Περί γλυψίματος γενικώς

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΤΕΤΡΑΔΗ

ΟΤΑΝ η Ελλάδα έφτασε στα πρόθυρα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ε.Ε., το δημόσιο χρέος της πλησίαζε τα 220 δισ. ευρώ. Χωρίς νέο εξωτερικό δανεισμό, καμία κυβέρνηση δεν μπορούσε να συνεχίσει να πληρώνει το ξέφραγο Δημόσιο και τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του σε παλαιότερα δάνεια.

Οι κυβερνήσεις, επί χρόνια, δεν είχαν χτίσει ένα κράτος που να παράγει κάτι, ώστε να μπορεί να πληρώνει τα χρέη του.

ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΩΣ, η χώρα είχε ενταχθεί στη ζώνη του ευρώ για να προστατευτεί από μελλοντικές κερδοσκοπικές επιθέσεις και για να είναι πιο ανταγωνιστική.

ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΕ στην πράξη ότι όχι μόνο δεν απέφυγε τις κερδοσκοπικές επιθέσεις, αλλά αντιθέτως τις δέχτηκε και ζει με την κερδοσκοπική βουλιμία των ίδιων των εταίρων της.

ΕΠΙΣΗΣ, αποδείχτηκε ότι όχι μόνο δεν έγινε πιο ανταγωνιστική, αλλά αντιθέτως της απαγορεύεται να είναι ανταγωνιστική, αφού το σκληρό της νόμισμα δεν της επιτρέπει να κάνει μια πιο «φτηνή» και ευέλικτη πολιτική.

ΑΚΟΜΑ χειρότερα, το σκληρό της νόμισμα της επιβάλλει να αιμοδοτεί τις ισχυρές βιομηχανικές χώρες της Ενωσης, αιμορραγώντας η ίδια.

Η ΕΛΛΑΔΑ δεν εντάχθηκε στην κηδεμονία -ο σωστός όρος είναι προστασία, με την εκτός νόμου έννοιά της- της τρόικας εξ αιτίας του χρέους της, αλλά εξ αιτίας του υπέρογκου ελλείμματός της. Αυτό επέβαλαν οι εταίροι της. Χρέος έχουν και άλλες χώρες και μάλιστα μεγαλύτερο από την Ελλάδα (Βρετανία, Ιταλία), αλλά κάτι παράγουν. Και, κυρίως, δεν έχουν άμαθους ερασιτέχνες για κυβερνήτες, οι οποίοι να είναι εύκολη λεία σε κοινούς εκβιαστές.

Η ΕΛΛΑΔΑ, λοιπόν, η οποία δεν μπορούσε να εξυπηρετήσει το χρέος της, δανειοδοτήθηκε με επιπλέον 110 δισ. ευρώ, τα οποία μάλιστα εκλήθη να αποπληρώσει σε τρία (3) χρόνια (!).

ΔΕΝ ξέρω αν κάποιος από τους αναγνώστες έχει πέσει θύμα τοκογλυφικού κυκλώματος, αλλά αν έχει, ή αν έχει παρακολουθήσει ρεπορτάζ, που περιγράφουν αυτά τα κυκλώματα, δεν θα έχει καμιά απορία για το τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη χώρα και για το τι θα συμβεί στο μέλλον.

ΟΠΩΣ, μάλιστα, συμβαίνει και στην καθημερινότητα, το ίδιο συμβαίνει και στη χώρα: Δεν φταίνε οι τοκογλύφοι, που εκβιάζουν, σπέρνοντας επιπλέον και ενοχές στο θύμα τους. Φταίει το θύμα, που υποκύπτει.

ΟΤΑΝ έχεις να κάνεις με απλό κοσμάκη, η παραπάνω θέση είναι πολύ αυστηρή, αν και πραγματική. Οταν έχεις να κάνεις με συγκροτημένο (;) κράτος, όμως, η θέση είναι μία: Αυτή.

ΕΑΝ το ίδιο το κράτος δεν μπορεί να σε προστατέψει από τους τοκογλύφους εκβιαστές και, αντιθέτως, τους πλασάρει ως σωτήρες, τότε ή έχεις να κάνεις με ηλίθιο κράτος ή με κράτος συνεργάτη των εκβιαστών. Σε βάρος της τσέπης σου.

ΓΙΑΤΙ, όμως, οι Ευρωπαίοι εταίροι και το ΔΝΤ είναι τοκογλύφοι εκβιαστές; Γιατί, όποιος θέλει να πάρει πίσω τα λεφτά του από αυτόν που χρωστάει και που δεν έχει να πληρώσει, δεν του δανείζει και άλλα λεφτά! Αυτό μπορεί να το καταλάβει κι ένα παιδάκι 6 χρόνων.

ΟΙ κυβερνήτες της χώρας προφανώς είναι μικρότερης ηλικίας ή είναι συμμέτοχοι στην τοκογλυφία, ή είναι εντελώς ανάλγητοι ενώπιον του λαού, που υποτίθεται ότι πληρώνονται για να τον προστατεύουν.

ΜΙΑ χώρα, λοιπόν, που αδυνατεί να εξοφλήσει τα 220 δισ. παλαιότερα χρέη και τα 110 νεότερα, προσδοκά ασμένως και πανηγυρίζοντας να δανειστεί οσονούπω με ακόμα 100 δισ. για να σωθεί!

ΜΕ τα εξοντωτικά μέτρα, που επιβάλλει η κυβέρνηση στους ειλικρινείς, και μόνο, φορολογούμενους για να μαζέψει τα λεφτά που της ζητάει η μαφία, η χώρα αποκλείεται να παραγάγει πλούτο για πολλά χρόνια ώστε να μπορέσει να ξεπληρώσει χρέη.

ΜΟΙΡΑΙΑ, οι δανειστές θα χάσουν μια μέρα το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων που δάνεισαν. Δεν είναι τόσο ηλίθιοι που να μην το ξέρουν. Θα έχουν αρπάξει ώς τότε ένα φιλέτο από τον ελληνικό πλούτο και θα το αβγατίζουν. Τα χρήματα που δανείζουν έτσι κι αλλιώς είναι λογιστικοί αριθμοί και μαύρα κεφάλαια από λαθρεμπόριο όπλων, πετρελαίου, ναρκωτικών, τζόγου, πορνείας και τραπεζικής τοκογλυφίας.

ΤΑ οποία απαιτούν να πληρώσουμε εμείς από τα εισοδήματα και τις περιουσίες μας. Το απαιτούν οι εκπρόσωποί τους στο εθνικό μας κοινοβούλιο. Κι εμείς καθόμαστε και τους καμαρώνουμε.