«Ο τρομοκράτης αριθμός 20»

Του Γιώργου Αγγελόπουλου

«Μπορούσα να είμαι μαζί τους, να είμαι ο εικοστός... Να είμαι απ΄ αυτούς που γκρέμισαν αυτά τα κτίρια με τους ανθρώπους που ήταν μέσα, απ΄ αυτούς που οδήγησαν στον θάνατο τους επιβάτες των αεροπλάνων που έριξαν τους πύργους!»

Σ΄ ένα αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα, ο σαουδάραβας Αμπντάλα Τάμπιτ, 38 ετών, αφηγείται ότι θα μπορούσε να ήταν ο εικοστός αεροπειρατής της 11ης Σεπτεμβρίου 2001. Το βιβλίο του με τίτλο «Ο τρομοκράτης αριθμός 20» μεταφράσθηκε πρόσφατα στα γαλλικά (εκδ. Sindbad) και βρίσκεται στην τέταρτη έκδοσή του στα αραβικά. Ο Αμπντάλα περιγράφει σ΄ αυτό την εποχή που είχε γενειάδα, που διοικούσε δύο παράνομους ισλαμικούς πυρήνες και παραλίγο να γίνει το 20ό πρόσωπο της συνωμοσίας της 11ης Σεπτεμβρίου. Από τους 19 τρομοκράτες που φέρεται ότι συμμετείχαν σ΄ αυτήν, οι 15 ήταν Σαουδάραβες.

Σήμερα ο Αμπντάλα είναι καθηγητής σε σχολεία της Τζέντας. Διαβάζει Βολταίρο, Χέμινγουεϊ, Βίκτωρα Ουγκό, ακούει Φαϊρούζ οδηγώντας το αυτοκίνητό του μέσα στη νύχτα στη σουδαραβική έρημο. Γράφει «πού και πού» στις «μοντέρνες» εφημερίδες που εκδίδουν σαουδάραβες πρίγκιπες και λέει πως έχει αποστασιοποιηθεί από τον «δημόσιο χώρο». Ομως οι παλιοί του «σύντροφοι» δεν έχουν συγχωρήσει την αποστασία του. «Οταν κυκλοφόρησε το βιβλίο μου στα αραβικά, άρχισα να δέχομαι απειλές μέσω SΜS», λέει στη γαλλική «Λε Φιγκαρό». «Ιστοσελίδες στο Ιντερνετ δημοσίευαν μηνύματα όπως "Είναι ένα βιβλίο- επίθεση εναντίον μας. Πρέπει να σκοτώσουμε τον συγγραφέα"». Κι όταν ένας φίλος τον προειδοποίησε ότι ο κίνδυνος είναι επικείμενος, μετακόμισε μέσα στη νύχτα, με τη γυναίκα του και τις δύο κόρες του, από την Αμπχα του Ασίρ όπου ζούσαν ώς τότε στην Τζέντα, όπου ζουν μέχρι σήμερα.

Ο Αμπντάλα εντάχθηκε στους ισλαμιστές όταν φοιτούσε στο Λύκειο. «Νόμιζα ότι έμπαινα σε μια ποδοσφαιρική ομάδα και βρέθηκα σε μια οργάνωση», λέει. Στα ματς φώναζαν «ο Θεός είναι μεγάλος» και δεν χειροκροτούσαν, «για να μη μοιάζουμε στους άπιστους». Εναν χρόνο μετά, εντάχθηκε σ΄ έναν ισλαμικό πυρήνα. Διέκοψε τις επαφές με την οικογένειά του, επειδή οι καθοδηγητές του δεν τη θεωρούσαν αρκετά «ισλαμική». Αρχισε να παραμελεί τις σπουδές του, να κηρύσσει στα τζαμιά, να κοιμάται σ΄ αυτά. «Πιστεύαμε πως είμαστε οι μοναδικοί αληθινοί μουσουλμάνοι, όλοι οι άλλοι ήταν αιρετικοί, ακόμη και οι πρίγκιπες, οι ουλεμάδες, οι θρησκευτικοί αξιωματούχοι», λέει. «Κάναμε επιδρομές εναντίον των ασεβών, ξυλοκοπούσαμε αυτούς που κάπνιζαν, τα βάζαμε με τις γυναίκες που δεν κάλυπταν το κεφάλι, εξευτελίζαμε τους Εβραίους και τους χριστιανούς».

Η αλλαγή ήρθε στο πανεπιστήμιο: «Ανακάλυψα τους δυτικούς φιλοσόφους. Διάβαζα νύχτες ολόκληρες, δώδεκα ώρες στη σειρά». Ενα βράδυ, οι παλιοί «σύντροφοί» του τον παρέσυραν σε μια παγίδα, τον ξυλοκόπησαν και τον παράτησαν. Σήμερα τον Αμπντάλα προστατεύει ένας πρίγκιπας, ο Χάλεντ αλ-Φαϊζάλ. Χάρη σ΄ αυτόν, πολλές δεκάδες αντίτυπα του «Τρομοκράτη αριθμός 20» θα διανεμηθούν στα σαουδαραβικά σχολεία.