ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Πάνε στην Βουλή αδιάβαστοι κυρίε Εθνοσωτήρα?

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Της ΜΑΡΙΑΝΝΑΣ ΤΖΙΑΝΤΖΗ

Οταν ο σκηνοθέτης Ζαν-Ζακ Ανό πρότεινε στον Ουμπέρτο Εκο να μεταφερθεί το «Ονομα του ρόδου» στον κινηματογράφο, ο συγγραφέας, όπως δήλωσε σε μια συνέντευξή του, ενθουσιάστηκε: «Μέχρι τώρα νόμιζα ότι, εκτός από μένα και τον φωτοστοιχειοθέτη, κανένας άλλος άνθρωπος στον κόσμο δεν έχει διαβάσει το βιβλίο μου. Τώρα όμως ξέρω ότι υπάρχει τουλάχιστον άλλος ένας, ο σεναριογράφος». 

Είναι αυτονόητο ότι ο Εκο απλώς παραδοξολογεί και αυτοσαρκάζεται. Ομως δεν είναι παραδοξολογία η υπόθεση ότι οι βουλευτές δεν πρόλαβαν να διαβάσουν, έστω και διαγώνια, το φαραωνικών διαστάσεων πολυνομοσχέδιο. Εκτός από το «ραντεβού στα τυφλά», υπάρχει και η ψήφος στα τυφλά.

Ιδού ένα μικρό τυχαίο δείγμα: «Το δεύτερο εδάφιο της υποπερίπτωσης εε΄ της περ. β΄ της παρ. 3 του άρθρου 56 του π.δ. 169/2007 αντικαθίσταται ως εξής:…». Μέχρι να φτάσουμε στο τέλος (πέντε γενικές στη σειρά), έχουμε ξεχάσει για τι πράγμα μιλάμε. Στο προσχέδιο δεν αναφέρεται τι είναι αυτό που αντικαθίσταται – και αυτό συμβαίνει πάμπολλες φορές. Ισως μαζί με το ΜΠΔΣ (μακροπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής στρατηγικής), οι βουλευτές θα έπρεπε να παραλαμβάνουν ένα φροντιστηριακό λυσάρι, ένα «companion» με επεξηγηματικά σχόλια. Εχοντας στη διάθεσή τους λιγότερες από 24 ώρες, οι 300 κλήθηκαν να συζητήσουν ένα νομοσχέδιο-ποταμό. (...)

 Πώς υπερασπίζεται κανείς κάτι που δεν γνωρίζει; Διαβάζω και ζαλίζομαι, διαβάζω και παραμιλώ. Αν οι βουλευτές υποχρεώνονταν, αντί να ψηφίσουν, να δώσουν ένα πρόχειρο διαγώνισμα, το πιθανότερο είναι ότι και οι 300 θα έπαιρναν κάτω από τη βάση, εκτός και αν έχουν ΙQ όσο και ο Γκαίτε. Προφανώς το ζήτημα της ανάγνωσης είναι δευτερεύον μπροστά στο δίλημμα «σωτηρία ή χάος», «νέα δόση ή δραχμή, πείνα και καταποντισμοί».

Μια φίλη φιλόλογος που κάποτε εργαζόταν σε ένα φροντιστήριο σήκωσε τα χέρια ψηλά όταν ένας μαθητής της δεν μπορούσε να απαντήσει σε μια γραπτή άσκηση στο μάθημα της Γλώσσας γιατί είχε άγνωστες λέξεις στην εκφώνηση: «Βρείτε τα υπερρεαλιστικά και συνειρμικά στοιχεία στους πρώτους 15 στίχους του “Μπολιβάρ”». Ποιος είναι ο κύριος Μπολιβάρ και ποια τα στοιχεία του; Πώς να κάνει κανείς σκονάκι τόσα ακρωνύμια (ΕΤΕΑΝ Α.Ε., ΠΣΛΦΒ, ΕΑΚΝ, ΑΣΠΑΙΤΕ, ΚΚΔΚΥ, ΓΕΜΗ, ΣΗΘΥΑ, ΛΑΓΗΕ κ.λπ.); Πώς να αντιληφθεί κανείς τόσες περ. (περιπτώσεις), υποπερ. (υποπεριπτώσεις), εδάφια και υπο-εδάφια; «Κυρία, κυρία, δεν πρόλαβα να διαβάσω· κυρία, ξέχασα το τετράδιο στο σπίτι».

Πίστευε, ψήφιζε και μη ερεύνα, γιατί δεν υπάρχει χρόνος για «ερεύνα». Αναρωτιέμαι αν θα βρεθεί ένας (1) βουλευτής που θα δηλώσει όχι «παρών» αλλά «αδιάβαστος», για τον απλό και υπερκομματικό λόγο ότι δεν είχε τον χρόνο να διαβάσει και να κατανοήσει τι είναι αυτό που καλείται να ψηφίσει ή να καταψηφίσει.

Οπερέτα ή τραγωδία; Θρίαμβος ή καταισχύνη του κοινοβουλευτισμού και της δημοκρατίας;