Γράφει ο ΧΡΗΣΤΟΣ Γ. ΚΤΕΝΑΣ
Οι τουρίστες με το πολύχρωμο βραχιόλι στο χέρι είναι η μόδα των τελευταίων ετών στη χώρα μας. All inclusive αποκαλείται αυτό το λουρί και τα σκυλιά δεμένα, που σημαίνει πως ο τροφαντός Γερμανός, ο μπιρόβιος Αγγλος ή ο φασαριόζος Ιταλός θα μείνουν εγκλωβισμένοι στο ξενοδοχείο τους, εκεί να τρώνε, να πίνουν, να γελούν, καθώς όλα τα έχουν προπληρώσει. Στην εξώπορτα του ξενοδοχείου αλυχτάνε με τη σειρά τους εκείνοι που ζητούν κομμάτι από την πίτα: Οι ιδιοκτήτες μπαρ με τις μπόμπες, οι εστιάτορες με τη λειψή χωριάτικη, οι καρεκλάδες της παραλίας με 7 ευρώ την ξαπλώστρα και οι λοιποί νεόπτωχοι συγγενείς.
ΣΤΟ ALL INCLUSIVE πακέτο τίποτε δεν είναι «έξω». Ολα γίνονται μέσα στο κιτς ξενοδοχείο, χτισμένο με επιδοτήσεις, πάνω στα προγονικά κτήματα, δίπλα στη θάλασσα και δεξιά από τη χωματερή (από εκείνες που έχουμε υποτίθεται κλείσει για να μην πληρώνουμε πρόστιμο στην Ε.Ε.), εκεί που δουλεύουν Ελληνες με σπαστά αγγλικά, με ταμπελάκια που γράφουν Giorgos.
Με το βραχιολάκι στο χέρι λοιπόν. Και κάπως έτσι νιώθω κι εγώ, να ζω σε ένα πακέτο προπληρωμένο ή, στην περίπτωση μου, προχρεωμένο, μόνιμος τουρίστας (ξένος δηλαδή) στη χώρα μου.
All inclusive, εντός τειχών φτωχός, εντός τειχών παγιδευμένος και στην πόρτα αλυχτάνε όλοι εκείνοι που τους χρωστώ, που θέλουν κάτι να πάρουν από την πίτα μου, ας είναι και ένα κομμάτι γης, ας είναι κι εμένα μαζί χωρίς ή με (τι σημασία έχει) το ταμπελάκι Giorgos.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου