Στιχάκια καθρέφτες…., που γδύνουνε ψεύτες!

Του (κατα την ταπεινή μου γνώμη ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΥ)  ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΖΗΒΑ

Θύτες οι τετράποδοι….,

---- Καθεστώς ‘’Δημοκρατία’’….! ----

θύματα τα δίποδα….,

νόθο πίνουν το κρασί –τους….,

τα ‘’μεθύσια’’ τους γιατροί τους…..

κι ίσια τα ανάποδα….!.....

Άλλο πράμα η κερήθρα….. κι άλλο πράμα η μυζήθρα….,

άλλο το μελισσομέλι….. κι άλλο το σκουληκομέλι….!.....

Γιορτάζουν, λεν, ‘’Δημοκρατία’’....,

που αυτοί, τάχα, στηρίζουν....,.....

πιο κάτω είν’ χωματερή....,

τσούρμο αμέτρητα παιδιά

προσμένουν σκουπιδιάρηδες

να ρίξουν τ’ αποφάγια –τους....,

να βρουν....,να φάν’...., να στυλωθούν....,

να ζουν να συνεχίζουν....!.....

‘’Λογική’’ κονσέρβα…..

και ελπίδα πρέζα….,

---- πού σε πάν’…., πού πας…!; ----

φυλακή ο δρόμος….,

σιγολιώνεις…., κι όμως…..

δεν το ξεκουνάς….!.....

Δίνει πάσα ο Μπαμπάκας…., να ‘χει ο γιος το αρχηγιλίκι…..

και ο Θειος του ανεψιού του…., να ‘χει κι ο λαός ‘’μανίκι’’….!.....

Κι ο λαούλης…., οπαδούλης….,

πάντα, ‘’Μπούλης’’ κι υποδούλης….,

λέει, λέει….. και τους βρίζει….,

τώρα…., και τους γιουχαΐζει….,…..

μα…., σαν έρθουν εκλογές….,

πάντα, ‘’τέτοιους’’, να, ψηφίζει….,…..

κι ό,τι ζει, βρε, το αξίζει….!……

Μία μπρος….. και δέκα πίσω….,

μία άσπρο….. δέκα μαύρο….,…..

με του Κενού το Τίποτα

παράλληλο ταξίδι

σου έγινε συνήθεια….,…..

---- τι φωνασκείς βοήθεια…!; ----

‘’μέτρα το χρόνο αντίστροφα’’….:

‘’μείον ένα…., μείον δύο….. και λοιπά…..’’….,

κι άει στα μαυρότρυπα γκρεμνά….!.....

Άσπρο – μαύρο…., ντούμπλε φας…., Εξουσία δίχως στιλ….,

θέλω να σε ‘δω αν φας….. κι όλο δείχνεσαι προφίλ….!......

Άκου, λίγο, ανθρωπάκο…., ζήσε μ’ ‘’ανορθογραφία’’….,

σου ‘στησαν παγίδα…., λάκκο…., μέσα στην ‘’ορθογραφία’’….!.....

Τα άνομα του χτες….. νόμιμα είν’ σήμερα….,

πάντρελοι Ελεγκτές….. μας κλείνουν σε σύνορα….!.....

Πέτρα σου λέγαν που κυλά

ποτέ της δε στεριώνει….,

μα δε σου είπανε, ποτέ,

πως χορταριάζει, ύπουλα,

η πέτρα που στεριώνει….!.....

Αν κρίνεις Αφέντες…., ‘’σταυρό’’ θε να σου φτιάξουν….,

κι αν κρίνεις λαούλια…., σε ‘’τάφο’’ θα σε θάψουν….!.....

Το ‘ξερα αυτό από παιδί….,

που γίνεται συνήθως….,

μα διάλεξα τον Ήλιο εγώ…..

και δεν πονάω….. που πονώ….,

μου αρκεί που άλλους δεν πονώ….,…..

κι είμαι, γι’ αυτό, περήφανος….,

που υπηρετάω το Θεό….!.....

Κι αθώοι πληρώνουν….,

κι αφού δυο ‘’Χριστοί’’,

να, σπάνια, πια, χώνουν

στη μέση έναν ‘’ληστή’’….!.....