Αφιερωμένο στους ΦΑΚΕΛΑΚΗΔΕΣ...
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ
Ο Μοχάμαντ Τζάουαντ, ένας βρετανός πλαστικός χειρουργός, βοηθάει στο Πακιστάν γυναίκες που έχουν πέσει θύματα επίθεσης με οξύ - φτάνουν έως και τις 150 τον χρόνο... - να αποκαταστήσουν το πρόσωπό τους.
Γυναίκες όπως η Ζακία, η νεαρή μητέρα που ο σύζυγός της την «τιμώρησε» ρίχνοντάς της βιτριόλι, με αποτέλεσμα να χάσει το μισό της πρόσωπο, να μείνει με ένα μάτι, μισή μύτη και ένα στόμα που δεν μπορούσε πια να χαμογελάσει. Ο Τζάουαντ έκανε στη Ζακία την πρώτη επέμβαση αποκατάστασης προσώπου στο Πακιστάν. Για το κατεστραμμένο πρόσωπό της χρησιμοποίησε το Matriderm, ένα συνθετικό υποκατάστατο του δέρματος, της έδωσε ένα ζευγάρι γυαλιά με ζωγραφισμένο το ένα μάτι, της τοποθέτησε τεχνητή μύτη και η γυναίκα μπόρεσε να δείξει ξανά δημόσια το πρόσωπό της. Η περιπέτεια της Ζακία είναι το θέμα ενός ντοκιμαντέρ με τον τίτλο «Saving Face», μια πακιστανική παραγωγή που προτάθηκε για Οσκαρ.
Πριν από μόλις τέσσερα χρόνια, ο Τζάουαντ δεν είχε δει ποτέ του τραύμα από επίθεση με οξύ και δεν είχε ιδέα ότι τέτοιες επιθέσεις γίνονταν στο Πακιστάν, τη χώρα όπου γεννήθηκε και σπούδασε για να γίνει γιατρός. Εχει μια γνωστή κλινική αισθητικής χειρουργικής στο Κέντρο του Λονδίνου και λέει πως η πρώτη ασθενής του με τέτοιο τραύμα ήταν η 23χρονη Κέιτι Πάιπερ, μοντέλο που είχε παραμορφώσει με θειικό οξύ ένας βίαιος πρώην εραστής.
«Δεν είχα δει ποτέ μου κάτι τέτοιο», λέει στη βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν». «Είχα δει μεγαλύτερα εγκαύματα σε μικρότερους ασθενείς, ποτέ όμως εγκαύματα τέτοιας φύσεως στο πρόσωπο. Αν δεν εξουδετερωθεί το οξύ, προχωράει όλο και βαθύτερα στο δέρμα. Ολοι οι ασθενείς που είχα περιθάλψει μέχρι τότε ήταν θύματα ατυχημάτων, η Κέιτι ήταν θύμα απόπειρας δολοφονίας». Ανάπλασε το πρόσωπό της με τόσο εντυπωσιακά αποτελέσματα ώστε η Κέιτι αποκαλεί πλέον τον χειρουργό «ο ήρωάς μου».
Οταν έμαθε τα αποτελέσματά του, ένας συνάδελφος του μίλησε για τις επιθέσεις με βιτριόλι στο Πακιστάν. Ο Τζάουαντ είχε επισκεφθεί επανειλημμένα την πατρίδα του για να κάνει δωρεάν επεμβάσεις σε παιδιά με υπερωιοσχιστία (λυκόστομα) και σε άπορα θύματα εγκαυμάτων. Τότε ήταν που συνειδητοποίησε ότι το θειικό οξύ είναι ευρέως διαθέσιμο στη χώρα επειδή χρησιμεύει στη βιομηχανία του βαμβακιού, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιείται από άνδρες εναντίον γυναικών που τους απορρίπτουν καθώς και σε επεισόδια ενδοοικογενειακής βίας.
Το υποψήφιο για Οσκαρ πακιστανικό ντοκιμαντέρ παρακολουθεί την προσπάθεια της Ζακία να φέρει ενώπιον της Δικαιοσύνης τον σύζυγο που της επιτέθηκε, καθώς και την επιτυχημένη μάχη του Acid Survivors Foundation (ίδρυμα των επιζώντων από επιθέσεις με οξύ) να θεσπιστεί ένας νόμος που εξασφαλίζει ελάχιστη ποινή κάθειρξης 14 ετών στους δράστες τέτοιων επιθέσεων. Ο Τζάουαντ λέει πως η δουλειά που κάνει στο Πακιστάν αποτελεί «ηθική υποχρέωσή» του προς τη χώρα στην οποία σπούδασε σχεδόν δωρεάν την Ιατρική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου