Της Μάρθας Καϊτανίδη
«Όποιος μπορεί να νιώσει ερωτική έλξη για ένα παιδί τόσο μικρό και αγνό σαν την Τζούλια πρέπει να είναι πολύ άρρωστος». Τα παραπάνω δήλωσε η Μόνικα Λίρα, η μητέρα της 7χρονης χορεύτριας που επιλέχτηκε να ηγηθεί της φετινής παρέλασης στο σαμπαδρόμιο.
Και σαφώς έχει δίκιο. Είναι αρρώστια και μάλιστα βαριά και ακατανόητη. Είναι όμως γεγονός πως η ασθένεια αυτή δεν είναι τόσο σπάνια- όσο θέλουμε να πιστεύουμε. Πάνω σε αυτήν έχουν «χτιστεί» κερδοφόρες επιχειρήσεις. Και η εικόνα ενός ημίγυμνου παιδιού- όσο αθώο κι αν είναι- δεν είναι παρά το δόλωμα για να ανοίξουν οι επιμελώς κρυμμένες άρρωστες ορέξεις.
Ο σεξοτουρισμός γεμίζει τα τσάρτερ του «σεξ» με πελάτες όλο τον χρόνο. Η ανοχή στην παρανομία έχει ως αποτέλεσμα χώρες όπως η Ταϊλάνδη, οι Φιλιππίνες και η Βραζιλία να αποτελούν «καυτούς» προορισμούς. Το 1996 είχε υπολογιστεί πως 200.000 παιδιά στη Βραζιλία έχουν πέσει θύματα πορνείας.
Τα στατιστικά δεδομένα που περιγράφουν αυτήν την αρρώστια προκαλούν αποστροφή, δεν έχει νόημα όμως να κλείνουμε τα μάτια μας. Συμβαίνει...
Υπάρχει όμως και μία δεύτερη διάσταση, που δίχασε τη Βραζιλία. Η Τζούλια δεν είναι παρά ένα παιδί και αυτό το επιβεβαίωσαν τα δάκρυά της. Ο φόβος που της προκάλεσαν τα φώτα της δημοσιότητας την έκαναν να κρυφτεί στην αγκαλιά του πατέρα της- όπως ακριβώς θα αντιδρούσε κάθε παιδί. Ανέλαβε να βγάλει εις πέρας μια υποχρέωση που δύσκολα αντέχουν να σηκώσουν τόσο μικροί ώμοι. Υπολογίζεται πως 730.000 τουρίστες κατέφτασαν στο Ρίο για να συμμετάσχουν στο μεγάλο πάρτι.
Στον ρόλο της βασίλισσας του Ρίο έχουμε συνηθίσει πληθωρικές γυναίκες, το σώμα των οποίων υπακούει στον ρυθμό της σάμπα, μαγνητίζοντας το ενδιαφέρον. Πάνω απ΄ όλα όμως είναι γυναίκες έτοιμες να αντιμετωπίσουν τα αχόρταγα βλέμματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου