Της ΝΕΦΕΛΗΣ ΤΖΑΝΕΤΑΚΟΥ
Συνειδητοποιώντας πως η έκρυθμη κατάσταση στη Βόρειο Αφρική και τη Μέση Ανατολή θα ανοίξει ακόμη περισσότερο την όρεξη των «μεγάλων», οι Ινουίτ, οι Εσκιμώοι της Αλάσκας (ΗΠΑ), της Γριλανδίας και του Καναδά προετοιμάζονται για τη νέα μάχη προάσπισης των πλουτοπαραγωγικών πηγών του ζωτικού τους χώρου.
Γνωστές είναι οι προσδοκίες των παράκτιων της Αρκτικής χωρών όταν και εφόσον λόγω της κλιματικής αλλαγής θα «απελευθερωθεί» από τους πάγους η Θάλασσα του Μπάρεντς.
Σχετική πρόοδος όσον αφορά την επίλυση των συνοριακών διαφορών τους έχει καταγραφεί εδώ και έναν χρόνο, όταν Νορβηγία και Ρωσία κατέληξαν σε συμφωνία, η οποία οριοθετεί τις διεκδικήσεις της καθεμιάς, ύστερα από δεκαετή αντιμαχία. Αλλά το ζήτημα που τίθεται τώρα είναι διαφορετικής φύσης, διότι ενώ απομακρύνεται ο κίνδυνος «γενικευμένης σύρραξης» στην Αρκτική, δικαίωμα διεκδικούν οι αυτόχθονες της περιοχής.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του «Economist», προσφάτως συναντήθηκαν αντιπροσωπείες των Ινουίτ στην Οτάβα, υπό την αιγίδα του Συμβουλίου των Ινουίτ (Inuit Circumpolar Council), προκειμένου να συμφωνήσουν για το ποια πολιτική θα ακολουθήσουν και ποια στάση θα κρατήσουν εφ' εξής, αναφορικά με την επικείμενη εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου στον Βόρειο Πόλο.
Παρά τον περιορισμένο αριθμό τους (δεν ξεπερνούν τους 160.000) βρίσκονται διασκορπισμένοι σε όλη την επιφάνεια της Αρκτικής, αποκτώντας προσφάτως αυξημένη πολιτική επιρροή.
Χαρακτηριστικά, η κοινότητα των Ινουίτ στη Γριλανδία, έδαφος που ανήκει στη Δανία, από το 2009 λογίζεται ως αυτόνομη και αυτοδιοικούμενη περιοχή, με δικαιώματα ελέγχου της διαχείρισης του ορυκτού της πλούτου.
Νέα δεδομένα ενδεχομένως να προκύψουν τον Μάιο, όταν δηλαδή θα κοινοποιηθούν τα αποτελέσματα διεθνούς πραγματογνωμοσύνης των Ηνωμένων Εθνών, η οποία θα κατοχυρώνει τα πάγια δικαιώματα των Ινουίτ. Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό της Γριλανδίας, Κούουπικ Κλέιστ, «εδώ και αιώνες τη γη της Αρκτικής την εκμεταλλεύονται όλοι εκτός από εμάς, ήρθε η σειρά μας».
Οι Ινουίτ δεν είναι αρνητικοί στην όποια αξιοποίηση του πετρελαίου (εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 83 δισ. βαρέλια αργού) και του φυσικού αερίου (εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 1,55 τετράκις εκατ. κυβικά μέτρα) που κρύβονται στο βυθό της Αρκτικής, απλώς θέλουν να επιβάλουν τους όρους τους και να λάβουν το μερίδιό τους...
Δηλώνουν, δε, έτοιμοι να «τα βάλουν» με τις μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες.
Η βρετανική ΒΡ και η ρωσική Rosneft τον Ιανουάριο σχημάτισαν τη «συμμαχία της Αρκτικής». Η αμερικανική Shell και η νορβηγική Statoil εξασφάλισαν πρόσφατα άδειες για γεωτρήσεις πετρελαίου κατά μήκος της ακτογραμμής στα δυτικά της Γριλανδίας.
WWW.ENET.GR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου