Του ΚΩΣΤΑ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗ
Επαναστατική διέγερση σαρώνει την Ελλάδα, εν όψει των εκλογών του
προσεχούς Μαΐου.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέξης Τσίπρας ως επικεφαλής
της ευρωπαϊκής αριστεράς εκήρυξε τον πόλεμο –σε επίπεδο φοιτητικού
αμφιθεάτρου μάλλον– εναντίον της Γερμανίδος καγκελαρίου κ. Αγκελα Μέρκελ
και της ελληνικής «ολιγαρχίας» στο τοπικό επίπεδο.
Στόχος του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως είναι η συσπείρωση της Αριστεράς προς την οποία πλέον κυρίως απευθύνεται, διότι αντελήφθη προφανώς ότι η όποια διεισδυτικότητα του κόμματός του προς τα υπολείμματα του ΠΑΣΟΚ και προς τη Ν.Δ. έχει ολοκληρωθεί.
Επιδιώκει εν ολίγοις τη δημιουργία «μαζικού κινήματος», με στόχο τη μερική ανατροπή της τοπικής και ευρωπαϊκής καθεστηκυίας τάξεως. Παρόμοιες εμπειρίες εβίωσε η Ελλάς κατά το παρελθόν ― βίαιες στα χρόνια του εμφυλίου πολέμου και ηπιότερες συγκριτικώς κατά την πρώτη επταετία του ΠΑΣΟΚ, υπό τον Ανδρέα Παπανδρέου. Υπήρχε η αντίληψη ότι όλα αυτά ανήκαν οριστικά στο παρελθόν, αλλά η εκτίμηση αυτή αναιρείται καθημερινώς.(...)
(...) Προοπτική αναγεννήσεως της Αριστεράς δεν υφίσταται. Παραμένει προσηλωμένη σε μία μαρξιστική θεώρηση των πραγμάτων, παρά το γεγονός ότι η τέταρτη τάξη, που θα υποκαθιστούσε υποτίθεται την αστική, έπαυσε να είναι ο δυναμικός παράγοντας αμφισβητήσεως στις κοινωνίες της Ευρώπης. Το προλεταριάτο βρίσκεται πλέον στην Απω Ανατολή, στην Κίνα, στις Ινδίες, στη Νότια Κορέα και αλλού. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι η Μεγάλη Βρετανία, η χώρα στην οποία έκανε την εμφάνισή της η βιομηχανική επανάσταση, έχει επί της ουσίας αποβιομηχανοποιηθεί.
Στόχος του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως είναι η συσπείρωση της Αριστεράς προς την οποία πλέον κυρίως απευθύνεται, διότι αντελήφθη προφανώς ότι η όποια διεισδυτικότητα του κόμματός του προς τα υπολείμματα του ΠΑΣΟΚ και προς τη Ν.Δ. έχει ολοκληρωθεί.
Επιδιώκει εν ολίγοις τη δημιουργία «μαζικού κινήματος», με στόχο τη μερική ανατροπή της τοπικής και ευρωπαϊκής καθεστηκυίας τάξεως. Παρόμοιες εμπειρίες εβίωσε η Ελλάς κατά το παρελθόν ― βίαιες στα χρόνια του εμφυλίου πολέμου και ηπιότερες συγκριτικώς κατά την πρώτη επταετία του ΠΑΣΟΚ, υπό τον Ανδρέα Παπανδρέου. Υπήρχε η αντίληψη ότι όλα αυτά ανήκαν οριστικά στο παρελθόν, αλλά η εκτίμηση αυτή αναιρείται καθημερινώς.(...)
(...) Προοπτική αναγεννήσεως της Αριστεράς δεν υφίσταται. Παραμένει προσηλωμένη σε μία μαρξιστική θεώρηση των πραγμάτων, παρά το γεγονός ότι η τέταρτη τάξη, που θα υποκαθιστούσε υποτίθεται την αστική, έπαυσε να είναι ο δυναμικός παράγοντας αμφισβητήσεως στις κοινωνίες της Ευρώπης. Το προλεταριάτο βρίσκεται πλέον στην Απω Ανατολή, στην Κίνα, στις Ινδίες, στη Νότια Κορέα και αλλού. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι η Μεγάλη Βρετανία, η χώρα στην οποία έκανε την εμφάνισή της η βιομηχανική επανάσταση, έχει επί της ουσίας αποβιομηχανοποιηθεί.
Η συντηρητική παράταξη έχει απολύτως φιλελευθεροποιηθεί εκ των πραγμάτων, και η προβολή των παραδοσιακών της αξιών γίνεται με τρόπο πρωτόγονο, στρεβλό και αφελή από τα κόμματα της άκρας δεξιάς. Φιλελευθερισμός και εθνοκεντρική δεξιά είναι έννοιες ασύμβατες. Η δίωξη της Χρυσής Αυγής θα οδηγήσει πιθανόν σε μετεξέλιξή της, ως κόμμα εξόχως ευρωσκεπτικιστικό, δίχως αναφορές στα πρότυπα του Γ΄ Ράιχ. Αυτό συνέβη στην Αυστρία, στη Γαλλία και αλλού.
Εάν η παραδοσιακή κεντροδεξιά δεν αναγεννηθεί –εγχείρημα ούτως ή άλλως δυσχερέστατο– δεν θα έχει λόγο υπάρξεως στο μέλλον. Τακτικισμοί, επαναστατικές φρασεολογίες σε κόμματα εξουσίας δεν είναι δυνατόν να δώσουν λύσεις στα ουσιώδη θέματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου