ΣτΕ: Νόμιμο το πρώτο Μνημόνιο

Του Αλέξανδρου Αυλωνίτη

Απέρριψε  η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας τις αιτήσεις ακύρωσης που στρέφονταν κατά του πρώτου Μνημονίου, ενώ έκρινε συνταγματικές τις αρχικές περικοπές μισθών και συντάξεων που έγιναν σε εκτέλεσή του.

Ωστόσο, το σκεπτικό των 300 σελίδων της απόφασης (668-9/12) του ανωτάτου δικαστηρίου αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο να προκύψουν προβλήματα συνταγματικά με τις νέες περικοπές που επιβάλλει το νεότερο Μνημόνιο. Και τούτο διότι απορρίπτοντας την αίτηση δέχεται ότι δεν κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα ή την ΕΣΔΑ δικαίωμα ορισμένου ύψους αποδοχών ή συντάξεων, εκτός εάν συντρέχει περίπτωση διακινδύνευσης της αξιοπρεπούς διαβίωσης...

Έτσι ενώ στις προσφυγές αυτές κρίθηκε ότι δεν προβλήθηκαν με συγκεκριμένους ισχυρισμούς ότι οι περικοπές αποδοχών και συντάξεων συνεπάγονται μία τέτοια διακινδύνευση, είναι βέβαιο ότι η επιχειρηματολογία αυτή θα αναπτυχθεί με σαφήνεια στις προσφυγές κατά των νεότερων μέτρων, που ασφαλώς θέτουν σε δοκιμασία την αξιοπρεπή διαβίωση πολλών, σε συνδυασμό με τις αλλεπάλληλες φορολογικές επιβαρύνσεις.

Πάντως οι φορείς (ΑΔΕΔΥ, ΔΣΑ, ΤΕΕ, ΕΣΗΕΑ, κ.λπ.) που υπέβαλαν τις πρώτες προσφυγές, σχεδιάζουν να προσβάλουν την απόφαση του ΣτΕ στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Ακόμα σχεδιάζουν να ζητήσουν την αναψηλάφηση της κρίσης του, θέτοντας το ζήτημα της τεχνητής διόγκωσης του ελλείμματος από την ΕΛ.ΣΤΑΤ. και τη διενεργούμενη σχετική εισαγγελική έρευνα.

Η Ολομέλεια του ΣτΕ υπό τον πρόεδρο Π. Πικραμμένο, υιοθετώντας εισηγήσεις των Ε. Σαρπ, Σ. Χρυσικόπουλο δέχθηκε με ψήφους 41-9 ότι δεν παραβιάστηκαν οι συνταγματικές αρχές για ισότητα, ανθρώπινη αξιοπρέπεια, κοινωνικό κράτος, οικονομική-επαγγελματική ελευθερία ούτε το Πρόσθετο Πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ (Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου) που προστατεύει την ιδιοκτησία, την περιουσία κ.λπ.

Η Ολομέλεια έκρινε ότι οι περιορισμοί δεν ήταν δυσανάλογοι ενόψει του υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος να αποφευχθεί η χρεοκοπία, επισημαίνοντας ότι είναι μόνο οριακός ο δικαστικός έλεγχος των μέτρων της οικονομικής πολιτικής.

Για το Μνημόνιο έκρινε ότι δεν είναι διεθνής συνθήκη, δεν προβλέπει αμοιβαίες δεσμεύσεις και εξαναγκασμό λήψης μέτρων, με συνέπεια να μη χρειάζεται η ψήφισή του από αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών, ενώ απέρριψε τις αιτιάσεις για παραχώρηση σε τρίτους (Ε.Ε., ΔΝΤ, κ.λπ.) της δημοσιονομικής πολιτικής, αρμοδιοτήτων εθνικής κυριαρχίας κ.λπ.

Επαναλαμβάνοντας νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου ότι δεν κατοχυρώνεται δικαίωμα μισθού ή σύνταξης συγκεκριμένου ύψους κι επομένως δεν αποκλείονται διαφοροποιήσεις στο ύψος ανάλογα με τις συνθήκες, το ΣτΕ βάζει ως «κόκκινη γραμμή» να μη διακινδυνεύει η αξιοπρεπής διαβίωση, κρίνοντας ότι οι πρώτες περικοπές δεν ανέτρεψαν την ισορροπία έναντι του δημοσίου συμφέροντος να αποτραπεί η χρεοκοπία.

Κατά τη μειοψηφία, όλα τα μέτρα είναι αντισυνταγματικά. Γιατί το Μνημόνιο και οι εφαρμοστικοί νόμοι έπρεπε να ψηφιστούν από 180 βουλευτές. Επίσης η μειοψηφία δέχεται ότι υπάρχει εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, ότι δεν υπάρχει ελεύθερη νομοθέτηση αλλά καθ' υπόδειξη, ότι θίγεται το δημοκρατικό πολίτευμα και τίθεται σε κίνδυνο η αξιοπρεπής διαβίωση των πολιτών.

ΗΜΕΡΗΣΙΑ