Επικήδειος για ένα διεθνές κάθαρμα

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Toυ ΡΟΥΣΣΟΥ ΒΡΑΝΑ

rvranas@otenet.gr

Πάνε δυόµισι χρόνια τώρα, που µια µικρή αλλά αποκρουστική ιστορία βγήκε στη δηµοσιότητα και ανέδειξε όλη τη φρικαλεότητα του πολέµου του 1999 στη Γιουγκοσλαβία. Ηταν τότε που η Κάρλα ντελ Πόντε, που «ειδικευόταν» αποκλειστικά στα εγκλήµατα πολέµου των Σέρβων, αποφάσισε να µιλήσει και για τα εγκλήµατα των Κοσοβάρων. Ετσι, η πρώην πια εισαγγελέας του ∆ιεθνούς Ποινικού ∆ικαστηρίου αποκάλυψε πως σέρβοι αιχµάλωτοι είχαν κρατηθεί σε µυστική φυλακή στην Αλβανία, όπου βασανίζονταν και δολοφονούνταν.  

Ασχηµη ιστορία. Και την έκανε ακόµη πιο άσχηµη η αποκάλυψη πως οι αιχµάλωτοι χρησιµοποιούνταν από τους δεσµώτες τους ως «δωρητές» για µεταµόσχευση οργάνων. Τα όργανά τους αφαιρούνταν και πωλούνταν στη διεθνή µαύρη αγορά. Με πολλή καθυστέρηση, αν λάβουµε υπόψη πόσο άµεσα αντιδρά σε παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωµάτων σε άλλες περιοχές που δεν θεωρεί τόσο φιλικές προς αυτήν όσο το Κοσσυφοπέδιο, µόλις πριν από έναν χρόνο η Ευρώπη αποφάσισε να στείλει έναν ειδικό για να διερευνήσει την υπόθεση.

Το όνοµά του είναι Ντικ Μαρτί και είναι Ελβετός. Και ύστερα από έναν χρόνο ερευνών, συνέταξε την έκθεσή του, που µε δυο λόγια λέει τα εξής: Βρήκε βάσιµες αποδείξεις ότι οι αποκαλύψεις της Κάρλα ντελ Πόντε είναι αληθείς. Η έκθεσή του είναι καταγγελτική. Επειδή γράφει για δυτικές δυνάµεις που έκαναν τα στραβά µάτια µπροστά στις φρικαλεότητες των αλβανών ανταρτών του Κοσσυφοπεδίου, προκειµένου να µη διαταραχθεί η σταθερότητα στην περιοχή, όπως την έβλεπαν αυτές οι δυνάµεις (δηλαδή η απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου και η ολοκλήρωση της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας). 

Ο Ντικ Μαρτί αποκαλύπτει πως ο Χασίµ Θάτσι, πρώην ηγέτης του αλβανικού Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσσυφοπεδίου και νυν νικητής των πρόσφατων εκλογών εκεί, ήταν αρχηγός µαφιόζικου δικτύου που έκανε εµπόριο ανθρώπινων οργάνων κατατεµαχίζοντας σέρβους αιχµαλώτους. Και προσθέτει, µαζί µε τη Νοµική Υπηρεσία του Συµβουλίου της Ευρώπης, ότι πολλές χώρες και πολλοί διεθνείς οργανισµοί γνώριζαν αυτά τα εγκλήµατα, που γίνονταν στα τέλη της δεκαετίας του 1990, αλλά έκαναν χρόνια τα στραβά µάτια, υπακούοντας σε πολιτικές σκοπιµότητες.

Από όλα αυτά τίποτα δεν θα είχε συµβεί χωρίς την ενεργητική συµβολή του αµερικανού διπλωµάτη Ρίτσαρντ Χόλµπρουκ. Την ώρα που οι Ευρωπαίοι βαυκαλίζονταν ότι θα µπορούσε να αποφευχθεί η αιµατοχυσία, µε µια ανέλπιστη συνάντηση Μιλόσεβιτς - Ρουγκόβα, κατά την οποία ο δεύτερος εγκατέλειψε το αίτηµα της απόσχισης του Κοσσυφοπεδίου και αποδέχτηκε την πρόταση αυτονοµίας που του προσέφερε ο πρώτος, το 1998, ο Ρίτσαρντ Χόλµπρουκ φωτογραφιζόταν µπροστά στον φακό του Ασοσιέιτεντ Πρες (φωτογραφία) µε τον αρχηγό των αλβανών ανταρτών, στο κρησφύγετό του. Εδινε έτσι το χρίσµα στον αλβανό σφαγέα και το µήνυµα στη διεθνή κοινότητα πως, τουλάχιστον η Αµερική, συζητούσε πια µε αυτόν, απαξιώνοντας ντε φάκτο τον µετριοπαθή Ρουγκόβα, αναγνωρισµένο µέχρι τότε ηγέτη των Αλβανών. Η σφαγή µπορούσε να αρχίσει.

Ο Χόλµπρουκ είναι νεκρός. Αιωνία η µνήµη του (για όσους δεν θέλουν να ξεχνούν).