Στην καλύτερη ταινία της περασµένης χρονιάς, σύµφωνα µε τα Οσκαρ τουλάχιστον, βλέπουµε τον Βασιλιά Γεώργιο ΣΤ’ να τραυλίζει από τεσσάρων χρονών. Το τραύλισµά του χειροτερεύει όταν πρέπει να µιλήσει µπροστά σε κοινό ή σε άλλες καταστάσεις που του προκαλούν άγχος.
Μιλά σωστά όταν παίζει µετα παιδιά του, όταν τραγουδά ή όταν δεν ακούει τα λόγια του.
Τα συµπτώµατα αυτά είναι χαρακτηριστικά µιας πάθησης εξαιρετικά πολύπλοκης όπως το τραύλισµα. Οι επιστήµονες τώρα αρχίζουν να κατανοούν τα αίτιά της κι ελπίζουν να βρουν αποτελεσµατική θεραπεία.
Οι ειδικοί πιστεύουν πλέον πως το τραύλισµα δεν οφείλεται σε ψυχολογικά προβλήµατα αλλά στην έλλειψη κινητικού συντονισµού διαφόρων τµηµάτων του εγκεφάλου που εµπλέκονται στην παραγωγή του λόγου. Με απλά λόγια, κάτι χαλάει στην πολύπλοκη συνεργασία εγκεφάλου και σώµατος που χρειάζεται για να κινηθούν οι µύεςοι οποίοι παράγουν τις λέξεις.
«Οσοι τραυλίζουν έχουν κινητικές δυσκολίες στην παραγωγή σωστού λόγου» υποστηρίζει ο Λουκ Ντε Νιλ, παθολόγος ειδικός στην οµιλία στο Πανεπιστήµιο του Τορόντο. «∆εν δυσκολεύονται στην ανάπτυξη του λόγου ή το συντακτικό, αλλά στον σωστό συντονισµό της διαδικασίας για την οµιλία, η οποία απαιτεί ταχύτατη αλληλουχία και συγχρονισµό».
Στην οµιλία εµπλέκονται περιοχές του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες όχι µόνο για τη γλώσσα, αλλά και την ακοή, τον σχεδιασµό, τα συναισθήµατα, την αναπνοή και την κίνηση της σιαγόνας, των χειλιών, της γλώσσας και του λαιµού. Σε όσους τραυλίζουν, «οι στρατηγοί στον εγκέφαλο που ελέγχουν τους στρατιώτες, δηλαδή τους µυς, δεν στέλνουν τα σωστά σινιάλα στουςστρατιώτες κι έτσι αυτοί µπερδεύονται και κάνουν του κεφαλιού τους» λέει η Αν Σµιθ, ειδική στο τραύλισµα στο Πανεπιστήµιο Περντιού.
Το τραύλισµα ταλαιπωρεί περίπου το 5% των παιδιών και συνήθως αρχίζει στις ηλικίες δύο µε έξι ετών. Τα µισά από αυτά, έχουν κι άλλα µέλη στην οικογένειά τους που τραυλίζουν.
Η κρίσιµη ηλικία είναι όταν το παιδί αρχίζει και χρησιµοποιεί γραµµατική και συντακτικό.Το πρόβληµα δεν έχει να κάνει µε την προφορά κάποιων λέξεων αλλά µε τη γραµµατική της γλώσσας. Μελετώντας τον εγκέφαλο παιδιών που τραυλίζουν, οι επιστήµονες ανακάλυψαν ότι έχουν πολύ µειωµένη αντίδραση σε γραµµατικά λάθη σε σχέση µε τα υπόλοιπα παιδιά.
Για λόγους που δεν είναι ξεκάθαροι, τα αγόρια έχουν διπλάσιες πιθανότητες να τραυλίζουν και τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να συνεχίσουν να τραυλίζουν ως ενήλικοι. Το 75% των παιδιών σταµατά να τραυλίζει µε τη βοήθεια θεραπείας, αλλά κανείς δεν µπορεί να γνωρίζει ανεµφανιστεί πάλι η πάθηση. Τα γονίδια φαίνεται πως παίζουν ρόλο τουλάχιστον στις µισές περιπτώσεις. Οι επιστήµονες έχουν αναγνωρίσει τις γενετικές µεταλλάξεις που παρουσιάζουν συγκεκριµένες οικογένειες, όµως αυτές µπορεί να είναι διαφορετικές για κάθε περίπτωση. Οσο για τα ψυχολογικά τραύµατα και το στρες, δεν προκαλούν το τραύλισµα αλλά το εντείνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου