THE NEW YORK TIMES
Οι ηγέτες της Ευρώπης αδυνατούν ακόμα να αντιμετωπίσουν ή να παραδεχτούν πλήρως την κλίμακα και την πιεστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομικής κρίσης.
Οφείλουν να διαμορφώσουν γρήγορα σχέδιο αναχρηματοδότησης και μεταρρυθμίσεων αρκετά ευρύ, ώστε να ηρεμήσουν τις ταραγμένες χρηματοπιστωτικές αγορές στην Πορτογαλία, την Ισπανία και πέρα από αυτές, φροντίζοντας να μην πνίξουν τη μελλοντική ανάπτυξη.
Οσο χρονοτριβούν τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος πανικόβλητοι επενδυτές να πυροδοτήσουν αλυσιδωτή αντίδραση, με παύση πληρωμών και πτωχεύσεις τραπεζών, που θα επιφέρουν πλήγμα στην ευρωζώνη των «16».
Ο χειρότερος παραβάτης είναι η Μέρκελ, η οποία για μια ακόμα φορά εμφανίζεται αιχμάλωτη των σφυγμομετρήσεων κοινής γνώμης, αντί για τολμηρή ηγέτις της μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης. (...) Δεν είναι η μόνη.
Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Τρισέ, έχει υπάρξει ανεύθυνος και αναποφάσιστος. Ο Βαν Ρόμπαϊ, στην προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, που δημιουργήθηκε για να διαμορφώσει ισχυρή ηγεσία, μόνον αυτό δεν έκανε. (...) Η Ευρώπη πρέπει να προχωρήσει προς τα εμπρός σε ένα σταθερό ευρώ, όχι σε ανταγωνιστικά νομίσματα. Για να συμβεί αυτό, απαιτείται γενναίο ταμείο (...) και να δοθεί στις δανειολήπτριες χώρες αρκετός χρόνος, ώστε να κάνουν τις αναγκαίες δημοσιονομικές προσαρμογές.
Ο στραγγαλισμός της ανάπτυξης με δρακόντεια μέτρα λιτότητας είναι βέβαιο ότι θα καταστήσει αδύνατη την αποπληρωμή των δανείων. (...) Ιδέες υπάρχουν, όμως η Ευρώπη χρειάζεται ηγεσία, για να τις προωθήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου