ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Του ΘΑΝΑΣΗ ΜΑΥΡΙΔΗ
Ποιός θα μπορούσε να φανταστεί ότι ο πολιτικός κόσμος θα επιδείκνυε τόση
ανωριμότητα σε μία εξαιρετικά ευαίσθητη εθνικά περιοχή όπως αυτή της
Θράκης;
Από που να ξεκινήσει κανείς και που να τελειώσει! Η
επιπολαιότητα σε όλο της το μεγαλείο. Είναι να αναρωτιέται κανείς αν
εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ το κάνουν επίτηδες. Σε κάθε περίπτωση, η ουσία είναι
ότι το τουρκικό προξενείο κατεβάζει έπειτα από χρόνια το δικό του
ψηφοδέλτιο. Ας μιλήσουμε, λοιπόν, σύντροφοι, για εθνικισμό. Για να μην
σας φταίει κάθε φορά και για κάθε ανοησία σας ο ... Σαμαράς.
Κατάγομαι από την Θράκη και θυμάμαι καλά τις κατεβασμένες μπάρες. Τον
τρόπο με τον οποίο οι Έλληνες επαγγελματίες πατριώτες της περιοχής
φρόντισαν να εκτουρκίσουν τους Πομάκους. Το χώμα της Θράκης είναι
τοξικό. Έχει ποτιστεί από τόσο πατριωτισμό που αυτός ξεχειλίζει, όπως
συμβαίνει την ώρα που φουσκώνει ο Έβρος και τα χώματα δεν μπορούν να
απορροφήσουν τα αγριεμένα νερά.
Στην Θράκη έπεσαν πολλά λεφτά. Στο όνομα της πατρίδας επιδοτήθηκε η
ανάπτυξη. Πήγαινες με το αυτοκίνητο και είχες την αίσθηση ότι ήσουν σε
ένα απέραντο παρατημένο εργοτάξιο. Εκατοντάδες οικοδομές έμειναν στην
μέση. Λες και κάποιο απρόσμενο γεγονός ανάγκασε τους ανθρώπους να το
βάλουν νύκτα στα πόδια. Η αλήθεια, όμως, ήταν διαφορετική. Οι απατεώνες
της εποχής έκτιζαν εργοστάσια, τσέπωναν τις επιδοτήσεις και άντε μετά
να τους βρεις. Πάντα στο όνομα της πατρίδος. Αλληλούια...
Την ίδια δουλειά έκαναν και οι "άλλοι". Κι εκείνοι πουλούσαν
πατριωτισμό. Κι έτριβε τα χέρια της Άγκυρα. Επειδή βρήκε έδαφος για να
αρχίσει τα γνωστά της κόλπα. Λίγα χρόνια νωρίτερα οι Πομάκοι ήταν ικανοί
να φτάσουν μέχρι το έγκλημα, έτσι και τους έλεγες Τούρκους. Και μέσα σε
λίγο χρόνο το τουρκικό προξενείο έφτασε να είναι το απόλυτο και
αδιαμφισβήτητο αφεντικό της περιοχής. Κάτι η απίστευτη επιπολαιότητα και
ανοησία των υπερπατριωτών μας, κάτι οι μεγάλες επενδύσεις των γειτόνων
μας, καταφέραμε το ακατόρθωτο: Κάναμε κάθε μουσουλμάνο της Θράκης να
αισθάνεται Τούρκος.
Ήμουν 17 ετών. Βρέθηκα σε ένα οικογενειακό τραπέζι στην Ξάνθη. Εκεί ήταν
παρών και ένας παλιός παράγοντας της χούντας, γνωστός γαιοκτήμονας της
περιοχής. Μικρός και αφελής, τον ρώτησα για τις μπάρες. Για τις
απίστευτες συνθήκες κάτω από τις οποίες ζούσαν οι Πομάκοι. Η απάντηση
ήταν σοκαριστική : "Και που θα βρω εγώ αλλιώς φθηνούς εργάτες για τα
καπνά και τα κτήματά μου"; Τότε δεν είχαν ακόμη ανακαλυφθεί οι Αλβανοί
εργάτες!
Η Θράκη δεν είναι ένα πράγμα. Είναι πολλά πράγματα μαζί. η Θράκη έχει
Έλληνες, έχει Πομάκους, έχει Τούρκους, έχει Τσιγγάνους. Οι Τούρκοι
έκαναν μεγάλο αγώνα για να καταφέρουν τις τρεις μουσουλμανικές
κοινότητες να τις ενώσουν και όλες κάτω από την ομπρέλα της στοργικής
Άγκυρας. Κι αυτό δεν είναι εθνικισμός! Εθνικισμός, σύμφωνα με τα σαίνια
της αριστεράς, είναι η προσπάθεια μιας γυναίκας να αποδείξει ότι οι Ρομά
είναι μειονότητα μέσα στην μειονότητα. Κι έρχονται άνθρωποι που δήθεν
υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα για να μας πουν ότι η κυρία αυτή
είναι ... ύποπτη. Μάλιστα. Ύποπτος είναι όποιος υπερασπίζεται τα
δικαιώματα των Ρομά ή των Πομάκων στην Θράκη. Όχι όποιος ταυτίζεται με
τις θέσεις του τουρκικού προξενείου. Ωραία άποψη έχουν για τα ανθρώπινα
δικαιώματα...
Είπαμε! Ο εθνικισμός ήταν και εξακολουθεί να είναι μεγάλη μπίζνα στην
Θράκη. Άλλοι τα παίρνουν από τους Έλληνες, άλλοι από τους Τούρκους κι
άλλοι κι από τους δύο!
Η κατάσταση είχε φτάσει πριν χρόνια στο μη περαιτέρω. Σε κατάσταση
ασφυξίας. Περπατούσες στους δρόμους της Ξάνθης και της Κομοτηνής και
μύριζες το μπαρούτι στην ατμόσφαιρα.
Τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν από
την εποχή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Ήταν ο πρώτος Έλληνας
πρωθυπουργός που αντιλήφθηκε ότι τα συμφέροντα των αρουραίων του
εθνικισμού δεν συμβάδιζαν με τα συμφέροντα του Έθνους. Έκανε την αρχή με
τον λόγο του "περί ισονομίας και ισοπολιτείας" στην πλατεία της
Κομοτηνής το 1991. Κι είπε ότι όσοι δεν υπερασπίζονται την ισονομία δεν
μπορεί να είναι Έλληνες. Ιστορική ομιλία! Κι ακολούθησε στην συνέχεια η
κατάργηση του απαράδεκτου καθεστώτος της μπάρας από τον Γιώργο
Παπανδρέου, τότε υπουργό εξωτερικών. Κι είναι αλήθεια ότι από τότε μέχρι
σήμερα έχουν αλλάξει πολλά πράγματα στην Θράκη. Χωρίς αυτό να σημαίνει
ότι λύθηκαν τα προβλήματα.
Το τουρκικό προξενείο εξακολουθεί, δυστυχώς, να έχει ασύμμετρα μεγάλη
δύναμη. Αλλά όχι τόση όση είχε στο παρελθόν. Πριν από είκοσι χρόνια ήταν
σχεδόν αδύνατο για έναν νέο Πομάκο να εκφράσει μία άποψη διαφορετική
από εκείνη που επέβαλλε η γερουσία του χωριού του. Σήμερα το τείχος
εκείνο της τρομοκρατίας έχει σπάσει.
Κι έρχεται αυτή ακριβώς την ώρα, που νέοι και νέες παλεύουν για την
διαφορετικότητά τους και το δικαίωμά τους στον αυτοπροσδιορισμό, το
τουρκικό προξενείο και χαράζει γραμμή για ένα ενιαίο "τουρκικό
ψηφοδέλτιο". Πάλι πίσω στην πόλωση, με τον ΣΥΡΙΖΑ να πατάει πρώτος την
πεπονόφλουδα. Πραγματικό χάος. Κι αναρωτιέται κανείς:
Επίτηδες το
κάνουν; Θέλουν να αποδείξουν ότι δεν μπορούν να κυβερνήσουν; Ότι η
επιπολαιότητά τους ξεπερνάει κάθε όριο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου