"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΓΙΑ ΤΟ LIFESTYLE ΠΟΥ “ΠΕΘΑΙΝΕΙ”

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Η χαιρεκακία με την οποία το πλήθος αντιμετωπίζει τον Πέτρο Κωστόπουλο τη στιγμή της πτώσης του, αποτελεί τον θρίαμβο των ιδεών που αντιπροσώπευε ο εκδότης: Του winner takes it all και του ουαί τοις ηττημένοις.

Ο εκπεσών ανήρ δηλώνει περήφανος που …δεν πήρε λεφτά από το κράτος. Περήφανος για το ίδιο το έργο του βέβαια αποφεύγει να δηλώσει. Ωστόσο οι περισσότεροι από εκείνους που τον χλευάζουν / λοιδορούν, έχουν υπάρξει οπαδοί του.

Το lifestyle δεν πέθανε. Αντίθετα, αυτή τη στιγμή γιορτάζει τη νίκη του πάνω σε μια χώρα της οποίας τον κοινωνικό ιστό έχει διαλύσει. Κι όπως το Μεγάλο Κεφάλαιο και το Έξυπνο Χρήμα μη έχοντας [;] πια ανάγκη τις υπηρεσίες των κομμάτων, επιδιώκουν απευθείας έλεγχο, έτσι και οι διεθνείς ταγοί του lifestyle [ο Κωστοπουλισμός υπήρξε η εγχώρια εκδοχή του, βολική για κάποιο διάστημα] δεν χρειάζονται άλλο τους εγχώριους τοποτηρητές της ασχήμιας και της ανωμαλίας.

Κεντρική ιδέα του lifestyle είναι η κυνική απομυθοποίηση κάθε πραγματικότητας ως αφήγησης και κάθε ιδιότητας ως ρόλου, η αναγόρευσή τους σε μυθολογικά επιστρώματα γύρω από ένα πυρήνα χυδαίου ωφελιμισμού. Σε ένα τέτοιο κόσμο, όπου το ψέμα κυριαρχεί και το συμφέρον βασιλεύει, ένα και μόνο χρέος έχει κανείς: να ζήσει τον δικό του μύθο. 

Η ανάγκη να καλύψει το κενό που αφήνει η απομυθοποίηση, και η ανάγκη να υπερβεί μια κουλτούρα υπερμαζικοποιημένη, συναντιούνται σε μια και μοναδική λύση – κατηγορικό πρόσταγμα: ατομική έξοδος κινδύνου. Εδώ και τώρα, με κάθε μέσο, θεμιτό ή αθέμιτο.


Ως εκ τούτου, η “παραβατική συμπεριφορά” γίνεται επίσημη τάση. Ξεκινάμε από τη χρήση της ως ενισχυτικού της κατανάλωσης [το προϊόν γίνεται αίφνης πιο επιθυμητό ως "απαγορευμένος καρπός" με αιχμή του δόρατος μια "νεανική κουλτούρα" σχεδιασμένη από … ενήλικους και στοχεύοντας στον εγκλωβισμό όλων των ηλικιακών target groups]. Και φτάνουμε στην κουλτούρα των blockbusters και των video games για μικρούς και μεγάλους, με την κυριαρχία του “γοητευτικού κακού” ως ήρωα και ένα ιδεολογικό άξονα συμπυκνωμένο σε τσιτάτα του τύπου “faster, harder, louder” and “live and let die”. 

Μα και η ίδια η κουλτούρα των σταρ και των celebrities, σε τι αφορά αν όχι στην έξοδο από αυτό τον κόσμο, σε μια ζωή υπεράνω νόμων και συμβάσεων;  

Να θυμηθούμε την από καθέδρας προτροπή στην “παραβατικότητα” που αντιπροσώπευε το ακρωνύμιο N.i.t.r.o;

Ποιος έχει λαμβάνειν τη σκυτάλη από τον χρεοκοπημένο εκδότη; Μα … κανείς. Ή μάλλον, όλοι εμείς. Ο σπόρος που έσπειρε η γενιά του ΠΚ θα ανθίζει και θα καρποφορεί, χάρη στη νέα τεχνολογία. Χάρη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καλοεκπαιδευμένοι από το lifestyle “πολίτες” έχουν αναλάβει αυτοβούλως δράση. Αν αποστολή της τηλεόρασης στο τελευταίο της στάδιο είναι να πουλά στον τηλεθεατή, ως προϊόν, τον εαυτό του, τα νέα μέσα είναι ειδικά κατασκευασμένα γι’ αυτό.

Το lifestyle δεν πεθαίνει παρά μόνο στο βαθμό που πεθαίνει η χώρα που έχει διατελέσει “ξενιστής” του. Η νίκη μας πάνω στον πολιτισμό που ο ΠΚ μαζί με άλλους εξέθρεψε, θα ήταν μια, στοιχειώδης έστω, επίδειξη συμπόνιας.

YΓ Στο βίντεο, η εμφάνιση της Έλενας Παπαρίζου στην προ εβδομάδος εκδήλωση Madwalk 2012 [Mad Channel] . Απολαύστε τον “θάνατο του lifestyle”, στο πρόσωπο του κυρίου με τις τιράντες και τα τακουνάκια.

Δεν υπάρχουν σχόλια: