ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Ψηφοφόροι-πελάτες αναζητούν προστασία σε γραφεία υποψηφίων -- Σε πανικό ο ΣΥΡΙΖΑ που αδυνατεί πια να καλύψει τα "ρεζερβέ" των ΠΕΛΑΤΩΝ

Του Αποστολου Λακασα

Η κεκτημένη ταχύτητα του ρουσφετιού και του «θα το πω στον βουλευτή μου!» καθώς φαίνεται αντιστέκεται σθεναρά, αφού ουκ ολίγοι είναι εκείνοι που συνεχίζουν, στις ημέρες μας, να σταυλίζονται στα πολιτικά γραφεία των υποψηφίων βουλευτών. 

«Αλλοι έχουν τον αέρα του ψηφοφόρου παλαιάς κοπής, ο οποίος επί της ουσίας προσέφερε προς πώληση την ψήφο του», λέει  συνεργάτης γνωστού βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας. «Μοιάζουν σαν τα ζαλισμένα κοτόπουλα, και αναζητούν κάποια από τα παλιά τους στηρίγματα» προσθέτει, από την πλευρά του , συνεργάτης υποψήφιου βουλευτή του ΠΑΣΟΚ. «Πρέπει να πω ότι πολλοί ΠΑ-ΣΟΚοι, οι οποίοι πριν από τις εκλογές της 6ης Μαΐου έρχονταν σε εμάς, τώρα έτρεξαν στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ», συμπληρώνει ο ίδιος.

Μια βόλτα στα πολιτικά γραφεία των υποψηφίων βουλευτών πείθει ότι θα χρειαστούν γενιές για να αμβλυνθεί το ανεξίτηλο στίγμα του κομματικού, πελατειακού κράτους από την ελληνική κοινωνία. 

«Πρόκειται για μεγάλης ηλικίας άτομα, στη συντριπτική τους πλειονότητα δημόσιοι υπάλληλοι, που είχαν συνδέσει την επαγγελματική τους εξασφάλιση με το πελατειακό κράτος. Πολλές είναι και γυναίκες, οι οποίες πήραν πρόσφατα πρόωρη σύνταξη και πλέον έχουν αρκετό ελεύθερο χρόνο. Αλλωστε, ποιος άλλος θα μπορούσε να βρίσκεται εδώ στη 1.00 το μεσημέρι; Ξέρεις κάποιον ιδιωτικό υπάλληλο, επιχειρηματία ή άνθρωπο της αγοράς που θα άφηνε τη δουλειά του για να έλθει στο πολιτικό γραφείο;» μου λέει συνεργάτης βουλευτή, μιλώντας για τους καθημερινούς επισκέπτες του γραφείου. 

«Είναι αμήχανοι γνωρίζοντας ότι οι παλιές καλές ημέρες έχουν παρέλθει. Βέβαια όταν βρίσκουν την ευκαιρία αφήνουν μια ελπίδα να αιωρείται ότι ο βουλευτής που ψήφισαν θα τους εξυπηρετήσει σε κάποιο αίτημα», λέει ο ίδιος. 

Χαρακτηριστική ήταν σκηνή (εκτυλίχθηκε μπροστά μου) μιας 50χρονης που με ορμή έτρεξε να σφίξει το χέρι του (επανεκλεγέντος) βουλευτή της: 

«Συγχαρητήρια. Με δύναμη και για τις επόμενες εκλογές. Οι δημοσκοπήσεις τι δείχνουν;» ρώτησε και βιάστηκε να παρουσιάσει στον βουλευτή την 18χρονη κόρη της. «Εδωσε πανελλήνιες εξετάσεις για την Ιατρική Σχολή» του εξήγησε, και αμέσως πέρασε από το μυαλό μου η σκέψη ότι το μελίρρυτο ύφος της κυρίας κρύβει μία ενδόμυχη σκέψη για μελλοντική πρόσληψη του παιδιού στο ΕΣΥ...

«Οσοι συχνάζουν στα πολιτικά γραφεία έχουν ένα κοινό σημείο. Αναζητούν ερείσματα ώστε να συνεχιστεί η κατάσταση που ήξεραν. Είναι χαρακτηριστικό ότι κάποιοι ξαφνιάζονται ότι η Νέα Δημοκρατία κοντράρεται για την πρώτη θέση με τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι με το ΠΑΣΟΚ», λέει ο «γαλάζιος» συνομιλητής μου. Το ίδιο επιβεβαιώνει και ο «πράσινος» φίλος. «Οι περισσότεροι επισκέπτες είναι συντηρητικοί στη νοοτροπία τους, υπάλληλοι του Δημοσίου και λειτουργούν υπό τη λογική των πολιτικών κύκλων που αναπτύχθηκαν και εναλλάσσονταν μεταπολιτευτικά. Ετσι, δεν έχουν συνειδητοποιήσει τη θέση του ΠΑΣΟΚ και θεωρούν ότι, μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου, ο χρόνος απλώς σταμάτησε και σύντομα θα ξαναγυρίσει στην καθεστηκυία τάξη», αναφέρει. Και αυτό εύκολα επιβεβαιώνεται. Χαρακτηριστική ήταν η έκφραση αγωνίας στο πρόσωπο μιας, περίπου στα 55, κυρίας, η οποία επισκέφθηκε πολιτικό γραφείο βουλευτή του ΠΑΣΟΚ. «Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ανάκαμψη;» ήταν η ερώτηση προς μία άλλη «συντρόφισσα», η οποία μάλλον έδειχνε πιο προσγειωμένη μπροστά στην πραγματικότητα του τρίτου πόλου...

Οσο για τον ΣΥΡΙΖΑ; 

«Στην Κουμουνδούρου δεν είχαν κάνει ρεζερβέ επιπλέον τραπέζια και τώρα έχουν πρόβλημα...» μου λέει σκωπτικά ο «πράσινος» φίλος, ο οποίος παραδέχεται ότι εκτός από τους δημοσίους υπαλλήλους που συμπλέουν με το ρεύμα των εκάστοτε κομμάτων εξουσίας -«αφού έτσι έχουν μάθει, έτσι θεωρούν ότι θα διατηρήσουν τα προνόμιά τους»- τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ και των υποψηφίων βουλευτών του (εάν διατηρούν) επισκέπτονται νέοι και άνεργοι. 

«Η διεκδίκηση της πρωτιάς είναι μια συγκολλητική ουσία για όσους ελπίζουν σε ένα κόμμα-προστάτη των ψηφοφόρων του» παρατηρεί ο συνεργάτης του βουλευτή της Ν.Δ.

«Δεν καταλαβαίνουν ότι το δημοσιονομικό φρένο του μέλλοντος θα ακυρώσει τις όποιες προσδοκίες τους για ρουσφέτια» τονίζει το «πράσινο» στέλεχος. Και καταλήγει: «Ζουν με την αγωνία της επίπλαστης ασφάλειας»...