"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΣΥΡΙΖΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Je t’ aime, moi non plus



Μη κοιτάτε που σήμερα ακούγεται στα ασανσέρ και στα σούπερ μάρκετ. Στον καιρό του, σκοπό είχε να σκανδαλίσει τους Γάλλους και τους υπόλοιπους. Στις μέρες μας, τίποτα  δεν μπορεί πια να σκανδαλίσει κανέναν, λες και έχουμε ασπαστεί όλοι μας τον βουδισμό. Κάθομαι στη στάση λωτός, στη στάση της όρθιας τσιμπίδας, κάθομαι στα καρφιά και στ’ αναμμένα κάρβουνα, κάθομαι επί του άξονος, αλλά δεν καταλαβαίνω Χριστό.  


Το παρά μια τεσσαράκοντα που είναι πιθανόν να πάρει την άλλη Κυριακή η Λεπέν δεν μου μοιάζει για κάτι το τόσο απειλητικό που θ’ αφήσει το ίζημά του στη γαλλική κοινωνία αλλά μάλλον σαν ξεκάθαρη νίκη του Μακρόν η οποία πολύ θα στεναχωρέσει τον Στέλιο Κούλογλου, αλλά τι να γίνει;  


Θέλω να πάψεις να γελάς, θέλω να κλαις. Εδώ που φτάσαμε, μου αρκεί ακόμη κι αυτό. Γιατί ούτε κι εγώ σ’ αγαπώ και αυτό που συμβαίνει μεταξύ μας, δεν είναι διόλου αυτό που νομίζεις.


Έτσι γίνεται συνήθως. Η κυριολεξία έρχεται μετά από μια μεγάλη παρεξήγηση κι αυτό το ήξερε πολύ καλά ο Σερζ Γκαινσμπούργκ, τότε που έγραφε το τραγούδι για την Μπριζίτ Μπαρντό αλλά το έδινε στην Μπίρκιν να το κάνει γκραν σουξέ και να χτίσει εκειπάνω τον μύθο της. Οργανωθείτε όμως, ρε παιδιά, ανάψτε και κανά φως γιατί δεν ξέρει η πύελός μου τι ποιεί το μηριαίο μου. 


Κάνει τσαφ ο προβολέας, να ’σου κι ο εισαγγελέας. Επειδή ο απρόσκλητος, αυτός είναι πάντα ο άνθρωπος που βάζει τα πράγματα στη θέση τους.
 
 
Μέχρι τότε όμως, θα πορευόμαστε με τις πολλά υποσχόμενες παρεξηγήσεις μας.  
 
 
Πώς γίνεται φερ’ ειπείν, να αγκομαχά μια πολιτεία να περιορίσει το κάπνισμα στους δημόσιους χώρους και ταυτόχρονα να πριμοδοτεί έναν λαθρέμπορα καπνού, δίνοντάς του μπαξίσι μια μεγάλη εφημερίδα και τη βεζυροπούλα για γυναίκα; 
 
 
 Τι είναι αυτό που ωθεί τον Παπαδημούλη του κομματικού σωλήνα να μην καταψηφίζει τον μακελάρη της Βενεζουέλας και τι επιτρέπει στον άλλον, τον ανέμελο λογοκλόπο, να υπογράφει φαρδιά-πλατιά τα πρακτικά του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου;  
 
 
Κι αυτή η βεζυροπούλα; Πού να ’χε άραγε το νου της όταν διαδηλώτριες του Καράκας, φτωχές κι αλαφιασμένες, αντί να τους ανοίξουν τραπεζικό λογαριασμό και να τις κάνουν βασίλισσες, τους φύτεψαν κι από πάνω μια σφαίρα στο κεφάλι; 
 
 
Άξιος λοιπόν ο μισθός της Κούνεβα κι ας κατατίθεται μήνας μπαίνει - μήνας βγαίνει σε γαλλικές τράπεζες. 
 
 
Σάμπως μαζί τα βγάλαμε;   

Δεν υπάρχουν σχόλια: