ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Μετέωρες απολύσεις στον δημόσιο τομέα - 6.500 δημόσιοι υπάλληλοι «άνευ κατηγορίας» κυρίως «αιώνιοι φοιτητές» που δεν έχουν πτυχίο, πέτυχαν με νόμο του κράτους την αναγνώριση των ανύπαρκτων πτυχίων τους παραμενουν στο απυρόβλητο !

Της Φωτεινης Kαλλιρη

Πολλές οι γκρίζες ζώνες στις διατάξεις του πολυνομοσχεδίου για τις απολύσεις στον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα που καθιστούν, κατά εργατολόγους και στελέχη της διοίκησης, τη διαδικασία της απομάκρυνσης υπαλλήλων νομικά μετέωρη. 

Καθαρή λύση, επισημαίνει στέλεχος του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, θα ήταν να κλείσουν οργανισμοί και το προσωπικό τους να απολυθεί, ή να καταργηθεί το σύνολο των θέσεων σε μια κατηγορία ή ειδικότητα και όχι επιλεκτικά. Αλλά όλα αυτά έχουν τεράστιο πολιτικό κόστος.

Με τις νέες ρυθμίσεις (Κεφάλαιο Ζ΄ του νομοσχεδίου) «καταργούνται οι οργανικές θέσεις της κατηγορίας Δ.Ε. των ειδικοτήτων Διοικητικού, Διοικητικού-Λογιστικού, Διοικητικού-Οικονομικού και Διοικητικών Γραμματέων των υπαλλήλων με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, οι οποίοι δεν έχουν προσληφθεί με διαγωνισμό ή με διαδικασία επιλογής και εφόσον ο αριθμός των υπαλλήλων αυτών είναι μεγαλύτερος των 10 ανά φορέα και ανέρχεται σε ποσοστό μικρότερο του 30% του συνολικού αριθμού των υπαλλήλων των ως άνω κλάδων και ειδικοτήτων που υπηρετούν στον οικείο φορέα».

«Βάζοντας ποσοστώσεις και προϋποθέσεις κάποιοι γλιτώνουν και κάποιοι καίγονται. Αλλοι υπάλληλοι απόφοιτοι λυκείου από την ίδια κατηγορία διοικητικού κλάδου απολύονται και άλλοι όχι» λέει  το στέλεχος του υπουργείου. «Αποκλείεται να μην κερδίσουν εάν προσφύγουν». Στο υπουργείο Υγείας, για παράδειγμα, ο συνολικός αριθμός υπαλλήλων των ειδικοτήτων στις οποίες αναφέρεται ο νόμος είναι 263. Από το προσωπικό αυτό, 69 άτομα είναι Υ.Ε. και Δ.Ε., με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. Οι υπάλληλοι αυτοί είναι στο όριο, άρα απολύονται. Σε άλλο υπουργείο γλιτώνουν.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το 40% της κεντρικής διοίκησης (υπουργεία) είναι υπάλληλοι αορίστου χρόνου, οι οποίοι κατά πάγια νομολογία του ΣτΕ λογίζονται ως μόνιμοι κι έχουν εξισωθεί βαθμολογικά και μισθολογικά. Επίσης, η συντριπτική τους πλειοψηφία, περίπου 200.000, έχουν προσληφθεί μεταξύ 1983-1984, περίοδο κατά την οποία δεν υπήρχε το ΑΣΕΠ. «Δεν μπορεί, λοιπόν, η διοίκηση να έρθει με μεταγενέστερο νόμο, να κρίνει αναδρομικά ότι προσελήφθησαν βάσει κακής νομοθεσίας», σημειώνει θέτοντας σειρά ερωτημάτων για τις γκρίζες ζώνες του νομοσχεδίου. Γιατί επιλέγονται οι συγκεκριμένες κατηγορίες και γιατί δεν συναρτά την επιλογή όσων απολυθούν με την αξιολόγηση του παραγόμενου έργου; Γνωρίζετε ότι στο Δημόσιο υπάρχουν 6.500 δημόσιοι υπάλληλοι «άνευ κατηγορίας», δηλαδή δεν είναι ούτε πανεπιστημιακής ούτε τεχνολογικής ούτε δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης; Αυτή η πολυπληθής κατηγορία απαρτίζεται κυρίως από «αιώνιους φοιτητές» που δεν έχουν πτυχίο, οι οποίοι μάλιστα πέτυχαν με νόμο του κράτους την αναγνώριση των ανύπαρκτων πτυχίων τους!