Αποκάλυψη του «Εθνους της Κυριακής» σχετικά με την συνάντηση που είχε στις 19/9/2008 η κυρία Μπακογιάννη με τον σκοπιανό ομόλογό της στο ΠΑΡΙΣΙ: «Η τότε υπουργός Εξωτερικών στη συνάντηση των Παρισίων... παραλείπει να αναφέρει την πλήρη ελληνική θέση για σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό που θα ισχύει erga omnes. Η παράλειψη δεν είναι, όμως, τυχαία, καθώς η κ. Μπακογιάννη σπεύδει συγχρόνως να δηλώσει ότι η ελληνική πλευρά δεν θα επιδιώξει αλλαγές στο σκοπιανό σύνταγμα, όταν είναι σαφές ότι απαράβατος όρος και προϋπόθεση εφαρμογής μιας erga omnes λύσης είναι η εξασφάλιση εγγυήσεων εφαρμογής της λύσης μέσω τροποποιήσεων στο σύνταγμα της ΠΓΔΜ.
Το Σημείωμα Ειδικού Χειρισμού αναφέρει συγκεκριμένα (αποτελεί την υψηλότερη διαβάθμιση απόρρητου εγγράφου) που καταγράφει το περιεχόμενο της συνάντησης την οποία είχαν, παρουσία μόνον των πρέσβεων των δύο χωρών στο Παρίσι, οι υπουργοί Εξωτερικών της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ Ντ. Μπακογιάννη και Α. Μιλοσόσκι στις 19 Σεπτεμβρίου 2008. : «Κα Υπουργός προσδιόρισε την ουσία της υπόθεσης στην ονομασία και στο εύρος της χρήσης αυτής. Τονίζοντας ότι η ελληνική πλευρά δεν ασχολείται με το σκοπιανό σύνταγμα, δεν επιβάλλει ονομασία, όμως δεν συζητά μια ονομασία για το «χαρτί» αλλά για αποδεκτή ενσυνείδητη χρήση αυτής από τον λαό της ΠΓΔΜ».
Αφού έχει τεχνηέντως παραληφθεί από την παρουσίαση της ελληνικής θέσης το erga omnes και η συνταγματική αναθεώρηση, η κ. Μπακογιάννη προχωρεί ένα βήμα παραπάνω διαβεβαιώνοντας τη σκοπιανή πλευρά ότι η συμφωνία σε ένα όνομα δεν θα επηρεάσει την εθνική ταυτότητά τους (δηλ. τη «μακεδονική» ταυτότητα).
«Πρόσθεσε Κα Υπουργός ότι τούτο (σ.σ.: η εξεύρεση ονομασίας) δεν σημαίνει αλλαγή εθνικής ταυτότητας και ότι αν τα Σκόπια συμφωνήσουν στη βάση αυτή μπορούμε να βρούμε λύση, αν όχι μπορούμε να περιμένουμε», δηλώνει απευθυνόμενη προς τον κ. Μιλοσόσκι η τότε Ελληνίδα υπουργός.
Απολύτως εκτεθειμένη, όμως, είναι η κ. Μπακογιάννη σε ό,τι αφορά το σκέλος της συζήτησης που αφορούσε στο θέμα της «ταυτότητας και της γλώσσας» στο οποίο οδήγησε τη συζήτηση ο κ. Μιλοσόσκι, καθώς τα ζητήματα αυτά είναι το «μείζον» για τη σκοπιανή πλευρά και όσους επιδιώκουν μέσω του ονόματος την προώθηση του «μακεδονισμού».
Το Σημείωμα Ειδικού Χειρισμού αναφέρει συγκεκριμένα (αποτελεί την υψηλότερη διαβάθμιση απόρρητου εγγράφου) που καταγράφει το περιεχόμενο της συνάντησης την οποία είχαν, παρουσία μόνον των πρέσβεων των δύο χωρών στο Παρίσι, οι υπουργοί Εξωτερικών της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ Ντ. Μπακογιάννη και Α. Μιλοσόσκι στις 19 Σεπτεμβρίου 2008. : «Κα Υπουργός προσδιόρισε την ουσία της υπόθεσης στην ονομασία και στο εύρος της χρήσης αυτής. Τονίζοντας ότι η ελληνική πλευρά δεν ασχολείται με το σκοπιανό σύνταγμα, δεν επιβάλλει ονομασία, όμως δεν συζητά μια ονομασία για το «χαρτί» αλλά για αποδεκτή ενσυνείδητη χρήση αυτής από τον λαό της ΠΓΔΜ».
Αφού έχει τεχνηέντως παραληφθεί από την παρουσίαση της ελληνικής θέσης το erga omnes και η συνταγματική αναθεώρηση, η κ. Μπακογιάννη προχωρεί ένα βήμα παραπάνω διαβεβαιώνοντας τη σκοπιανή πλευρά ότι η συμφωνία σε ένα όνομα δεν θα επηρεάσει την εθνική ταυτότητά τους (δηλ. τη «μακεδονική» ταυτότητα).
«Πρόσθεσε Κα Υπουργός ότι τούτο (σ.σ.: η εξεύρεση ονομασίας) δεν σημαίνει αλλαγή εθνικής ταυτότητας και ότι αν τα Σκόπια συμφωνήσουν στη βάση αυτή μπορούμε να βρούμε λύση, αν όχι μπορούμε να περιμένουμε», δηλώνει απευθυνόμενη προς τον κ. Μιλοσόσκι η τότε Ελληνίδα υπουργός.
Απολύτως εκτεθειμένη, όμως, είναι η κ. Μπακογιάννη σε ό,τι αφορά το σκέλος της συζήτησης που αφορούσε στο θέμα της «ταυτότητας και της γλώσσας» στο οποίο οδήγησε τη συζήτηση ο κ. Μιλοσόσκι, καθώς τα ζητήματα αυτά είναι το «μείζον» για τη σκοπιανή πλευρά και όσους επιδιώκουν μέσω του ονόματος την προώθηση του «μακεδονισμού».
Το «Σημείωμα Ειδικού Χειρισμού» αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Περαιτέρω Κος Μιλοσόσκι επανήλθε σε τοποθέτηση ότι «όπως όλα τα έθνη του κόσμου» τα Σκόπια έχουν δικαίωμα επιλογής ονομασίας της χώρας, χρήσης αυτής ως και της ορολογίας αυτοπροσδιορισμού, γλωσσικού και εθνότητας. Στο σημείο αυτό έγινε λόγος εκ μέρους της Κας Υπουργού για τον όρο «ΜΑΚΕΝΤΟΝΣΚΙ», στην Κυριλλική, ως προσδιοριστικό στοιχείο γλώσσας και εθνότητας του λαού των Σκοπίων.
Ωστόσο, Κος Μιλοσόσκι επέμεινε στην ελευθέρα χρησιμοποίηση της αντιστοιχίας του όρου αυτού στην αγγλική, γαλλική κ.λπ. αναλυμένος σε λεκτικούς ακροβατισμούς σχετικής οιονεί ορολογίας στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών».
Ο κ. Μιλοσόσκι επιμένει φυσικά στην πάγια θέση της χώρας του στη διατήρηση με κάθε τρόπο της «μακεδονικής» ταυτότητας, η οποία, όμως, αποτελεί και τον πυρήνα της διαφοράς με την Ελλάδα. Και, όμως, η κ. Μπακογιάννη σπεύδει να προσφέρει στη σκοπιανή πλευρά τη «μακεδονική» γλώσσα και εθνότητα με την προσχηματική κυριλλική γραφή της (που υποτίθεται θα ήταν πιο... εύπεπτο για τους Βορειοελλαδίτες).
Το κρίσιμο θέμα, όμως, είναι ότι όχι μόνο θα εξασφάλιζαν τα Σκόπια τη «μακεδονική» ταυτότητα και γλώσσα, αλλά αυτό θα γινόταν με τη σύμφωνη γνώμη και την υποστήριξη της Ελλάδας.
Ιδιαίτερη εντύπωση, πάντως, προκαλεί το γεγονός ότι ενώ ο κ. Μιλοσόσκι δεν δίστασε να θέσει τους γνωστούς ανιστόρητους ισχυρισμούς περί «Μακεδονίας», η κ. Μπακογιάννη αντί απάντησης προτίμησε να βάλει στο... ράφι την Ιστορία, λέγοντας ότι αποτελεί «παρελθόν».
Η συζήτηση, όπως αποτυπώνεται στο κείμενο που σήμερα αποκαλύπτουμε, έγινε ως εξής: «Η συζήτηση εκ μέρους του (σ.σ.: του κ. Μιλοσόσκι) έτεινε να εκφυλιστεί στην προέλευση της πληθυσμιακής σύνθεσης της ελληνικής Μακεδονίας (πρόσφυγες και όχι αυτόχθονες κ.λπ.), αλλά εκ μέρους Κας Υπουργού επανετέθη η ουσία της υπόθεσης. Η Ιστορία της Μακεδονίας είναι θέμα που ανήκει στο παρελθόν...».
Ο Σκοπιανός υπουργός Εξωτερικών Α. Μιλοσόσκι από την αρχή της συνάντησης είχε φροντίσει να θέσει ξεκάθαρα ότι για τη χώρα του δεν υπάρχει θέμα αλλαγής του συντάγματος, κάτι που ουσιαστικά αποκλείει την erga omnes λύση».
«Περαιτέρω Κος Μιλοσόσκι επανήλθε σε τοποθέτηση ότι «όπως όλα τα έθνη του κόσμου» τα Σκόπια έχουν δικαίωμα επιλογής ονομασίας της χώρας, χρήσης αυτής ως και της ορολογίας αυτοπροσδιορισμού, γλωσσικού και εθνότητας. Στο σημείο αυτό έγινε λόγος εκ μέρους της Κας Υπουργού για τον όρο «ΜΑΚΕΝΤΟΝΣΚΙ», στην Κυριλλική, ως προσδιοριστικό στοιχείο γλώσσας και εθνότητας του λαού των Σκοπίων.
Ωστόσο, Κος Μιλοσόσκι επέμεινε στην ελευθέρα χρησιμοποίηση της αντιστοιχίας του όρου αυτού στην αγγλική, γαλλική κ.λπ. αναλυμένος σε λεκτικούς ακροβατισμούς σχετικής οιονεί ορολογίας στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών».
Ο κ. Μιλοσόσκι επιμένει φυσικά στην πάγια θέση της χώρας του στη διατήρηση με κάθε τρόπο της «μακεδονικής» ταυτότητας, η οποία, όμως, αποτελεί και τον πυρήνα της διαφοράς με την Ελλάδα. Και, όμως, η κ. Μπακογιάννη σπεύδει να προσφέρει στη σκοπιανή πλευρά τη «μακεδονική» γλώσσα και εθνότητα με την προσχηματική κυριλλική γραφή της (που υποτίθεται θα ήταν πιο... εύπεπτο για τους Βορειοελλαδίτες).
Το κρίσιμο θέμα, όμως, είναι ότι όχι μόνο θα εξασφάλιζαν τα Σκόπια τη «μακεδονική» ταυτότητα και γλώσσα, αλλά αυτό θα γινόταν με τη σύμφωνη γνώμη και την υποστήριξη της Ελλάδας.
Ιδιαίτερη εντύπωση, πάντως, προκαλεί το γεγονός ότι ενώ ο κ. Μιλοσόσκι δεν δίστασε να θέσει τους γνωστούς ανιστόρητους ισχυρισμούς περί «Μακεδονίας», η κ. Μπακογιάννη αντί απάντησης προτίμησε να βάλει στο... ράφι την Ιστορία, λέγοντας ότι αποτελεί «παρελθόν».
Η συζήτηση, όπως αποτυπώνεται στο κείμενο που σήμερα αποκαλύπτουμε, έγινε ως εξής: «Η συζήτηση εκ μέρους του (σ.σ.: του κ. Μιλοσόσκι) έτεινε να εκφυλιστεί στην προέλευση της πληθυσμιακής σύνθεσης της ελληνικής Μακεδονίας (πρόσφυγες και όχι αυτόχθονες κ.λπ.), αλλά εκ μέρους Κας Υπουργού επανετέθη η ουσία της υπόθεσης. Η Ιστορία της Μακεδονίας είναι θέμα που ανήκει στο παρελθόν...».
Ο Σκοπιανός υπουργός Εξωτερικών Α. Μιλοσόσκι από την αρχή της συνάντησης είχε φροντίσει να θέσει ξεκάθαρα ότι για τη χώρα του δεν υπάρχει θέμα αλλαγής του συντάγματος, κάτι που ουσιαστικά αποκλείει την erga omnes λύση».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου