Κονκισταδόροι και ραγιάδες

Γράφει ο Γιώργος Ι. Μαύρος

Ποια ήταν η σημαντικότερη είδηση για την Ελλάδα τις τελευταίες εβδομάδες; Ο καταστροφικός σεισμός, το «τσουνάμι» που ακολούθησε και η απειλή πυρηνικού δυστυχήματος στην Ιαπωνία; Οι συγκρούσεις στη Λιβύη και η επέμβαση της Δύσης κατά του καθεστώτος Καντάφι; Οι κρίσιμες συζητήσεις για το ελληνικό χρέος στις Συνόδους Κορυφής; Οχι.  

Η σημαντικότερη είδηση ήταν μια που πέρασε στα ψιλά του ελληνικού Τύπου: Οι αυξήσεις 14%-20% που έλαβαν στους μισθούς τους οι εργαζόμενοι στην Κίνα. Για παράδειγμα, στο Σεντζέν, το νέο χρηματοοικονομικό κέντρο της νότιας Κίνας, ακριβώς βόρεια του Χονγκ Κονγκ, ο βασικός μισθός αυξήθηκε κατά 20% και στη Σαγκάη κατά 14%. Στην επαρχία Τζετζιάνγκ, η οποία είναι γνωστή για την πληθώρα των εργοστασίων που φιλοξενεί, ο κατώτατος μισθός θα αυξηθεί κατά 19% από την 1η Απριλίου.

Τι σημαίνει αυτό; Οτι την ώρα που η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων, αλλά και αρκετών Ευρωπαίων, συρρικνώνεται συνεχώς, στην Ασία τα εισοδήματα αυξάνονται κατακόρυφα και μαζί τους η ζήτηση για καταναλωτικά προϊόντα. Πάνω από τρία δισεκατομμύρια άνθρωποι αλλάζουν ταχύτατα τις καταναλωτικές τους συνήθειες δημιουργώντας ανάγκες τις οποίες οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν την ιστορική ευκαιρία να καλύψουν. Ενδεικτικά, το Σεντζέν έχει πληθυσμό όσο μια Ελλάδα, η Σαγκάη όσο δύο! Θα αρκούσε η δυναμική παρουσία των ελληνικών επιχειρήσεων έστω και σε μια από τις αναρίθμητες μεγαλουπόλεις της Κίνας για να δώσει νέα προοπτική σε ολόκληρη την ελληνική οικονομία.

Ποιοι ήταν οι πρωταθλητές των ελληνικών εξαγωγών το 2010; Οι κλάδοι τροφίμων-ποτών, φαρμάκων και οικοδομικών υλικών, σύμφωνα με τα προ ημερών στοιχεία που δημοσιοποίησε ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Εξαγωγέων. Ακριβώς δηλαδή, οι κατηγορίες προϊόντων που έχουν (και προβλέπεται να συνεχίσουν να έχουν) τη μεγαλύτερη ζήτηση στην Κίνα.Ανάμεσα στα εξωτικά τρόφιμα που συνθέτουν την κινεζική διατροφή θα ανακαλύψει κανείς ελαιόλαδο! Ομως αυτό, δεν είναι ελληνικό, αλλά ιταλικό και ισπανικό.  Μόνο που για την ώρα η παρουσία μας στη δεύτερη -πλέον- μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη κρίνεται -τουλάχιστον- υποτονική. Μια επίσκεψη σε κάποιο σούπερ μάρκετ του Πεκίνου ή της Σαγκαής αποδεικνύεται αρκετά κατατοπιστική.

Η ιστορική ευκαιρία της ασιατικής ζήτησης δεν είναι μονοπώλιο των ελληνικών επιχειρήσεων αλλά ανοίγεται με αντίστοιχες προοπτικές και στις ισπανικές, τις ιταλικές, τις τούρκικες, τις πορτογαλικές. Γι΄ αυτό και οι ελληνικές επιχειρήσεις θα χρειαστεί να επιδείξουν αποφασιστικότητα, ευελιξία και γρήγορα αντανακλαστικά. Πάνω απ΄ όλα, όμως, θα χρειαστούν νέα, δυναμικά, στελέχη, με φρέσκες ιδέες και τυχοδιωκτική διάθεση, που θα ξεκλειδώσουν τις αγορές αυτές για λογαριασμό των ελληνικών επιχειρήσεων.

Κάτι ανάλογο με τους... «κονκισταδόρους» του 16ου αιώνα, που ενώ ήταν μια χούφτα άνθρωποι, υπέταξαν για λογαριασμό της Ισπανίας τεράστιες, πολυπληθείς και -κυρίως- πλούσιες αυτοκρατορίες, όπως των Ινκας και των Αζτέκων. Τότε, οι απελπισμένοι από την φτώχια και την έλλειψη προοπτικής της Ισπανίας βρήκαν διέξοδο στην ιστορική συγκυρία της ανακάλυψης ενός νέου κόσμου: της Αμερικής. Σήμερα, οι Ελληνες έχουν την ευκαιρία να αναζητήσουν διέξοδο στις συνθήκες φτώχιας, την έλλειψη προοπτικής και την κουλτούρα του ραγιαδισμού που διαμορφώνονται στη δικής τους χώρα ακολουθώντας τον ίδιο δρόμο: βάζοντας πλώρη για την κατάκτηση του σύγχρονου νέου κόσμου, της Ασίας.