Του ΚΩΣΤΑ ΣΤΟΥΠΑ
«Έχουμε μπροστά μας πολύ δουλειά», προσέθεσε ο
υπουργός και σημείωσε ότι «το στοίχημα αυτό πρέπει να κερδηθεί
οπωσδήποτε, γιατί τα χρονικά περιθώρια είναι συγκεκριμένα...».
Διαβάζοντας κάποιος το απόσπασμα από τα παραπάνω ρεπορτάζ της περασμένης εβδομάδας και γνωρίζοντας τη δεινή θέση που βρίσκεται η χώρα, θα πίστευε πως έχουμε να κάνουμε με έκτακτα μέτρα που αποσκοπούν στην δημιουργία νέων θέσεων εργασίας ή έστω κάλυψης αναγκών σίτισης μαθητών που πηγαίνουν στο σχολείο νηστικοί ή έστω παράτασης του πενιχρού επιδόματος ανεργίας μέρους του 1,5 εκατ. ανέργων.
Πλανάσθε πλάνην οικτράν... Διαβάστε και τη συνέχεια:
Διαβάζοντας κάποιος το απόσπασμα από τα παραπάνω ρεπορτάζ της περασμένης εβδομάδας και γνωρίζοντας τη δεινή θέση που βρίσκεται η χώρα, θα πίστευε πως έχουμε να κάνουμε με έκτακτα μέτρα που αποσκοπούν στην δημιουργία νέων θέσεων εργασίας ή έστω κάλυψης αναγκών σίτισης μαθητών που πηγαίνουν στο σχολείο νηστικοί ή έστω παράτασης του πενιχρού επιδόματος ανεργίας μέρους του 1,5 εκατ. ανέργων.
Πλανάσθε πλάνην οικτράν... Διαβάστε και τη συνέχεια:
«Έχουμε μπροστά μας πολύ δουλειά», προσέθεσε ο
υπουργός Εργασίας και σημείωσε ότι «το στοίχημα αυτό πρέπει να κερδηθεί
οπωσδήποτε, γιατί τα χρονικά περιθώρια είναι συγκεκριμένα: πρέπει να
απονείμουμε σε 40.228 δικαιούχους 1,1 δισ. ευρώ έως το τέλος του
2013». Ο κ. Βρούτσης ανέφερε ότι το προσωπικό του Ταμείου θα ενισχυθεί
με 26 επιπλέον υπαλλήλους, ώστε να μπορεί να εξυπηρετεί 3.500- 4.000
αιτήσεις το μήνα. «Ξεκινάμε από τη Δευτέρα και πιστεύω ότι θα τα
καταφέρουμε», κατέληξε ο υπουργός Εργασίας.
Φευ, λοιπόν, η προτεραιότητα είναι η καταβολή του εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων.
Τι σημασία έχει που η οικονομική κρίση που βιώνουμε είναι συνέπεια της χρεοκοπίας του κράτους της πελατοκρατίας και κομματοκρατίας;
Καίτοι χρεοκόπησε το κράτος, ουδείς δημόσιος υπάλληλος ή άλλος τρόφιμος του διεφθαρμένου πελατειακού συστήματος έχει χάσει την δουλειά του.
Τη δουλειά τους και κάθε ελπίδα για το εγγύς μέλλον έχουν χάσει περί το 1,5 εκατ. εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα. Αντί να φροντίσει κανείς τους ανθρώπους αυτούς μέρος των οποίων σιτίζεται στα συσσίτια της εκκλησίας και ψάχνει τα σκουπίδια, η κυβέρνηση φροντίζει να διαμοιράσει μέρος της δόσης που μπορεί να είναι και η τελευταία πριν την κατάρρευση στους απόμαχους του πελατειακού κράτους που πιστά υπηρέτησε το μοντέλο της χρεοκοπίας.
Η χρεοκοπία της χώρας με δυο λόγια, οφείλεται στο γεγονός πως για δεκαετίες γινόταν λάθος ανακατανομή πόρων της κοινωνίας. Αντί ένα σημαντικό μέρος των πόρων να κατευθύνεται στους παραγωγικούς Έλληνες. Αυτούς που παράγουν κοινωνικό πλούτο, πήγαινε σε αυτούς που κατανάλωναν με αδιαφανείς και αντιπαραγωγικούς όρους τους κοινωνικούς πόρους.
Άλλο ένα παράδειγμα για το πώς κατανέμει τους πόρους που «ρουφά» από την κοινωνία η ελληνική πολιτεία είναι το παρακάτω παράδειγμα που δημοσίευσε η εφημερίδα το Παρόν:
«Πολλά είναι τα προνόμια που απολαμβάνουν οι υπάλληλοι της Βουλής αλλά κάποια ξεπερνούν κάθε φαντασία.
Τι σημασία έχει που η οικονομική κρίση που βιώνουμε είναι συνέπεια της χρεοκοπίας του κράτους της πελατοκρατίας και κομματοκρατίας;
Καίτοι χρεοκόπησε το κράτος, ουδείς δημόσιος υπάλληλος ή άλλος τρόφιμος του διεφθαρμένου πελατειακού συστήματος έχει χάσει την δουλειά του.
Τη δουλειά τους και κάθε ελπίδα για το εγγύς μέλλον έχουν χάσει περί το 1,5 εκατ. εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα. Αντί να φροντίσει κανείς τους ανθρώπους αυτούς μέρος των οποίων σιτίζεται στα συσσίτια της εκκλησίας και ψάχνει τα σκουπίδια, η κυβέρνηση φροντίζει να διαμοιράσει μέρος της δόσης που μπορεί να είναι και η τελευταία πριν την κατάρρευση στους απόμαχους του πελατειακού κράτους που πιστά υπηρέτησε το μοντέλο της χρεοκοπίας.
Η χρεοκοπία της χώρας με δυο λόγια, οφείλεται στο γεγονός πως για δεκαετίες γινόταν λάθος ανακατανομή πόρων της κοινωνίας. Αντί ένα σημαντικό μέρος των πόρων να κατευθύνεται στους παραγωγικούς Έλληνες. Αυτούς που παράγουν κοινωνικό πλούτο, πήγαινε σε αυτούς που κατανάλωναν με αδιαφανείς και αντιπαραγωγικούς όρους τους κοινωνικούς πόρους.
Άλλο ένα παράδειγμα για το πώς κατανέμει τους πόρους που «ρουφά» από την κοινωνία η ελληνική πολιτεία είναι το παρακάτω παράδειγμα που δημοσίευσε η εφημερίδα το Παρόν:
«Πολλά είναι τα προνόμια που απολαμβάνουν οι υπάλληλοι της Βουλής αλλά κάποια ξεπερνούν κάθε φαντασία.
Ένα από αυτά είναι και τα εξωφρενικά ποσά που
εισπράττουν ως εφάπαξ. Χαρακτηριστικό είναι το εφάπαξ που εισέπραξε
διευθύντρια της Βουλής όπως δημοσιεύει η εφημερίδα το "Παρόν".
Η γενική διευθύντρια που έφυγε από την εργασία της πριν από περίπου ενάμισι χρόνο πήρε το αστρονομικό ποσό των 400.000 ευρώ ως εφάπαξ! Ποσό - σκέτη πρόκληση για την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων εργαζομένων.
Σύμφωνα μάλιστα με το ρεπορτάζ η γενική διευθύντρια δεν είναι η μοναδική προνομιούχος καθώς δεν αποκλείεται κάποια στελέχη της Βουλής να παίρνουν ακόμη περισσότερα, την στιγμή που άλλοι παίρνουν ψίχουλα...».
Εσείς, ο άλλος και ο καθένας από μας, αν ήταν στη θέση κάποιου που αύριο θα λάβει 20, 50, 100 ή 200 χιλιάδες ευρώ, σε μια περίοδο, όπου αύριο ή σε τρεις μήνες υπουργός των οικονομικών θα μπορούσε να είναι κάποιος κύριος που ονειρεύεται ανάπτυξη βουλγαρικού τύπου μέσω δεσμεύσεων των καταθέσεων των ιδιωτών, τι θα έκανε με τα χρήματα αυτά τα οποία νομίμως απέκτησε; Θα τα μετέφερε στο εξωτερικό όπως ακόμη δικαιούται.
Υπό αυτές τις συνθήκες η παραδοχή του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης όπως την εξέφρασαν δημόσια στελέχη του κόμματος πως δεν πληρώνει τα χαράτσια και τους φόρους που του αναλογούν αποκτά άλλη διάσταση. Κοινωνική αλληλεγγύη σημαίνει πως και σε δύσκολη στιγμή να μοιραστούμε το κατά δύναμη του καθενός. Εδώ κάποιοι μονίμως πληρώνουν και κάποιοι μονίμως εισπράττουν.
Τα χρήματα της δόσης της τρόικας είναι δάνεια από τα παιδιά μας και οι φόροι που πληρώνουν με αίμα τα περισσότερα νοικοκυριά που για το λόγο αυτό στερούνται φάρμακα, τροφή και θέρμανση είναι άδικο να συνεχίζουν να μοιράζονται έτσι στους ευνοημένους της ευημερίας με δανεικά...
Το αιδώς αργείοι δεν απέχει πολύ από το Ουαί υμίν...
Η γενική διευθύντρια που έφυγε από την εργασία της πριν από περίπου ενάμισι χρόνο πήρε το αστρονομικό ποσό των 400.000 ευρώ ως εφάπαξ! Ποσό - σκέτη πρόκληση για την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων εργαζομένων.
Σύμφωνα μάλιστα με το ρεπορτάζ η γενική διευθύντρια δεν είναι η μοναδική προνομιούχος καθώς δεν αποκλείεται κάποια στελέχη της Βουλής να παίρνουν ακόμη περισσότερα, την στιγμή που άλλοι παίρνουν ψίχουλα...».
Εσείς, ο άλλος και ο καθένας από μας, αν ήταν στη θέση κάποιου που αύριο θα λάβει 20, 50, 100 ή 200 χιλιάδες ευρώ, σε μια περίοδο, όπου αύριο ή σε τρεις μήνες υπουργός των οικονομικών θα μπορούσε να είναι κάποιος κύριος που ονειρεύεται ανάπτυξη βουλγαρικού τύπου μέσω δεσμεύσεων των καταθέσεων των ιδιωτών, τι θα έκανε με τα χρήματα αυτά τα οποία νομίμως απέκτησε; Θα τα μετέφερε στο εξωτερικό όπως ακόμη δικαιούται.
Υπό αυτές τις συνθήκες η παραδοχή του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης όπως την εξέφρασαν δημόσια στελέχη του κόμματος πως δεν πληρώνει τα χαράτσια και τους φόρους που του αναλογούν αποκτά άλλη διάσταση. Κοινωνική αλληλεγγύη σημαίνει πως και σε δύσκολη στιγμή να μοιραστούμε το κατά δύναμη του καθενός. Εδώ κάποιοι μονίμως πληρώνουν και κάποιοι μονίμως εισπράττουν.
Τα χρήματα της δόσης της τρόικας είναι δάνεια από τα παιδιά μας και οι φόροι που πληρώνουν με αίμα τα περισσότερα νοικοκυριά που για το λόγο αυτό στερούνται φάρμακα, τροφή και θέρμανση είναι άδικο να συνεχίζουν να μοιράζονται έτσι στους ευνοημένους της ευημερίας με δανεικά...
Το αιδώς αργείοι δεν απέχει πολύ από το Ουαί υμίν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου