ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Ιδιωτικοποιήστε τώρα την καθαριότητα και σταματήστε να πληρώνετε τους διορισμένους απο το παράθυρο καλύτερα και απο γιατρούς ή καθηγητές πανεπιστημίου !

Του Τασου Αβραντινη

Η Αθήνα πνίγηκε και πάλι από τα σκουπίδια με αποφάσεις των διαφόρων συνδικάτων και της ΠΟΕ ΟΤΑ. Οπως αποδεικνύει η οικονομική ανάλυση, η παροχή δημόσιων υπηρεσιών, είτε από το κράτος είτε από τους δήμους, είναι ποιοτικά χειρότερη και οικονομικά ασύμφορη σε σχέση με την ανάθεσή της σε ιδιώτες.

Για να γίνει κατανοητό σε όλους πόσο στοιχίζει η Διεύθυνση Καθαριότητας του δήμου της Αθήνας, θα παραθέσω τα ακόλουθα στοιχεία:

Στην εν λόγω διεύθυνση απασχολούνται σήμερα 2.146 υπάλληλοι (μόνιμοι και με συμβάσεις αορίστου χρόνου) και περίπου 250 υπάλληλοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Μέχρι τον Νοέμβριο του 2012, οι Αθηναίοι πλήρωσαν στον δήμο τέλη που ανέρχονται σε περίπου 115 εκατομμύρια ευρώ. Από αυτά, πάνω από 100 εκατ. ευρώ κατανέμονται στην καθαριότητα. Το κόστος μισθοδοσίας των υπαλλήλων της καθαριότητας ανήλθε για το δεκάμηνο του 2012 περίπου στο ποσό των 42 εκατ. ευρώ, ποσό στο οποίο συμπεριλαμβάνονται και οι εισφορές προς τα ασφαλιστικά ταμεία και οι πληρωμές υπερωριών. Ο μέσος ετήσιος μισθός του μόνιμου υπαλλήλου της Διεύθυνσης Καθαριότητας του Δήμου Αθηναίων το 2012 (συμπεριλαμβανομένων ασφαλιστικών εισφορών και υπερωριακής αμοιβής) ανέρχεται περίπου στο ποσό των 23.595 ευρώ ή, μηνιαίως, σε 1.966 ευρώ. 

Υπενθυμίζω ότι το 2011, εξαιτίας τόσο της εξοικονόμησης που επέτυχε η νέα δημοτική αρχή όσο –κυρίως– της εφαρμογής του ενιαίου μισθολογίου οι μισθοί υπέστησαν σημαντικές περικοπές. Το 2010 ο μέσος ετήσιος μισθός του μόνιμου υπαλλήλου της Διεύθυνσης Καθαριότητας ανήλθε περίπου στο ποσό των 38.200 ευρώ ή, μηνιαίως, σε 3.183 ευρώ. Ενας εργαζόμενος στην καθαριότητα του δήμου, λοιπόν, σήμερα κερδίζει περισσότερα απ’ όσα ένας καθηγητής πανεπιστημίου, ένας πρωτοδίκης, ένας γιατρός του ΙΚΑ, ένας δάσκαλος, ένα υψηλόβαθμο στέλεχος μεγάλης ιδιωτικής εταιρείας κ. ο. κ. – και κάτι τέτοιο θεωρείται αποδεκτό με την αντεστραμμένη λογική της σοβιετικού τύπου κοινωνίας μας.

Παράνοια

Ας προχωρήσουμε όμως την ανάλυσή μας: Σύμφωνα με ακριβείς υπολογισμούς, το 2012 στην Αθήνα θα συλλεγούν περίπου 350.000 τόνοι σκουπιδιών. 

Οπως αναφέρθηκε, τα τέλη καθαριότητας θα ανέλθουν μέχρι το τέλος του χρόνου στα 120 εκατ. ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι οι Αθηναίοι πολίτες για κάθε τόνο σκουπιδιών που συλλέγεται επιβαρύνονται με το αστρονομικό ποσό των 343 ευρώ. Eχει υπολογιστεί ότι η συνολική επιβάρυνση σε περίπτωση που ιδιωτικοποιηθεί η καθαριότητα δεν θα ξεπερνά τα 100 με 120 ευρώ τον τόνο.  

Για να αναλογιστεί κανείς ακόμη πιο πολύ την παράνοια του τεράστιου κόστους διατήρησης της δημοτικής υπηρεσίας καθαριότητας, με βάση τα διεθνή στοιχεία της αγοράς σιδήρου, η χαλυβουργία σήμερα πληρώνει 270 ευρώ τον τόνο περίπου για την αγορά καθαρού σιδήρου (Bλ. http: //tiny. cc/gre8c).

Ως πότε λοιπόν θα ανεχόμαστε να πληρώνει ο πολίτης τρεις φορές παραπάνω μια δημόσια υπηρεσία; 

H διεθνής εμπειρία μάς δείχνει ότι η παροχή των υπηρεσιών αυτών μπορεί να ανατεθεί σε ιδιωτικές επιχειρήσεις προκειμένου:

(α) Να μειωθεί το κόστος παραγωγής των υπηρεσιών αυτών, που επιβαρύνει τους δημότες,

(β) να βελτιωθεί σημαντικά η ποιότητα και η ποσότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, 

(γ) να αναληφθεί από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, η εκτέλεση έργων αστικής ανάπλασης και προστασίας του περιβάλλοντος, 

(δ) να μειωθούν δραστικά τα δημοτικά τέλη και η φορολογία.

Αν κάποιος καλόπιστα αμφιβάλλει, προτείνω να δώσουμε πειραματικά στους πολίτες το δικαίωμα της επιλογής. Οσοι θέλουν, τα σκουπίδια τους θα τα μαζεύει η δημοτική υπηρεσία με κόστος 300 με 350 ευρώ τον τόνο και όσοι θέλουν θα αναθέσουν σε ιδιωτικές επιχειρήσεις την αποκομιδή τους με κόστος που θα καθορίσει η ελεύθερη αγορά.  

Ο ανταγωνισμός θα αναδείξει τον νικητή.