Οι «σωτήρες» που χαντάκωσαν τον τόπο!

Γράφει ο Ν.Ζ.

Η πολιτική του Μνημονίου έχει πλέον αποτύχει! Το παραδέχονται πλέον ακόμα κι όσοι ορκίζονταν στο όνομα του, μέχρι πριν από λίγους μήνες. Ακόμα και υ­πουργοί της κυβέρνησης... Ακόμα και γνωστοί «παπαγάλοι» των ΜΜΕ το φωνά­ζουν κάθε μέρα. Άλλωστε το λένε και τα νούμερα. Το λένε και οι διεθνείς αγορές και ο ένας διεθνής οίκος μετά τον άλλο - με πρώτο τον Bloomberg - δίνει ως «πιθανότερο σενάριο» τη χρεοκοπία της Ελλάδας εντός του 20111.

Κι έρχονται όσοι το υπέγραψαν και το ψήφισαν τον πε­ρασμένο Μάιο και υποστηρίζουν σήμερα το εξής απλοϊκό:

- Το Μνημόνιο ήταν μια «δανειακή σύμβαση», λένε.

- Το υπογράψαμε για να «πάρουμε τα λεφτά ώστε να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις». Αλλιώς «θα κατέρ­ρεε το κράτος».

Τίποτε απ' όλα αυτά δεν ισχύει:

• Πρώτον, το Μνημόνιο δεν ήταν απλώς «δανειακή σύμβαση». Μια τέτοια συμφωνία περιέχει τρία πράγματα: Πόσα λεφτά θα σου δώσουν, τι θα τα κάνεις και με ποιους όρους θα τα ξεπληρώσεις. Εδώ δεν υπογράψαμε μόνον -ούτε κυρίως- αυτά...

Υπογράψαμε πολύ λεπτομερές πρόγραμμα για κάθε πτυχή της οικονομικής πολιτικής μας, για τον δημόσιο τομέα, αλλά και για τον ιδιωτικό, σε διαδοχικές φάσεις, α­νά τρίμηνο, συνεχώς, για μια τετραετία!

Αυτό που υπογράψαμε με το Μνημόνιο είναι απόλυτη δέσμευση πολιτικής για τέσσερα χρόνια! Κι όπως πάει, με την «επιμήκυνση» αποπληρωμής του, για πολύ περισ­σότερα: μέχρι 15 χρόνια όπως μας αποκάλυψε ο μακαρίτης ο  Σιόπα...

Υπογράψαμε δέσμευση πολιτικής, όχι απλώς δανεια­κή σύμβαση. Και μάλιστα δέσμευση σε μιαν απολύτως λάθος πολι­τική!

Αν είχαμε υπογράψει απλώς «δανειακή σύμβαση», δεν θα είχαμε κανένα πρόβλημα να αλλάξουμε πολιτική σή­μερα:

Θα είχαμε δεσμευτεί να μειώσουμε το έλλειμμα κατά 53% τον χρόνο. Δεν το καταφέραμε με τον ένα τρόπο, θα δοκιμάζαμε άλλον...

Τώρα όμως, είμαστε υποχρεωμένοι να εφαρμόζουμε με «θρησκευτική ευλάβεια» ένα πρόγραμμα που μας βυ­θίζει, συνεχώς, σε αδιέξοδο...

Για την ακρίβεια το Μνημόνιο ακυρώνει τη δυνατότη­τα μας να τηρήσουμε τη δανειακή σύμβαση:

- Δεν μπορούμε να μειώσουμε το έλλειμμα με τέτοια πολιτική,

- Δεν μπορούμε να ελέγξουμε, το χρέος

- Ούτε τους όρους αποπληρωμής μπορούμε να τηρήσουμε. Κι αυτό το τελευταίο το κατάλαβαν και οι δανειστές μας...

Κι έρχονται αυτοί που το υπέγραψαν και μας λένε σή­μερα ότι δεν φταίνε εκείνοι, αλλά φταίνε οι... άλλοι, που δεν το υπέγραψαν!

Και τους προειδοποιούσαν εγκαίρως...

• Δεν είναι αλήθεια, επίσης ότι «αν δεν Παίρναμε τα χρήματα δεν θα είχε το κράτος να πληρώσει μισθούς και συντάξεις».

Τα χρήματα που πήραμε ως τώρα δεν πήγαν «σε μι­σθούς και συντάξεις». Τα τρία τέταρτα περίπου απ’ όσα θα πάρουμε μέσα στο 2010 (μαζί και η τρίτη δόση - σύνο­λο γύρω στα 40 δισεκατομμύρια) θα πάνε σε πληρωμές παλαιοτέρων χρεών. Μόνο το ένα τέταρτο θα καλύψει τρέχουσες ανάγκες (μαζί και οι τόκοι εξυπηρέτησης του χρέους). Κι αυτές θα μπορούσαν να είχαν καλυφθεί από περικοπές μικρότερες από εκείνες που ήδη κάναμε. Πο­λύ μικρότερες.

Το Μνημόνιο δεν «έσωσε» την Ελλάδα... Προσπάθησε να σώσει τους δανειστές της χαντακώ­νοντας την Ελλάδα!

Η αλήθεια είναι ότι τον Μάρτιο είχαμε μεγάλα περι­θώρια διαπραγμάτευσης. Γιατί απλούστατα οι ευρωπα­ϊκές τράπεζες ήταν φορτωμένες με «τοξικά» ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, και δεν είχαν καμία διάθεση να μας αφήσουν να χρεοκοπήσουμε Θα δέχονταν διαφορετικούς όρους, γιατί αλλιώς θα πλήρωναν εκείνοι το «μάρμαρο». Θα στοίχιζε και σε κείνους πολύ ακριβά ενδεχόμε­νη ελληνική χρεοκοπία... (και να γίνουν τα ομόλογα που είχαν στα χέρια τους... «ταπετσαρίες» για τον τοίχο).

Προ ημερών η Ιρλανδία, αγρίως στριμωγμένη από τις ετοιμόρροπες τράπεζες της, διαπραγματεύθηκε σκληρά και διέσωσε τον πολύ χαμηλό φορολογικό συντελεστή της.

Δέχθηκε να κάνει περικοπές, αλλά όχι να θυσιάσει την πηγή της αναπτυξιακής δυναμικής της.

Η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου θυσίασε πρώ­τη την αναπτυξιακή δυναμικής της: Ανέβασε τους φο­ρολογικούς συντελεστές της, αλλά δεν κατάφερε να αυ­ξήσει αισθητά τα έσοδα της. Και ενώ η Ελλάδα δεν είχε «στρίμωγμα» από τις τράπεζες της, που είναι πολύ υγιέ­στερες από τις ιρλανδικές.

Κι έρχονται σήμερα όσοι δέσμευσαν τη χώρα σε μιαν α­διέξοδη πολιτική χωρίς να διαπραγματευθούν το παραμι­κρό, να μας πουν ότι... τους χρωστάμε χάρη που μας... χαντάκωσαν!

Για να σωθεί η χώρα χρειάζεται συνολική αναδια­πραγμάτευση. Κι αυτό δεν μπορούν να το κάνουν όσοι υπέγραφαν το Μνημόνιο.

Η μόνη υπηρεσία που μπορούν να προσφέρουν στον τόπο είναι να παραδεχθούν το λάθος τους και να πα­ραιτηθούν. Να φύγουν!

Ακόμα υπάρχουν αρκετοί που δεν επιθυμούν να χρε­οκοπήσει η Ελλάδα.

Ακόμα υπάρχουν πολλοί που θα χάσουν πολλά αν χρεοκοπήσει η Ελλάδα.

Μια νέα κυβέρνηση μπορεί ακόμα να σώσει ό,τι μπορεί να σωθεί.

Η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου απέτυχε. Καιρός να παραιτηθεί. Με το καλό. Πριν αναγκαστεί να φύγει υπό πολύ πιο δραματικές περιστάσεις.

Ν. Ζ.