Οι χρυσοί κανόνες για ένα λαµπρό µέλλον

Της Μάρθας Καϊτανίδη

Ή στραβά αρµενίζουµε ή στραβά πάει ο επαγγελµατικός προσανατολισµός στην Ελλάδα. Κάποιοι θα υποστηρίξουν πως πρέπει να κινηθούµε µε οδηγό τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Ας µη γελιόµαστε, η χώρα διέπεται από τους δικούς της κανόνες. Λειτουργεί αυθαίρετα. Είναι µοναδική και σε αυτήν ακριβώς την ιδιαιτερότητά της στηρίζονται οι χρυσοί κανόνες για ένα λαµπρό µέλλον. Ολοι έχουν δικαίωµα στη «σιγουριά» που προσφέρει το Δηµόσιο και στη µονιµότητα. Ολοι µπορούν, µα µόνο λίγοι ξέρουν τον τρόπο (αρκεί να γνωρίζουν από ανταύγειες, ρεφλέ, σκιές µατιών και ρουζ)...

Κανόνας 1ος: Παιδί µου, δεν χρειάζεται να είσαι καλός µαθητής σε όλα τα µαθήµατα. Για την ακρίβεια δεν χρειάζεται να είσαι καλός µαθητής.

Κανόνας 2ος: Ούτε επιµελής πρέπει να είσαι.

Γιατί; Οι απαντήσεις δίδονται στη συνέχεια.

Κανόνας 3ος: Η «διπλωµατία» και οι δηµόσιες σχέσεις δεν είναι, παιδί µου, ηµιµάθεια.

Αντίθετα, είναι η «µήτηρ της µαθήσεως». Πώς αλλιώς θα µπεις σε εκείνους τους κύκλους που θα σε προωθήσουν.

Κανόνας 4ος: Να σέβεσαι τους γονείς σου και να ελπίζεις να έχουν κανέναν κουµπάρο, ξάδελφο, µπατζανάκη, γαµπρό, νύφη, δευτεροξάδερφο που να έχει κονέ µε µεγαλοστελέχη. Κι αν δεν έχει το σόι απευθείας πρόσβαση στον «µεγάλο», αρκεί να γνωρίζει τον οδηγό του, τη γραµµατέα του, τη µάνα του, την κοµµώτρια της µάνας του, τη µανικιουρίστα...

Κανόνας 5ος: Και µιας και το έφερε η κουβέντα, το πτυχίο τριτοβάθµιας εκπαίδευσης δεν είναι το Α και το Ω. «Μάθε τέχνη κι άσ τηνε κι αν πεινάσεις πιάσ τηνε», έλεγαν οι παλιοί. Αυτοί ήξεραν καλύτερα. Σήµερα γνωρίζουν ακόµη καλύτερα οι µακιγιέζ, οι κοµµωτές, οι εισαγωγείς καφέ, οι ιδιοκτήτες µπαρ...

Κανόνας 6ος: Παιδί µου, µάθε Ιντερνετ. Τα βιογραφικά κατατίθενται στο Διαδίκτυο... µη σε πουν και αγράµµατο.

Η Ελλάδα έχει ταλέντο (στους δηµοσίους υπαλλήλους).