Του Frederic Bobin / LE MONDE
"Θυσία ζωής για το Θιβέτ", γράφει με κατακόκκινα γράμματα η γιγάντια αφίσα που
εικονίζει τα πρόσωπα Θιβετιανών που δεν υπάρχουν πια, στην άκρη ενός
ανηφορικού δρόμου στα υψώματα της Νταραμσάλα, της «πρωτεύουσας» του
εξόριστου Θιβέτ στο βόρειο ινδικό κρατίδιο Χιμασάλ Πραντές. Ονομάζονται
Λομπσάνγκ Φουντσόκ, Τσεβάνγκ Νόρμπου, Σόπα Ρινπός ή Λομπσάνγκ Τζαμιάνγκ.
Από το 2009, 72 αυτοπυρπολήθηκαν για χάρη του «Θιβέτ του εσωτερικού»,
δηλαδή αυτού που βρίσκεται υπό κινεζική κυριαρχία. Λίγοι επέζησαν. Τις
τελευταίες εβδομάδες αυτή η αυτοκτονική επιδημία εντάθηκε. Μετά την
έναρξη του Συνεδρίου του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος, στις 8
Νοεμβρίου στο Πεκίνο, έξι Θιβετιανοί αυτοπυρπολήθηκαν μέσα σε δύο
ημέρες. Στο Ρεμπκόνγκ, στη θιβετιανή περιοχή του Αμντο (κινεζική επαρχία
Τσινγκχάι), χιλιάδες διαδηλωτές αψηφούν έκτοτε την Αστυνομία.
Οι «μάρτυρες» αφήνουν όλοι μια επιστολή στην οποία αναφέρουν τα δύο κίνητρα της
πράξης τους: «ελευθερία για το Θιβέτ» και «επιστροφή του Δαλάι Λάμα στη
Λάσα» - διέφυγε το 1959 από το υπό κινεζική κατοχή Θιβέτ και βρήκε
καταφύγιο στην Νταραμσάλα. Το γεγονός ότι 72 Θιβετιανοί αυτοκτόνησαν για
να ρίξουν στο πρόσωπο του κόσμου αυτό το διπλό αίτημα ερμηνεύεται στην
Νταραμσάλα ως ένδειξη της βαθιάς κρίσης στη Στέγη του Κόσμου. «Είναι ένα
μήνυμα απελπισίας που σημαίνει πως η πολιτική κατοχής και καταπίεσης
της Κίνας στο Θιβέτ έχει αποτύχει», αποκωδικοποιεί ο Λομπσάνγκ Σενγκέ
(φωτογραφία), ο νέος αρχηγός της εξόριστης κυβέρνησης, που κληρονόμησε
το 2011 από τον Δαλάι Λάμα τα καθήκοντα του πολιτικού αρχηγού της
διασποράς.
Η χειρονομία αποτελεί επίσης μέσο για να αφυπνισθούν οι συνειδήσεις. «Για
μένα, αυτές οι αυτοπυρπολήσεις απευθύνονται εν μέρει στις κυβερνήσεις
της Δύσης, οι οποίες, απασχολημένες με το να κάνουν δουλειές με την
Κίνα, έχουν ξεχάσει το Θιβέτ και νομιμοποιούν το κινεζικό σύστημα»,
υπογραμμίζει ο θιβετιανός ακτιβιστής Τενζίν Τσουντούε.
Στην Νταραμσάλα
υπάρχει πάντως και κάποια αμηχανία, μια φανερή ενόχληση για το γεγονός
ότι η ζωή, ιερή στον βουδισμό, περιφρονείται με την προσφυγή στην
αυτοκτονία, όπλο εντελώς καινούργιο στην ιστορία του θιβετιανού αγώνα.
Κινέζοι «θιβετολόγοι» σε διατεταγμένη υπηρεσία επαναλαμβάνουν πως αυτές
οι αυτοπυρπολήσεις «παραβιάζουν τις θεμελιώδεις αρχές του βουδισμού». Το
επιχείρημα βρίσκει απήχηση και στη Δύση.
«Η βία της πράξης της αυτοκτονίας εξαρτάται από το κίνητρο», εξηγεί ο
θιβετιανός αξιωματούχος Θούπτεν Νγκόντουπ. «Αν αυτοκτονείτε εξαιτίας της
προσωπικής σας τύχης, αυτό μπορεί να θεωρηθεί βίαιο. Ομως, αν
αυτοκτονείτε στο όνομα της ελευθερίας έξι εκατομμυρίων ανθρώπων (ο
θιβετιανός πληθυσμός), τότε δεν πρόκειται για βία».
Με τον τρόπο αυτό
έχουν αποφανθεί στην Νταραμσάλα σχετικά με το ευαίσθητο ζήτημα της
πνευματικής νομιμότητας της υπέρτατης θυσίας. «Αυτό που μου φαίνεται
ανήθικο», σχολιάζει ο Κάρμα Γέσι, βουλευτής του εξόριστου θιβετιανού
Κοινοβουλίου, «είναι να εκφέρει κανείς κρίσεις (για την αυτοκτονία),
όταν ζει ο ίδιος σε μια ελεύθερη χώρα. Το πραγματικό μήνυμα είναι πως οι
Θιβετιανοί αντιστέκονται στην καταπίεση».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου