Eμπρός για μια νέα Αριστερά

Του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΛΟΥΚΑΚΗ

Τεως καθηγητη στο ΕΜΠ

Εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι η χώρα έχει εν πολλοίς ανίκανα αστικά κόμματα πλαισιωμένα από αντίστοιχα αριστερά κόμματα. 

Εκ του αποτελέσματος προκύπτει επίσης ότι ο λαός δεν δέχεται πλέον την προηγούμενη κατανομή πολιτικής εξουσίας και θα προωθήσει την Αριστερά στη διακυβέρνηση της χώρας.

Σήμερα όμως η κατάσταση της χώρας είναι ιδιαίτερα κακή και δυστυχώς μπορεί να γίνει και πολύ χειρότερη. Αυτό ιδιαίτερα αν η Αριστερά δεν αλλάξει τα χούγια της, αδρό περίγραμμα των οποίων θα δώσω μέσα από τις 40χρονες εμπειρίες μου στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

Τι έκανε τώρα η Αριστερά στο ΕΜΠ όλα αυτά τα χρόνια; 

Συνήθως κακά πράγματα, με τον σαφή διαχωρισμό: το ΚΚΕ και οι άλλοι. Η άποψή μου είναι ότι η πολιτική του ΚΚΕ είναι εσκεμμένα αντιαναπτυξιακή και αντεκπαιδευτική. Ακόμη θυμάμαι την πρυτανεία που εξαφάνιζε τα ερευνητικά συμβόλαια με την ΕΕ γιατί έτσι έλεγε το κόμμα!

Για τους άλλους αριστερούς τώρα, και βασικά εννοώ τους μαρξιστές του ΣΥΡΙΖΑ, κρίνω ότι θα πρέπει να τους υποδειχθούν τα πλέρια αντιμαρξιστικά λάθη του παρελθόντος, έτσι ώστε με την αποφυγή τους να δημιουργηθεί μια νέα Αριστερά, με υπόδειγμα τους κομμουνιστές και τον πρόεδρο της Κύπρου.

Κατά την άποψή μου λοιπόν η νέα Αριστερά θα πρέπει: 

* Να μη μισεί, καταδιώκει και αποφεύγει οτιδήποτε και οποιονδήποτε έχει σχέση με επιχειρήσεις και κέρδη. Αν δεν παραχθεί πλούτος, πώς θα γίνει η δίκαιη κατανομή του; Ποιος Μαρξ είπε ότι πρέπει οι ελληνικές εταιρείες να είναι έξω από τα ελληνικά πανεπιστήμια; Γιατί εμποδίστηκε ο αείμνηστος φωτισμένος αριστερός Λευτέρης Παπαγιαννάκης να δημιουργήσει στο Πολυτεχνείο μαθήματα επιχειρηματικότητας; Γιατί εκδιώχθηκε από το Πολυτεχνείο ο αρμόδιος υπουργός Νίκος Χριστοδουλάκης, που εγώ είχα προσκαλέσει, από νεαρούς αριστερούς, με τους μεγαλύτερους (γνωστούς μου) να χασκογελούν και να απολαμβάνουν το θέαμα! 

* Να βοηθήσει τη συστράτευση της ελληνικής γνώσης με την ελληνική επιχειρηματικότητα, ώστε τουλάχιστον να περιοριστεί η ασύστολη εισαγωγή των πάντων. Η γνώση δεν πρέπει να είναι μόνο για την εξέλιξη των ερευνητών, όπως οι έλληνες αριστεροί φαίνεται να πιστεύουν. Τα λεφτά των φορολογουμένων πρέπει να γυρίζουν σ' αυτούς ως οικονομικά οφέλη. Ουδόλως πρέπον ήταν όταν ο «αρμόδιος» αντιπρύτανης Γιάννης Πολύζος μόλις ανέλαβε καθήκοντα προσπάθησε να βλάψει και εν τέλει να καταστήσει ανενεργό το Γραφείο Μεταφοράς Τεχνολογίας του Πολυτεχνείου. Το ίδιο ισχύει και για την προσπάθειά του να εξαφανίσει κάθε αναφορά στα έργα παροχής υπηρεσιών των 170 εργαστηρίων και μονάδων παροχής υπηρεσιών του ΕΜΠ. Η έρευνα και τα μέσα του ΕΜΠ στην υπηρεσία του λαού πρέπει να είναι. Ούτε πρέπει το Τεχνολογικό Πάρκο Λαυρίου να λειτουργεί υπό ερασιτεχνικό καθηγητικό μάνατζμεντ, επιζήμια για το ίδρυμα. Τα άφθονα λεφτά που η Ευρωπαϊκή Ενωση και η χώρα έδωσαν πρέπει να αποφέρουν κέρδη, τουλάχιστον για το καλό των φοιτητών. Γιατί άραγε ο Μάκης Σπαθής δεν ήθελε καν τη λειτουργία του Πάρκου; Ο Λένιν το υπέδειξε; 

 

* Να αρχίσει να σέβεται τα λεφτά του φορολογουμένου και, π.χ., να μη στηρίζει τους εκατοντάδες συμβασιούχους που μπήκαν στο ίδρυμα με συμβάσεις-«μαϊμού», όπως τις 70 που έκανε καθηγητής της Σχολής Πολιτικών Μηχανικών με άτομα που ουδεμία σχέση με το ίδρυμα είχαν. Δεν πρέπει να μας πει κάποτε η διοίκηση του ΕΜΠ πόσο στοιχίζει η παρά φύση κατοχή όλου του κτιριακού συγκροτήματος της Πατησίων από την «αριστερή» Σχολή Αρχιτεκτόνων και πόσο ζημιώνει το ίδρυμα από τη μη εκμετάλλευση της περιουσίας του; Θα μας πει επίσης η (κυριολεκτικά) φιλτάτη νέα πολιτικός Θεανώ Φωτίου ποιο είναι το ωράριο εργασίας και πόσες ημέρες διακοπών υφίστανται στις σχολές και γιατί δίδεται πάντα αμοιβή στους απεργούντες στο ΕΜΠ; 

* Να πάψει να λειτουργεί ως συντεχνία, που όποια θέση εργασίας διαχειρίζεται πρέπει να πηγαίνει σε ομοϊδεάτες. 

* Να πάψει να επιβάλλει (διά της βίας όταν χρειάζεται) ένα πρωτοφανές στον κόσμο σύστημα ευτελισμένων σπουδών, όπου ο φοιτητής τη βγάζει ξεκούραστα (με τίμημα την αμορφωσιά) συγκριτικά με τους ομολόγους του σε ξένα πανεπιστήμια.

Αυτές (και όχι μόνο αυτές) τις πρακτικές θα πρέπει να απαρνηθεί η Αριστερά στην Ελλάδα αν θέλει να βοηθήσει στη διακυβέρνηση της χώρας, η οποία έχει άμεση ανάγκη από μια νέα δημιουργική Αριστερά και όχι από μια Αντιιμπεριαλιστική Αντισταχανοβική Ραχάτ Αριστερά!