Γράφει ο Γιώργος Γιουκάκης
Ο απόλυτος κυνισμός στη χρήση της γλώσσας της πολιτικής υπήρξε βασικό χαρακτηριστικό της μακράς πορείας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Κι όπως αποδεικνύεται, αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό κληρονόμησε στα τέκνα του. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να προσεγγίσει κάποιος τη δημόσια ομολογία του Κυριάκου Μητσοτάκη;
«Τον Οκτώβριο, για να το πω λαϊκά, πηδήξαμε απ΄ το καράβι. Ηταν ένα πολιτικό ατόπημα», είπε ο πολιτικός κληρονόμος του «απόλυτα κυνικού».
Ετσι, για να το καταλάβουν κι αυτοί που διατηρούν ακόμη αμφιβολίες για τα τρωκτικά της πολιτικής μας σκηνής, για το ποιοι ακολούθησαν τη... συνταγή του ποντικού του πλοίου την ώρα της βύθισης.
Πάλι καλά, έμειναν κάποιοι από εκείνο το «πλήρωμα» και συνεχίζουν σήμερα να μιλάνε. Είτε για να καταδείξουν τι ακριβώς συνέβη τον περασμένο Οκτώβριο είτε για να προσπαθούν να δικαιολογήσουν την εγκληματική πολιτική τους. Ο τότε «καπετάνιος» όμως, όπως και κάποιοι ύπαρχοί του, μάλλον πνίγηκαν. Χάθηκαν οριστικά στο πέλαγος αντιγράφοντας τους ιχθύς στην απόλυτη σιγή τους.
Βουβάθηκαν έξι μήνες τώρα, οι λαλίστατοι της εξαετίας. Κατάπιαν τη γλώσσα τους, εξαφανίστηκε ο Ρουσόπουλος, ο Αλογονόμικ «καθηγητής», ο Βουλγαράκης επενδυτής. Οσο για τον μαέστρο τους, αυτός ετοιμάζεται (λένε) να ακολουθήσει τον δρόμο του θείου του το '63, με κανονικό διαβατήριο όμως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου