"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Μένοντας με την κατσαρόλα στο χέρι …

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ (katsikas.george@gmail.com) 
Όταν πνιγόσουν μέσα στο ίδιο σου το σπίτι  από τούτο εδώ το διαδικτυακό βήμα σου είπα να φτιάξεις με τα νύχια σου φρεάτια. Όταν καιγόσουν σου είπα να βγάλεις φτερά να πετάξεις γιατί αν δεν σωθείς ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ κανείς δεν θα σε σώσει. Όταν κοιμόσουν όρθιος σου θύμισα τους στίχους του Κώστα Βάρναλη που φωτογράφιζαν το μέλλον σου.  «Αιντε θυμα αιντε ψώνιο αιντε συμβολο αιώνιο σαν ξυπνήσεις μονομιάς θά ρθει ανάποδα ο ντουνιάς» ( http://radar-gr.blogspot.com/2010/05/blog-post_7331.html  ) Όταν άκουγες τα πολιτικά παράσιτα να σε δουλεύουν, σου φώναζα πως αυτό που τους αξίζει είναι κλωτσιές στην ανηφόρα. Όταν πήγαινες και ψήφιζες ΆΧΡΗΣΤΟΥΣ σου έλεγα φτύσε τους γιατί  είναι να διαφορετικό να ψηφίζεις τον λιγότερο μέτριο απ τον λιγότερο ΑΧΡΗΣΤΟ.(http://radar-gr.blogspot.com/2010/11/blog-post_378.html) Όταν χάζευες την υποτιθέμενη «αραβική άνοιξη» σου θύμισα πως αν ποτέ σηκωθείς απ τον καναπέ σου να θυμάσαι «ΔΕΝ υπάρχει κοινωνική εξέγερση που να άντεξε περισσότερο από 3 ημέρες στη ΓΝΗΣΙΑ έκφραση και κατάστασή της, και πως αν φίλε «επαναστάτη» εσύ χρειαστείς περισσότερες ΑΠΛΑ ΕΧΑΣΕΣ» ( http://radar-gr.blogspot.com/2011/02/blog-post_8297.html )

Χωρίς να έχεις καν διανοηθεί να σκάψεις με τα νύχια σου την οδό της δικής σου σωτηρίας μπορεί να νομίζεις πως θα  διώξεις κάποιους άλλους μέσα απ τα τούνελ της Βουλής  και να χεις δίκιο.  
Χωρίς να έχεις διανοηθεί να πετάξεις για την πάρτη σου με ΔΙΚΑ σου φτερά, μπορεί να νομίζεις  πως θα  κάνεις αυτούς τους άλλους που εσύ ο ίδιος τους έφερες να φύγουν πετώντας και να χεις επίσης δίκιο. 
Μπορεί να μην σε ξύπνησε κανένα προφητικό στιχάκι για κοιμώμενα θύματα, ψώνια ή για σύμβολα αιώνια, αλλά ούτε και ο κρότος απ την κατάρρευση της ίδιας σου της ζωής ή οι τούμπες του ντουνιά,  αλλά το ανύπαρκτο πανό που υποτίθεται σήκωσε κάποιος αγανακτισμένος Ισπανός ζητώντας απ τους ομοεθνείς του να μην σε ξυπνήσουν, και να είσαι περήφανος γι αυτό. 
Μπορεί να νομίζεις πως ΤΡΕΙΣ μέρες γνήσιας έκφρασης με κλωτσιές στην ανηφόρα μπορούν να αντικατασταθούν απο τριαντατρείς,  εκατόν τρεις, ή χίλιες τρεις ή δέκα χιλιάδες τρεις, μέρες «κόσμιας επανάστασης» με τεντζερέδες,  χάρτινες κρεμάλες (!) και πολιτισμένο διάλογο με τους απατεώνες  σκληρόπετσους και αναίσθητους δυνάστες σου και να έχεις επίσης δίκιο…

Το ομολογώ! Αν και ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΟΣ ΟΠΑΔΟΣ της Τρόικας και των χαρτογιακάδων εκ Βρυξελλών τσίμπησα! Αν και το σύνθημά σου «Δεν θα πληρώσουμε ποτέ» με ψιλοχάλασε γιατί πάντα πλήρωνα και πληρώνω τα χρέη μου   το μάτωσα το αγκίστρι!  Φλερτάρισα μέχρι και με την ιδέα της χρεοκοπίας  πιστεύοντας πως έχεις δίκιο και μπορείς ενδεχομένως τους εγχώριους άχρηστους να τους διώξεις έστω και αν συμπαρασύρεις και όσους μας δανείζουν.

Σε πίστεψα μέχρι που είδα να σου μοιράζουν καθρεφτάκια και εσύ να τα παίρνεις με χαρά.!  Σε πίστεψα μέχρι που σε καμάρωσα να βυθίζεσαι σε βαθιά σιωπή χαζεύοντας το  «καθρεφτάκι»  της ιδέας πως αντί να σε κυβερνούν άχρηστοι ενός μόνο χρώματος, θα σε έσωζε η εμπριμέ συγκυβέρνηση από άχρηστους πολλαπλών χρωμάτων!

Σε πίστεψα και σκέφτηκα πως μάλλον ήρθε η ώρα να φάω τα άρθρα μου, μέχρι που καμάρωσα τους τάχα πολιορκημένους Μανωλιούς αντί να δραπετεύουν μασκαρεμένοι, να έχουν βάλει τα λαμπερά τα ρούχα τους αλλιώς, και να πηγαίνουν καμαρωτοί περπατώντας να ορκιστούν με εσένα να τους κοιτάς κρατώντας το καθρεφτάκι στο ένα  χέρι και χτυπώντας  την κατσαρόλα στο άλλο για να τους δίνεις  βήμα στον υγιεινό τους περίπατο κατακαημένε αγανακτισμένε

Σε ΔΟΥΛΕΨΑΝ και την έκαναν ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ φίλε

ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ μπροστά σου γιατί όπως αποδεικνύεται αυτοί μας αξίζουν φίλε αγανακτισμένε

Οι τρείς δικές μου μέρες σου φάνηκαν λίγες. Μείνε λοιπόν με την κατσαρόλα στο χέρι για τις επόμενες εκατόν τρεις, ή χίλιες τρεις ή δέκα χιλιάδες τρεις, μέρες «κόσμιας επανάστασης» προσδοκώντας την μεγάλη ανατροπή

Στο μεταξύ όσο θα προσδοκάς ανατροπές μετρώντας μέρες και κρατώντας κατσαρόλες, ξεχνώντας την ανηφόρα, επίτρεψέ μου να σου θυμίσω τα λόγια κάποιου αγνώστου σοφού, έτσι απλά κουβέντα να γίνεται:

«Τις μεγάλες κοινωνικές ανατροπές, δεν τις κάνουν ούτε οι αδικημένοι ούτε οι εξαθλιωμένοι ούτε οι αγανακτισμένοι. Δυστυχώς (το δυστυχώς δικό μου!) ΤΙΣ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΧΟΡΤΑΤΟΙ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΑΝ ΝΗΣΤΙΚΟΙ ΓΙΑ ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ»…!!!

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

ΜΗΔΕΝΑ ΠΡΟ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΜΑΚΑΡΙΖΕ...κοινως: δεν τελειωσε τιποτα. Μην βιαζεστε να βγαλετε συμπερασματα.