ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ (katsikas.george@gmail.com)
-Μας διοικούν ξένοι.
-ΣΩΣΤΟ. Με τους δικούς μας προκόψαμε?
-Ο δρόμος της σωτηρίας που μας προτείνουν είναι ανηφορικός και δύσβατος.
--ΣΩΣΤΟ. Ξέρετε καμία εναλλακτική που να παραπέμπει σε νεροτσουλήθρα?
-Ναι. Την άρνηση αποπληρωμής του «επαχθούς» χρέους.
-ΣΩΣΤΟ Αν φυσικά υπάρχει «επαχθές» χρέος. Αλήθεια ποιο είναι το επαχθές μας χρέος? Τα περίπου 300 δις που δανείστηκαν οι ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ εκλεγμένοι μεταπολιτευτικοί «ηγέτες» της καταστροφής υπό τους αλαλαγμούς ενός πλήθους πλαστικοσημαιάκηδων που μια ζωή ψήφιζε με όνειρο το προσωπικό βόλεμα? Είχαμε καμιά χούντα που μας φέσωσε ή τα δανεικά μας τα έδωσαν δια της βίας και με το ζόρι? Αντίθετα τα μόνα ποσά που γνωρίζω να πήραμε «με το ζόρι» είναι περίπου 150 δις. δωρεάν επιδοτήσεων της εωσφορικής Ε.Ε. τα οποία με μεγάλη ευχαρίστηση τα κάναμε «σκούφους και μπερέδες» !
-Η επιτυχία της προτεινόμενης λύσης είναι αμφίβολη.
-ΣΩΣΤΟ Υπάρχει κάτι πιο σίγουρο να ποντάρουμε? Παίζω μέχρι και Αστραχάν…
-Ναι. Η επιστροφή στη δραχμή. Όταν είχαμε τη δραχμούλα ούτε με κάρα κινούμασταν ούτε σε δέντρα ζούσαμε ούτε σε σπηλιές. (Τάδε έφη «φωστήρας» Καζάκης)
-ΣΩΣΤΟ . Αν θέλετε μπορώ να προσθέσω πως ζούσαμε σε βίλες και κινούμασταν με «μερσεντέ». Αυτό που παραλείπουν όμως οι εραστές της δραχμούλας να θυμίσουν είναι πως μαζί με την λατρεμένη τους δραχμούλα είχαμε και τις ΑΓΟΡΕΣ ΑΝΟΙΧΤΕΣ. Με τις αγορές ανοιχτές ,με ακατάσχετο δανεισμό, και με σημαία το «Τσοβόλα δωσ τα όλα» λεβέντες μου περνάς σαν άρχοντας ακόμα και με ινδικές ρουπίες, τουρκικές λίρες η με το ψεύτικο χρήμα της «Μονόπωλης»! Με τις αγορές ανοιχτές μπορείς να λες «τύφλα να χει το ευρώ μαζί με όλα τα σκληρά νομίσματα του κόσμου». Την τύφλα σου τη μαύρη τη βλέπεις μόλις σε πάρουν χαμπάρι τι φρούτο εποχής είσαι και ο πελαργός που φέρνει τα λεφτά αλλάξει ρότα.
-Ναι μα την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα θα την συνδυάσουμε με άρνηση χρέους άρα δεν θα χρωστάμε άρα δεν θα χρειαστεί να δανειζόμαστε
-ΣΩΣΤΟ. Αν αντέχεις φυσικά να τρως απ το απόλυτο τίποτα που παράγεις, σε μια χώρα-τσίρκο που για να καλύψει τις ανάγκες της ακόμα και σε φακές (!) αναγκάζεται να εισάγει το προϊόν σε ποσοστό 90% της εγχώριας κατανάλωσης, και κυρίως αν τα πρωτογενή σου ελλείμματα είσαι βέβαιος πως θα στα καλύπτει κάθε πρωτοχρονιά ο Αη Βασίλης. Ναι τότε προσέλαβε άλλο ένα εκατομμύριο δημοσίους υπαλλήλους, δώσε όσες αυξήσεις σου ζητήσουν, πάρε μια μηχανή να μετατρέπει τα ρολά χαρτιού τουαλέτας σε «χρήμα» χρωματίζοντάς τα, γράφε εγκαίρως τις επιθυμίες σου στον Santa Klaus και κοιμήσου ήσυχος. Φρόντισε όμως έστω και στα όνειρά σου να «δεις» την φωτογραφία που σου κρύβουν. Αυτή που μεσολαβεί μεταξύ της Ελλάδας που καλοπέρναγε με τις αγορές ανοιχτές επί δραχμής και της μελλοντικής Ελλάδας που θα καλοπερνάει στο μέλλον πάλι με τη δραχμή. Είναι η φωτογραφία της περιόδου «μετάβασης» που επιμελώς σου κρύβουν. Και επειδή ακριβώς την κρύβουν επιμελώς ρίξε μια ματιά σε αντίστοιχες περιόδους «μετάβασης» σε οποιαδήποτε κρατική χρεοκοπία γουστάρεις. Απλά για να εξοικειώνεσαι με την ιδέα ότι για άγνωστο μεταβατικό χρονικό διάστημα θα πρέπει να γνωρίσεις την ζωή με το «δελτίο» όπως όλοι οι λαοί που χρεοκόπησαν μέχρι σήμερα
Στην ουσία αγοράσαμε χρόνο και όχι οριστική λύση.
ΣΩΣΤΟ Πόσο άραγε κοστολογείται ο χρόνος σε τούτη τη ζωή? Πόσο πολύτιμος είναι? Και κυρίως υπάρχει ασφαλής ακαριαία λύση που δεν θέλει το χρόνο της?
Το χρέος άλλαξε χέρια και στην σύνθεση των δανειστούν επικρατούν συντριπτικά κρατικές οντότητες έναντι ιδιωτών.
ΣΩΣΤΟ Έναν σοβαρό δανειζόμενο που δεν είναι λαμόγιο κι έχει σκοπό να πληρώσει πόσο μπορεί να τον απασχολούν τα «χέρια» του δανειστή του?
Έγινε όμως και ενυπόθηκο λόγω παραίτησης από κρατική ασυλία έναντι των νέων δανειστών μας.
ΣΩΣΤΟ Ξέρετε κανέναν που να δανείζει είτε μπατιρισμένους ιδιώτες-λαμόγια είτε χρεοκοπημένες μπανανίες διοικούμενες από πολιτικούς χαβαλέδες χωρίς εμπράγματες εγγυήσεις? Αν ναι συστήστε μου έναν τέτοιο δανειστή να δηλώσω υπερήφανα χαβαλές και λαμόγιο μπας και με δανείσει καμία βαλίτσα λεφτά με εγγύηση αέρα κοπανιστό απ το χωριό μου
Σε περίπτωση αδυναμίας πληρωμής άλλο να σε κυνηγούν ιδιώτες και άλλο κυβερνήσεις και χώρες με όπλο τις παραπάνω εμπράγματες εγγυήσεις σε συνδυασμό με το Αγγλικό δίκαιο που είναι φιλικότερο με τον δανειστή.
ΣΩΣΤΟ. Αλήθεια όμως αν σε πιάσουν θα κάτσεις να σε φάνε? Αν έχω καταλάβει καλά το μεγάλο πρόβλημα των όψιμων ταλιμπαν του «πατριωτισμού» έχει να κάνει με τα ιερά και τα όσια του τόπου τα οποία θεωρητικά μπορούν να γίνουν βορά των δανειστών μας και όχι με το ζεστό χρήμα που αυτοί μας δίνουν. Και ρωτάω. Τα ιερά και τα όσια ενός λαού διασφαλίζονται απ τους ΝΟΜΟΥΣ και το οποιασδήποτε μορφής «δίκαιο» ή απ τον ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΛΑΟ? Ακόμα και αν υπάρχουν τόσο τα νομικά «παράθυρα» που κατά τους ΦΙΛΟμνημονιακούς απενεργοποιούν την εκτέλεση επιταγών του Αγγλικού Δικαίου, όσο και οι πιο ακραίες επιταγές που κατά τους ΑΝΤΙμνημονιακούς επιτρέπουν μέχρι και κατάσχεση του Παρθενώνα, υπάρχει έστω και ένας έλληνας που θα αφεθεί σε νομική προστασία βασισμένη σε πόρτες και παράθυρα ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ Δικαίου? Στην πράξη υπάρχει περίπτωση ο Ελληνισμός να επιτρέψει κατάσχεση μνημείων ακόμα και στα όνειρα του πλέον ισχυρού δανειστή του? Υπάρχει έστω και ένας έλληνας πιλότος της Πολεμικής Αεροπορία μας. που θα επιτρέψει να κατασχεθεί το μαχητικό μέσα στο οποίο παίζει κάθε μέρα το κεφάλι του κορώνα γράμματα για τούτον τον τόπο? Υπάρχει έστω και ένας ακρίτας του τόπου τούτου που θα κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια αν του επιδοθεί «κατασχετήριο» για το νησί του ή τις Θερμοπύλες του? Την τήρηση του Συντάγματος που συχνά η αμφιλεγόμενη ερμηνεία του έχει γίνει ανέκδοτο από τους συνταγματολόγους ΠΩΣ την εμπιστευόμαστε στον «πατριωτισμό των Ελλήνων» και την ίδια στιγμή τσακωνόμαστε ανόητα για το ποιο «Δίκαιο» εξασφαλίζει την προστασία των ιερών και των οσίων μας?
Εκεί άραγε φτάσαμε? Ο λαός του «μολών λαβέ» να εμπιστεύεται τη διαφύλαξή της ιστορίας του στην θεωρητική κάλυψη που προσφέρουν νομικίστικα κωλόχαρτα οποιουδήποτε Δικαίου? Τότε αντί να τσακωνόμαστε για το ποιο είναι το καλύτερο Δίκαιο – προστάτης καλύτερα να παραδώσουμε τόσο τα όπλα μας όσο και τα ιερά και όσιά μας στους δανειστές μας από ΤΩΡΑ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ. Στην περίπτωση αυτή ΔΕΝ μας αξίζει να τα κατέχουμε. Ειδικά μάλιστα τώρα που έχουμε και ΕΜΜΕΣΗ ΗΘΙΚΗ νομιμοποίηση απ τους ΙΔΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ μας να προβάλλουμε τα στήθη μας σε κάθε νομικίστικη προσπάθεια εκποίησης των οσίων του έθνους. Γιατί ναι είναι μεν ΝΤΡΟΠΗ το κούρεμα ενός χρέους που έγινε ξαπλώστρες στην Ψαρρού, όταν όμως το δρομολογούν και το επιβάλλουν επικαλούμενοι ειδικές συνθήκες επιβίωσης της χώρας, οι ίδιοι οι δανειστές σου που ως εταίροι σου είχαν την εναλλακτική να το «αγοράσουν» ουσιαστικά σε νομιμοποιούν ηθικά να τους πληρώσεις με το ίδιο νόμισμα που πλήρωσες τον ιδιωτικό τομέα (βλ PSI) αν διανοηθούν να αγγίξουν τα ιερά και τα όσια σου εν ονόματι οποιουδήποτε Δικαίου!
Όχι φίλε μου. Όπως δεν τραβάς τα σωληνάκια απ τον δικό σου άνθρωπο που χαροπαλεύει και αν χρειαστεί ξεπουλιέσαι για να τον βοηθήσεις, όταν κρίνεις πως έχει έστω και μια απειροελάχιστη πιθανότητα να βγει νικητής, έτσι δεν τα τραβάς και απ την διασωληνωμένη στην εντατική πατρίδα σου. Όσους «μπαμπούλες» περί ξένων γιατρών όσους μπαμπούλες περί ξένου δικαίου και αν σου επιστρατεύσουν . Από Αγγλικό μέχρι και το «δίκαιο» του ίδιου του διαβόλου! Και ξέρεις γιατί? Γιατί αυτή η διασωληνωμένη πατρίδα είναι η ίδια η ΜΑΝΑ σου. Και μπροστά σε κάθε περί Δικαίου νομικίστικο δίλλημα που έχει σχέση με τη μάνα ειδικά μάλιστα όταν αυτή αγωνίζεται να γαντζώσει την τελευταία της ευκαιρία, μία και μόνη απάντηση αρμόζει. «Ανάμεσα στην δικαιοσύνη σας και τη μάνα μου, προτιμώ τη μάνα μου!» (Albert Camus)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου