Μια μικρή νίκη κατά των Σκοπίων σημείωσε η Ελλάδα στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ, που έγινε την Πέμπτη και την Παρασκευή στις Βρυξέλλες, πετυχαίνοντας να μετατεθεί για κάποια στιγμή του πρώτου εξαμήνου του 2010 η συζήτηση γύρω από την έναρξη ή όχι ενταξιακών διαπραγματεύσεων της ΕΕ με την ΠΓΔΜ. Η αποφασιστική στάση επί του θέματος της ελληνικής κυβέρνησης υποχρέωσε τους Ευρωπαίους να αποσύρουν το ζήτημα αυτό για να αποφύγουν την άμεση προβολή του βέτο της Αθήνας. Γνωρίζουν άριστα ότι αν μια κυβέρνηση βάλει βέτο, η στάση της εγκλωβίζεται στη θέση αυτή για πολλά χρόνια συνήθως.
Σοβαρότατη ήττα υπέστησαν όμως στην ίδια σύνοδο κορυφής η Κύπρος και η Ελλάδα στο θέμα της Τουρκίας. Λόγια χωρίς αντίκρισμα αποδείχθηκαν οι επανειλημμένες δηλώσεις του Γιώργου Παπανδρέου περί δήθεν «αυστηρής και αντικειμενικής» αξιολόγησης της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας. Καμιά απολύτως κύρωση δεν της επιβλήθηκε για την άρνησή της να συμμορφωθεί με την υποχρέωσή της απέναντι στην ΕΕ να ανοίξει τα λιμάνια και τα αεροδρόμιά της στα κυπριακά πλοία και αεροπλάνα.
Η Αγκυρα απαλλάχθηκε πλέον οριστικά από οποιαδήποτε υποχρέωση απέναντι στην ΕΕ που να αφορά την Κυπριακή Δημοκρατία. Μετά την άκαρπη εκπνοή και της τρίτης προθεσμίας που είχε θέσει η ΕΕ στην Τουρκία, τώρα οι ηγέτες των «27»... δεν έβαλαν καμιά προθεσμία! Η Τουρκία κατοχύρωσε «ντε φάκτο» πλέον το εξωφρενικό «δικαίωμα» να μη λαμβάνει υπόψη της οποιοδήποτε δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Φυσικά ούτε λόγος πλέον να γίνεται για υλοποίηση του περιβόητου Πρωτοκόλλου της Αγκυρας οποτεδήποτε στο μέλλον. Δεν αξίζει τον κόπο να ξαναασχοληθεί κανείς με το ζήτημα αυτό. Χάθηκε για πάντα.
Κατέρρευσε η στρατηγική της κυπριακής κυβέρνησης μετά τις εξελίξεις αυτές. Η στρατηγική Χριστόφια βασίζεται στην αυταπάτη ότι δήθεν συμφέρει τη Λευκωσία να διεξάγονται πάση θυσία ευρωτουρκικές ενταξιακές διαπραγματεύσεις, επειδή η διαδικασία αυτή θα οδηγήσει την Αγκυρα σε μια πολιτική πιο ευνοϊκή για την εξεύρεση δίκαιης ή έστω ανεκτής λύσης στο Κυπριακό. Με επώδυνο τρόπο αποδεικνύεται ότι στην πράξη συμβαίνει το αντίθετο. Η Τουρκία αξιοποιεί τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις για να καταρρακώνει το διεθνές κύρος της κρατικής υπόστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Είχε προειδοποιήσει η Αγκυρα. Και μάλιστα δημοσίως. Ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου, σε συνέντευξή του στη ΝΕΤ, είχε προειδοποιήσει ότι είναι πολύ γελασμένος «αν κάποιος νομίζει ότι μέσω της ενταξιακής διαδικασίας της Τουρκίας υπάρχει το ενδεχόμενο η Τουρκία να δεχτεί πιέσεις για συμβιβασμό ενάντια στους Τουρκοκύπριους, ώστε να εξασθενήσει η διαπραγματευτική τους θέση». Το θράσος του Νταβούτογλου είναι απύθμενο: «Το να περιμένουμε τα πάντα από την Τουρκία δεν είναι δίκαιο. Υπάρχει ένα όριο στους μονομερείς συμβιβασμούς», δήλωσε ανερυθρίαστα!
Βέτο δεν τόλμησαν να βάλουν η Ελλάδα και η Κύπρος. Δεν τόλμησαν να μπλοκάρουν τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας μέχρις ότου η Αγκυρα συμμορφωθεί. Δεν τόλμησαν καν να ανακοινώσουν το πάγωμα μερικών ακόμη ενταξιακών κεφαλαίων - έστω για συμβολικούς λόγους. Ετσι η τουρκική πολιτική και διπλωματική επικράτηση υπήρξε πλήρης. Οι στρατηγικές της Αθήνας και της Λευκωσίας ανομολόγητα βασισμένες στον φόβο απέναντι στην Τουρκία, απέδειξαν τα όρια και την ανεπάρκειά τους.
Μια ήττα ακόμη απειλεί την κυβέρνηση Παπανδρέου, όπως φάνηκε στη σύνοδο κορυφής. Σε άλλο τομέα, αυτή τη φορά - στην οικονομία. Οι δεξιοί ηγέτες της ΕΕ θέλουν να «λιώσουν» κάθε υποτυπωδώς σοσιαλδημοκρατικό στοιχείο της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Ο Γ. Παπανδρέου είναι και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Εχει λοιπόν ιδιαίτερη σημασία για τους δεξιούς ηγέτες της ΕΕ να τον ταπεινώσουν υποχρεώνοντάς τον να εφαρμόσει νεοφιλελεύθερη πολιτική λιτότητας.
Θα υποκύψει στις πιέσεις ή θα κατορθώσει να αντισταθεί; Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα. Κρίσιμο πρώτα απ’ όλα για τον ελληνικό λαό. Στις Βρυξέλλες φάνηκε να λυγίζει κάτω από το βάρος του αρνητικού συσχετισμού δυνάμεων. Για να δούμε όμως τι θα γίνει στην πράξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου