Οδυσσέας Παπανδρέου

Γράφει ο ΜΑΡΙΟΣ ΡΟΖΑΚΟΣ

Ανακοινώνοντας το αίτημα ενεργοποίησης του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας -ανήμερα της ονομαστικής εορτής του και με φόντο τα ήρεμα νερά του ειδυλλιακού Καστελόριζου- ο πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου αναφέρθηκε σε μια «νέα Οδύσσεια για τον Ελληνισμό», στην οποία όμως «ξέρουμε το δρόμο για την Ιθάκη» και έχουμε «χαρτογραφήσει τη διαδρομή».

ΕΞΙ ΜΗΝΕΣ παλινωδιών, με αντιφατικές δηλώσεις που κατάφεραν επανειλημμένα να εκτινάξουν τα spreads των ελληνικών ομολόγων σε δυσθεώρητα ύψη και με χειρισμούς που δεν έπεισαν ούτε προς στιγμήν τις αγορές ότι η χώρα μας θα αντιμετωπίσει τα τεράστια δημοσιονομικά προβλήματά της υιοθετώντας λυσιτελή μέτρα έστω και την ύστατη στιγμή, αποτελούν, δυστυχώς, κάθε άλλο παρά εχέγγυο ότι ο πρωθυπουργός έχει δίκιο. 

Η κυβέρνηση δεν έχει δώσει ούτε το παραμικρό δείγμα ότι έχει χαρτογραφήσει τη διαδρομή. Αντιθέτως, κατάφερε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να αναγάγει την «ύστατη επιλογή» σε «εθνική και επιτακτική ανάγκη». Γι’ αυτό και οι χθεσινές δηλώσεις του κ. Παπανδρέου δεν φέρνουν στο νου την ομηρική «Οδύσσεια», αλλά την «Ιθάκη» του Κ. Π. Καβάφη. Στην περίπτωση της χώρας μας, έχουμε κάθε λόγο να ευχόμαστε να μην είναι μακρύς ο δρόμος. Οταν, όμως, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι -συμπεριλαμβανομένου του αρμόδιου επιτρόπου κ. Ολι Ρεν- έχουν επανειλημμένα τονίσει ότι ο μηχανισμός στήριξης διέπεται από τη φιλοσοφία να είναι τόσο αποκρουστικός, ώστε η ενεργοποίησή του να καθίσταται δύσκολη στην πράξη, είναι προφανές ότι ο δρόμος και μακρύς θα είναι και «γεμάτος περιπέτειες».

ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, το πηδάλιο της χώρας περνά, λοιπόν, στα χέρια της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και η Ελλάδα σαλπάρει προς την Ιθάκη. Το ζήτημα είναι πως ο προορισμός κινδυνεύει να αποδειχθεί ουτοπία.

«Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε. Ετσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα, ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν», καταλήγει ο ποιητής. Εμείς θα γίνουμε πράγματι σοφοί ή έστω σοφότεροι;