Tου Γιωργου MαντελαΑς ξεκαθαρίσουμε, κατ’ αρχήν, ότι το «παραμύθι» έχει πράγματι «κακό λύκο». Μόνο που η ταυτότητα του τελευταίου ορίζεται αναλόγως με τα συμφέροντα, τις επιθυμίες και τις επαναστατικές ονειρώξεις του καθενός.
Οπου «παραμύθι», η κακή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και «κακός λύκος» άλλοτε «οι κερδοσκόποι του εξωτερικού», που επιβουλεύονται την ελληνική φυλή και το δαιμόνιό της, ενίοτε «τα κέντρα αποφάσεων των Βρυξελλών», που μας ζηλεύουν επειδή τα καταφέρνουμε μια χαρά, και σχεδόν ποτέ «η ανυπαρξία ουσιαστικής οικονομικής πολιτικής εντός των συνόρων».
Που είναι και η βασική αιτία του προβλήματος.
Ας αρχίσουμε, τώρα, το «διάβασμα» από τα βασικά. Η έννοια του «κερδοσκόπου» στις σύγχρονες αγορές δεν υφίσταται. Οι τύποι -διαχειριστές ξένων θεσμικών χαρτοφυλακίων με μέσο όρο ηλικίας τα 35 χρόνια και βουτηγμένοι στο στρες του μηνιαίου στόχου- καθημερινά στη Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο, στη Φρανκφούρτη και αλλού βγαίνουν στο κυνήγι του κέρδους. Μπροστά σε ένα μόνιτορ και όχι απαραίτητα μέσα σε ένα γραφείο αγοράζουν και πουλάνε μετοχές, ομόλογα και εμπορεύματα, στοιχηματίζουν σε ανόδους και καθόδους δεικτών, κάνουν swap σε τίτλους και παράγωγα και ελίσσονται για να αποφύγουν τις ζημίες. Αυτό που θέλουν οι ίδιοι και τα boards, που τους παρακολουθούν, είναι κλείνοντας το PC να έχουν γράψει θετικό αποτέλεσμα. Αν κάνουν το αντίθετο, τότε δεν κάνουν για τη δουλειά και απολύονται.
Εννοείται ότι το τελευταίο πράγμα που θα σκεφτούν, πατώντας το κουμπί sell, είναι ότι κάποιοι πολυπράγμονες στην Αθήνα θα τους κατακεραυνώσουν γιατί έτσι θα «γράψουν» κέρδη. Το πολύ πολύ να ανοίξουν ένα λεξικό, να διαβάσουν ότι η λέξη «κερδοσκόπος» είναι σύνθετη, από το «σκοπός» και «κέρδος», και να κουνήσουν συγκαταβατικά το κεφάλι. Πράγματι, σκοπός τους είναι το κέρδος.
Ας αρχίσουμε, τώρα, το «διάβασμα» από τα βασικά. Η έννοια του «κερδοσκόπου» στις σύγχρονες αγορές δεν υφίσταται. Οι τύποι -διαχειριστές ξένων θεσμικών χαρτοφυλακίων με μέσο όρο ηλικίας τα 35 χρόνια και βουτηγμένοι στο στρες του μηνιαίου στόχου- καθημερινά στη Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο, στη Φρανκφούρτη και αλλού βγαίνουν στο κυνήγι του κέρδους. Μπροστά σε ένα μόνιτορ και όχι απαραίτητα μέσα σε ένα γραφείο αγοράζουν και πουλάνε μετοχές, ομόλογα και εμπορεύματα, στοιχηματίζουν σε ανόδους και καθόδους δεικτών, κάνουν swap σε τίτλους και παράγωγα και ελίσσονται για να αποφύγουν τις ζημίες. Αυτό που θέλουν οι ίδιοι και τα boards, που τους παρακολουθούν, είναι κλείνοντας το PC να έχουν γράψει θετικό αποτέλεσμα. Αν κάνουν το αντίθετο, τότε δεν κάνουν για τη δουλειά και απολύονται.
Εννοείται ότι το τελευταίο πράγμα που θα σκεφτούν, πατώντας το κουμπί sell, είναι ότι κάποιοι πολυπράγμονες στην Αθήνα θα τους κατακεραυνώσουν γιατί έτσι θα «γράψουν» κέρδη. Το πολύ πολύ να ανοίξουν ένα λεξικό, να διαβάσουν ότι η λέξη «κερδοσκόπος» είναι σύνθετη, από το «σκοπός» και «κέρδος», και να κουνήσουν συγκαταβατικά το κεφάλι. Πράγματι, σκοπός τους είναι το κέρδος.
Αν ήταν η ζημία, θα ήταν το πρόβλημα, αφού τότε το «παραμύθι» θα αποκτούσε και… «κοκκινοσκουφίτσα».
πηγη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου