Πεθαίνοντας για τη Δύση

Του Γκαζμέτ Καπλάνι

Η Βαγκ Μπέι ήταν κάτι σαν την κινεζική εκδοχή της Lady Gaga. Είχε εκατοντάδες εκατοµµύρια φαν στην πολυπληθέστερη χώρατου κόσµου και επερχόµενη παγκόσµια υπερδύναµη, την Κίνα. Εκανε την τύχη της όταν αναδείχθηκε πρώτη στο µουσικό σόου «Κίνα έχεις ταλέντο» _ φαντάζοµαι ότι κάποια από τα µέλη της κριτικής επιτροπής θα ήταν και µέλη του Κοµµουνιστικού Κόµµατος της Κίνας. 

Η Βαγκ ταείχε όλα. Είκοσιτεσσάρων χρονών και τόσο όµορφη που ήταν περιζήτητη στις πασαρέλες που διοργανώνουν οι κινέζοι νεόπλουτοι στις κινεζικές µητροπόλεις, οι οποίες λαχταρούν να µοιάζουν στη Νέα Υόρκη, στη Μελβούρνη, στο Λονδίνο. 

Η Βαγκ Μπέι πέθανε προχθές. Σε θάλαµο χειρουργικής κλινικής, στην επαρχία Χουµπέι, κάπου στην Κεντρική Κίνα. Ηθελε να κάνει τα µάτια της λιγότερα σχιστά και το πρόσωπό της λιγότερο στρογγυλό. Για να µοιάζει λιγότερο Κινέζα και να είναι πιο κοντά στα δυτικά της είδωλα. 

Πέθανε «στη φάση της καταστολής», είπαν οι γιατροί. Ηταν η κύριαε ίδηση της ηµέρας προχθές στα κινεζικά ΜΜΕ, παραµερίζοντας το Wikileaks και την κρίση του ευρώ. Η πλαστική χειρουργική αποτελεί τη νέα µόδα στην Κίνα. Τρία εκατοµµύρια Κινέζοι κάθε χρόνο θέλουν να αλλάξουν κάτι στο κορµί τους, κάτι στο πρόσωπό τους, κάτι στα µάτια τους. Και επειδή στην Κίνα πολλά είναι φθηνά και κάπως πρόχειρα, τριακόσιες χιλιάδες άνθρωποι κάθε χρόνο παραµορφώνονταιή πληρώνουν τοπάθος τους µε τη ζωή τους.

Ο θάλαµος της πλαστικής χειρουργικής είναι κάτι σαν σκηνή όπου παρελαύνει η ανθρώπινη µαταιοδοξία. Η σκηνή όπου διεξάγεται η µάχη µας µε τον χρόνο, όπου ξεκλειδώνονται τα απωθηµένα και οι έµµονες ιδέες µας, η αυτοεικόνα και η αυτοεκτίµησή µας. Μια σκηνή, επίσης, όπου παρελαύνουν είδωλα που συντρίβουν και άγριες πολιτιστικές σχέσεις εξουσίας.  

Είχα εντυπωσιαστεί όταν είχα διαβάσει,πριν από κάποια χρόνια, ότι η ρινοπλαστικήέ γινε µόδα στη Γερµανία, στα χρόνια του Μεσοπολέµου, την εποχή όπου µεσουρανούσε ο αντισηµιτισµός. Ηταν τότε που πολλοί Γερµανοί Εβραίοι ήθελαν να αλλάξουν τη φαντασιακή εβραϊκή τους µύτη για να περνούν απαρατήρητοι, για να είναιπιο κοντά στο είδωλο της εποχής, στον άνθρωπο της «άριας φυλής». Τελικά,ούτε αυτό τους έσωσε από τη µανία των ναζί… 

Επιστρέφω ξανά στη Βαγκ Μπέι. Στην Κίνα υπάρχουν πολλές και πολλοί σαν την τραγική µακαρίτισσα. Πολλές και πολλοί που αλλάζουν τα σχιστά τους µάτια, το κόκαλο του πιγουνιού τους, γιατί θέλουν το πιγούνι και τα µάτια τους να είναι πιο κοντά στα δυτικά τους είδωλα. Και καθώς διαβάζω την είδηση, σκέφτοµαι όλα αυτά που λένε για την παρακµή της ∆ύσης και την αρχή του τέλους της.  

Νοµίζω πως οι υπερδυνάµεις πεθαίνουν αφού ταείδωλα που φτιάχνουν και πλασάρουν δεν ελκύουν πια. Αν τη ∆ύση, όµως, τη δεις από τον θάλαµο της χειρουργικής πλαστικής στην επαρχία Χουµπέι, κάπου στην Κεντρική Κίνα, τότε καταλαβαίνεις ότι το τέλος της δεν είναι και τόσο κοντινό. Μάλλον ζει και βασιλεύει.  

Η αρχή του τέλους για τη ∆ύση θα έχει έρθει όταν ένα ωραίοπρωί θα διαβάσουµετην εξής είδηση: «Μια 24χρονηαναδυόµενη αµερικανίδα σταρ πέθανε στον θάλαµο του πλαστικού χειρουργού στην Καλιφόρνια, όταν προσπάθησε να αλλάξει το σχήµα των µατιών της, ώστε να µοιάσει στα κινεζικά είδωλά της»