚΚΕ έχαιρε ασυλίας. Επειδή μαρτύρησε κατά τη μετεμφυλιοπολεμική περίοδο έπεισε τους πάντες ότι αγιοποιήθηκε. Χρησιμοποίησε τους αγώνες αγνών ανθρώπων, ώστε κάποιοι στον Περισσό να απολαμβάνουν διάφορα οφέλη και κυρίως να αποφεύγουν κάθε κριτική για τα πεπραγμένα τους. Ετσι, το ΚΚΕ μπορεί να καλεί τους εργαζομένους σε ξεσηκωμό για τα χαμηλά μεροκάματα, αλλά το ίδιο δίνει χαμηλότερα στις επιχειρήσεις του. Μπορεί να καλεί όλους τους εργαζομένους να απεργήσουν κατά των μέτρων της κυβέρνησης, αλλά να εργάζονται όλοι κανονικά στην «Τυποεκδοτική».

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο τα δύο μέτρα και σταθμά, που ιστορικά ακολουθούσε το ΚΚΕ στην πορεία του. Ετσι κι αλλιώς, πάντα κατήγγειλε τις δεξιές χούντες, αλλά θεωρούσε σοσιαλιστικά επιβεβλημένο τον σφαγιασμό χιλιάδων στη Βουδαπέστη, την Πράγα και αλλού.

Το πρόβλημα με το ΚΚΕ είναι ότι βαφτίζει οποιονδήποτε τολμήσει να αρθρώσει μια κάπως διαφορετική άποψη «αντικομμουνιστή» (στην καλύτερη περίπτωση), «υπηρέτη του κεφαλαίου» (στην ήπια) και «πράκτορα» (στη χειρότερη). Ετσι εξάλλου χαρακτήρισε και συνεπείς -μέχρι ανοησίας- αγωνιστές του ΚΚΕ που στάθηκαν με το κεφάλι ψηλά στο εκτελεστικό απόσπασμα. Οι καρεκλοκένταυροι του Περισσού (τότε εξωτερικού) θυσίασαν πολλούς για να διατηρήσουν τη μίζερη εσωκομματική τους εξουσία. Aλήθεια! Εκείνο το ημερολόγιο της Ελλης Παππά για την υπόθεση Μπελογιάννη θα αργήσει πολύ το Μουσείο Μπενάκη να το δημοσιοποιήσει;

Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι όσα γίνονται στην «Τυποεκδοτική» και σε άλλες επιχειρήσεις του ΚΚΕ είναι ενδοκομμουνιστική υπόθεση. Ετσι το πούλησε η κ. Παπαρήγα στο ντιμπέιτ των πολιτικών αρχηγών. Είπε ότι οι εργαζόμενοι στις κόκκινες φάμπρικες είναι καλοί κομμουνιστές και ως καλοί κομμουνιστές χύνουν τσάμπα τον εργατικό τους ιδρώτα.

Οι κάτοικοι, όμως, των νησιών σε τι φταίνε, για να πληρώνουν τους σχεδιασμούς της γραφειοκρατίας του Περισσού; Οι τουρίστες των ξενοδοχείων γιατί να μένουν αποκλεισμένοι επειδή ο κ. Μαΐλης ονειρεύεται τη μεγάλη επανάσταση;

Προχθές, με την ανοχή όλων μας, το ΚΚΕ πραγματοποίησε ένα ακόμη χάπενινγκ με σοβαρό κόστος για την εθνική οικονομία. Εστειλε ομάδες πέντε-δέκα ατόμων για να κλείσουν τα κεντρικά ξενοδοχεία και να απαγορεύσουν τα πλοία να αποπλεύσουν από τον Πειραιά. Βρήκαν κι έκαναν! Η κυβέρνηση έμεινε αδρανής, διότι φοβάται ότι η σύλληψη εκείνων που παραβιάζουν τον νόμο θα θεωρηθεί «ποινικοποίηση των αγώνων». Οι πολίτες που πλήττονται από την παραβίαση του νόμου δεν αντιδρούν διότι φοβούνται τον χαρακτηρισμό του «αντικομμουνιστή». Ετσι, δέκα νοματαίοι του ΚΚΕ διαφεντεύουν το παρόν και το μέλλον της χώρας.

Εφτασε η στιγμή να πούμε όλοι «ώς εδώ!» Δεν μπορεί το 8% να κυβερνά τη χώρα. Δεν μπορούν δέκα άτομα να κλείνουν τα ξενοδοχεία και κανείς να μη διαμαρτύρεται. Δεν μπορεί να παραβιάζονται κατάφωρα οι νόμοι και να μην κάθεται κανένας στο σκαμνί. Δεν μπορεί μια χούφτα στελεχών του ΚΚΕ να μασκαρεύονται ναυτεργάτες και να σταματούν την ακτοπολοΐα.

Αυτό που το ΚΚΕ ονομάζει «αντικομμουνισμό» δεν είναι μόνο εθνική ανάγκη. Είναι κοινωνικό καθήκον. Είναι αντίσταση στον φασισμό με κόκκινη λεοντή.

πηγη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: