Συμφερόδειλοι

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Της ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ ΚΑΠΟΥΛΑ

«Αφού δεν έχεις τίποτα να πεις, κύριε πολιτευτή, γιατί ενόχλησες τις λέξεις;»

Αλλαγή, βαρβαρότητα, γραφειοκρατία, δικαιοσύνη, εκσυγχρονισμός, ζωή, ηθική, θεσμός, ισότητα, κάθαρση, λαός, μεταρρύθμιση, νομοτέλεια, ξενοκρατία, οικονομία, πατρίδα, ρουσφέτι, σωτηρία, ταξικός, υπέρβαση, φιλοπατρία, χαλιναγώγηση, ψηφοθηρία, ωφελιμότητα.

Τις κούρσεψαν τις λέξεις. Από το Α μέχρι το Ω. Βιασμένες τις ανέβασαν σε μπαλκόνια και τις διαπόμπευσαν, τις τύπωσαν σε φεϊγβολάν, πλακάτ και τις μοίρασαν στις πλατείες. Τις κατέβασαν σε λιμάνια, σκάλες αεροπλάνων, λαϊκές. Κάλυψαν τηλεοπτικό χρόνο, ανιαρές μέρες στην δουλειά, σελίδες υπομνημάτων, διακηρύξεων, προτάσεων για την σωτηρία της χώρας. Γέμισαν με αυτές το άδειο τους πουκάμισο, τα κομψά τους ταγέρ, τις κέντησαν με υπέρτατες φιλοδοξίες. Σκουπίστηκαν πάνω τους δάχτυλα διαπλεκόμενα, τις κάνανε σκαλί για να φαίνονται ψηλοί, υποβολείς στο θέατρο του προσωπικού τους συμφέροντος και προβολής.

Πιπίλισαν για χρόνια το νόημα τους. Τις ρούφηξαν ως το κόκκαλο, με το μεδούλι να τρέχει από τα σαλιωμένα χείλη τους. Χάιδεψαν με αυτές αυτιά ευήκοα, συνειδήσεις ταγμένες στον κομματικό ζυγό μα και πλανεμένους που άργησαν πολύ να καταλάβουν την πίκρα από το κατακάθι στην γλώσσα τους.

Και όταν οι λέξεις έχασαν την αξία τους, όταν απέμειναν βουβές να τους λοιδορούν με την σιωπή τους, κλεισμένοι χρόνια στον μικρόκοσμο του εγώ τους και πιο κουφοί από όλους μας, τις αρνήθηκαν και έσπευσαν να βρουν άλλες, καινούργιες, αστραφτερές. Να τις δημιουργήσουν απ’ την αρχή εν ανάγκη για να δικαιολογήσουν την ύπαρξη τους. Επιδιώκοντας για μια φορά ακόμη να γητεύσουν ανθρώπους διψασμένους για ελπίδα και όραμα. Εθελοτυφλώντας και μη γνωρίζοντας πως τα πληγωμένα και κατεβασμένα αυτιά δεν είναι γνώρισμα μόνο του σκύλου που έσφαλε αλλά και του λύκου που παραμονεύει το θήραμα του.

Μη λογαριάζοντας πως οι κενές λέξεις εκδικούνται εκείνους που θρασεύουν, θαρρώντας πως μόνο εκείνοι έχουν την ικανότητα να τις πλάθουν. Οι συμφερόδειλοι.

Η εισαγωγή είναι παράφραση από τον στίχο του ποιητή Κώστα Μόντη «αφού δεν είχες τίποτα να πεις. κύριε ποιητή, γιατί ενόχλησες τις λέξεις».

Ο συμφερόδειλος είναι σύνθετη λέξη από τα επίθετα συμφεροντολόγος και θρασύδειλος.