"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


«ΣΩΣΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΑΚΑ»

Του ΓΙΑΝΝΗ ΞΑΝΘΟΥΛΗ

(...) Χρήσιμο να δραπετεύει ο νους απ' την τρέχουσα τσιρκωλοκατάσταση και την άνυδρη κοινοβουλευτική δημοκρατία που υποτίθεται ότι ΟΛΟΙ κόπτονται να μη θιγεί. Κι όπως άκουσα χιλιάδες φορές, «στη δημοκρατία ΔΕΝ υπάρχουν αδιέξοδα». Οπότε κλωσάμε το υπάρχον αδιέξοδο ώσπου να εκκολαφθεί η υβριδική δημοκρατική μας διέξοδος.

Στο μεταξύ χαρήκαμε την εφευρετικότητα της εξόρυξης μαρμάρων απ' την πλατεία Συντάγματος από γενναίους τσόγλανους (προβοκάτορες;) μπροστά σε κάμερες, σε ΜΑΤ, σε φοβισμένους παρεπιδημούντες στο «οροπέδιο της αγανάκτησης». Τους άφησαν να εκτονώσουν το αγωνιστικό τους μένος στα μαρμαρένια αλώνια και ύστερα πάλι όλα μέλι γάλα. Δεν ξέρω αλλά μου θύμισαν τα ντοκιμαντέρ με τη μετανάστευση των γκνου και το πώς περνούν τα ποτάμια με τους κροκόδειλους. Αφού γίνει ένα πλιάτσικο απ' τα θανατηφόρα σαγόνια, μετά συνεχίζουν πάλι ομαδικά ώς τον τελικό προορισμό. Ο δικός μας απροσδιόριστος προορισμός τελεί υπό την κηδεμονία του «Μεσοπρόθεσμου». Και ύστερα; Υστερα θα ξεκινήσουν οι πατριωτικές υστερίες «για την Ελλάδα βρε γαμώ το».

Βέβαια ο Ιούνιος συνεπέστατος, ανέβασε τις θερμοκρασίες του αδιάφορος για το ψύχος της ελληνικής τυφλότητας. Κάποιοι πήγαν για μπάνιο ελπίζοντας στη σωτηρία των σαράντα κυμάτων, κάποιοι κοιμήθηκαν αγκαλιά με τις τηλεοράσεις για να λάβουν πρώτοι την ανατριχίλα της νέας κυβέρνησης με το ελπιδοφόρο παγωτό (προτού λιώσει), κάποιοι πήγαν και σήκωσαν τα σμαραγδο-μαργαριτάρια τους απ' τις τράπεζες καλού κακού και κάποιοι άλλοι πήγαν και έβγαλαν εισιτήριο να δουν τον Αγγελο Παπαδημητρίου (σταθερά «Αηδόνι του Κιάτου») να μιλά ως Νάρκισσος στο ομώνυμο έργο της Ελένης Πέγκα, πλαισιωμένος από γυμνή νεότητα. Το τελευταίο στο Φεστιβάλ Αθηνών, που υπόσχεται ψύχραιμες αθηναϊκές νύχτες στα πέριξ.

Ο γράφων θαύμασε την αναισθησία του πρώην πρωθυπουργού στα ψηλά έδρανα της Νέας Δημοκρατίας. Σαν περαστικός που ζήλεψε το ερ κοντίσιον της Βουλής και μπήκε να ξαποστάσει! Και μες στη σύγχυση να μην καταλαβαίνω τη μαθηματική συγκυρία ΟΛΟΥ του κόσμου να θέλει να μας σώσει, γιατί λέει μετά από εμάς το... χάος!!! Αγωνία στο Νησί του Πάσχα, στην Παραγουάη, στην Κίνα, στη λατρεμένη Μογγολία, στο Βερολίνο και κυρίως στο... Μπερλίνερ Ανσάμπλ.  

«ΣΩΣΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΑΚΑ» το παγκόσμιο σύνθημα. Οι εναπομείναντες κατοχικοί ονειρεύονται ήδη το τουρκικό πλοίο της αγάπης «Κουρτουλούς», ενώ οι αρχιμανδρίτες ομιλούν για το βλέμμα των Ουρανών και την πρεσβυωπική ματιά της Παναγίας, πάντα, οπαδός της Μονής Πετράκη κι άλλων σχετικών υποκαταστημάτων. 

ΕΥΤΥΧΩΣ ο κ. Παπουτσής θα παραμείνει στο πόστο του συνεχίζοντας την αγρύπνια και τα δραστικά μέτρα κατά της εγκληματικότητας και της τερηδόνας γενικώς.

Ετσι -μέχρι στιγμής- αναβάλαμε την αγορά τσίγκινων σώβρακων, γλιτώνοντας από ένα έξοδο όσο να πεις... 

(...) Για την ώρα αντιστέκομαι στην κατάθλιψη... κι ένα κερασάκι παραπάνω τι πειράζει!

Δεν υπάρχουν σχόλια: