Της Μάρθας Καϊτανίδη
Η επιστήμη έθεσε επιτέλους όρια σε αυτήν τη διαδικτυακή ασυδοσία e-φίλων που κυριαρχεί μετά την επικράτηση του θεσμού των ιστοχώρων κοινωνικής δικτύωσης. Και διατύπωσαν με επιστημονική επιχειρηματολογία το αυτονόητο: πως δεν μετράει η ποσότητα, αλλά η ποιότητα!
Έτσι, μπήκε φρένο σε όλους εκείνους που καυχώνται για τη δημοφιλία τους και αντίστοιχα παίρνουν πίσω το αίμα τους αυτοί που μέχρι πρότινος έμπαιναν ντροπιασμένοι στον ηλεκτρονικό τους λογαριασμό, επειδή οι φίλοι τους μετρούνταν στα δάχτυλα των δύο χεριών.
Για να γίνουμε ακόμη πιο συγκεκριμένοι, οι ειδικοί κατέληξαν πως ο αριθμός των e-φίλων δεν μπορεί να ξεπερνά (πάνω- κάτω) τους 150. Για να καταλήξουν σε αυτό το συμπέρασμα δεν χρειάστηκε να επιστρατεύσουν τις γνώσεις τους στον τομέα της πυρηνικής φυσικής. Απλά, αρκέστηκαν στην παρατήρηση των κοινωνικών επαφών που διατηρεί ένας μέσος άνθρωπος.
Πόσες χριστουγεννιάτικες κάρτες μπορεί να στείλει κανείς; αναρωτήθηκαν. Και τέλος πάντων, πόσες γνωριμίες μπορεί να κάνει κανείς στη ζωή του; Όχι απλές κοινωνικές συναναστροφές αλλά επαφές που να αξίζουν να αφιερώσει κάποιος πολύτιμο χρόνο; Πόσα πρόσωπα, ονόματα, μπορεί να θυμηθεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος και πόση φαιά ουσία μπορεί να σπαταλήσει ώστε να ανακαλεί μνήμες που έχουν συναισθηματική αξία;
Πήραν λοιπόν μολύβι και χαρτί, αφαίρεσαν τα ανούσια λόγια, τα υποκριτικά χαμόγελα, τις «κενές» συζητήσεις, τα αφηρημένα βλέμματα και τα βαρετά βράδια παρέα με... γνωστούς, πρόσθεσαν τις αυθόρμητες εκδηλώσεις ενδιαφέροντος και την πηγαία ανάγκη για αντάμωση, και κατέληξαν στον «χρυσό» αριθμό 150.
Πόσα ονόματα αποδέχεται άραγε η επιστήμη στην τηλεφωνική ατζέντα; Να ισχύει άραγε ο ίδιος κανόνας και στους φίλους που διατηρεί κανείς στην λίστα επαφών του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου;
Μπαίνω ολοταχώς στο Facebook να εξερευνήσω τους φίλους των φίλων μου, για να δω πόσο καλή τους φίλη είμαι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου