ΔΙΕΘΝΗ ΞΕΦΤΙΛΙΚΙΑ - ΣΥΡΙΖΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Το «δε βαριέσαι» χαραγμένο σε μάρμαρο

Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ

Αυτό μάλιστα, είναι πολιτισμός με περικεφαλαία! Η υπουργός Πολιτισμού, Λυδία Κονιόρδου, αποκάλυψε υπερηφάνως τη μαρμάρινη πλάκα στους Φιλίππους, με την οποία ο αρχαιολογικός χώρος αναγνωρίζεται ως μνημείο του παγκόσμιου πολιτισμού από την UNESCO, και φωτογραφήθηκε μπροστά της σε διαφορετικές πόζες. Δεν κατάλαβε, επειδή μάλλον δεν ξέρει αγγλικά, ότι η λέξη «world» στην πλάκα είχε γραφεί –ακριβέστερα, είχε χαραχθεί στο μάρμαρο– ανορθόγραφα ως «word».

Και καλά η υπουργός. Οι άλλοι παριστάμενοι δεν το είδαν ή προτίμησαν να κάνουν ότι δεν το βλέπουν; 

Σε μια φωτογραφία η υπουργός εικονίζεται με έξι ακόμη κυρίες και έναν κύριο. Κανείς τους δεν πρόσεξε ή δεν κατάλαβε το λάθος; 

Αυτό είναι το πιθανότερο. Αλλιώς δεν εξηγείται γιατί ταπεινώθηκαν φωτογραφιζόμενοι μπροστά σε μια προσβλητική για το κράτος και τον πολιτισμό μας ανορθογραφία, η οποία αποκαλύπτει πόσο βαθύ είναι το πρόβλημα της προχειρότητας και του άρπα-κόλλα. Στις πινακίδες των εθνικών οδών, συνηθίσαμε πια τις εσφαλμένες ή και γελοίες αποδόσεις στα αγγλικά τοπωνυμίων και προορισμών. Αλλά ανορθογραφία σε επιγραφή εγχάρακτη σε μάρμαρο είναι ένα ανώτερο στάδιο.

Θα ήταν εύκολο να αναβληθεί η τελετή των εγκαινίων, ώσπου να φτιαχτεί ξανά η επιγραφή. 

Θα αρκούσε η δικαιολογία ότι συνέβη κάτι έκτακτο στην υπουργό και δεν μπορούσε. Ουδείς θα έπαιρνε είδηση το λάθος· και να διέρρεε, κανείς δεν θα καθόταν να ασχοληθεί, ενώ τώρα η φωτογραφία ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο και μας διασύρει.  

Πού όμως φιλότιμο;  

Και το χειρότερο, μαζί με το φιλότιμο φοβάμαι ότι εξέλιπε και...

 το περιλάλητο δαιμόνιο!  

Διότι τι έλειπε από την αγγλική λέξη για να είναι σωστή; 

Το γράμμα «l» ανάμεσα στο «r» και το «d». Κανείς δεν σκέφθηκε να το στριμώξει εκεί ανάμεσα, γραμμένο με ένα κοινό μολυβάκι;  

Κρίμα. (Αν τουλάχιστον το είχαν κάνει, το αστείο θα ήταν τέλειο. Φαντασθείτε: τις κυρίες να σχηματίζουν κύκλο μπροστά από την επιγραφή, ο κύριος με το μολυβάκι του να σκύβει, μετά να σηκώνεται έχοντας κοκκινίσει ελαφρώς, όλοι χαμογελαστοί, ούτε γάτα ούτε ζημιά...)

Δεν πειράζει. Διότι και έτσι, όπως είναι τώρα η επιγραφή, έχει την αξία της. Ας γράφει επάνω ό,τι θέλει: μνημεία, παγκόσμιος πολιτισμός, UNESCO κ. λπ. Eτσι όπως είναι γραμμένη η επιγραφή λέει, στην πραγματικότητα, κάτι διαφορετικό: δοξάζει τη βασική αξία του Υπαρκτού Ελληνισμού, το «δε βαριέσαι...». (Iσως μάλιστα να είναι το πρώτο μνημείο αφιερωμένο στο «δε βαριέσαι...)  

Είθε να αποκτήσουμε και άλλα τέτοια! Τα έχουμε ανάγκη.