"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Πώς το κράτος ενώ ξοδεύει εκατομμύρια σε ενοικια, εγκατέλειψε ένα παλάτι στα αζήτητα για χάρη των συνδικαλιστών!

Του ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΝΕΛΛΗ

Μια «αμαρτωλή» ιστορία κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος, εξαιτίας της αδυναμίας τους κράτους να αξιοποιήσει εδώ και 12 χρόνια το καλύτερο κτίριο που διαθέτει, φέρνει στο φως το «Εθνος της Κυριακής». 

Οι υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις των πρώην καπναποθηκών του Κεράνη στη Λ. Θηβών 196-198 θα μπορούσαν να αποτελέσουν παράδειγμα προς αποφυγή για το πώς το Δημόσιο διαχειρίζεται την περιουσία του.

Κι ενώ σε λίγα 24ωρα λήγει το τελεσίγραφο του Αντ. Σαμαρά προς τα υπουργεία για να καταγράψουν τα ακίνητά τους και να εξοικονομήσουν χρήματα από ενοίκια, μια απλή εντολή θα αρκούσε για να γλιτώσει τον προϋπολογισμό μερικά εκατ. ευρώ και να αξιοποιηθεί ένα κτίριο-φιλέτο που κόστισε στους Ελληνες πολίτες πάνω από 70 εκατ. ευρώ, παραδόθηκε στις αρχές του 2000 και το οποίο σήμερα μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί «φάντασμα».

«Αν μπορούσε το κτίριο του Κεράνη να μιλήσει, θα είχε να πει πολλά για το διαχρονικό και διακομματικό σκάνδαλο της κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος». Αυτό τονίζει  στέλεχος του Δημοσίου που επί χρόνια έβλεπε το καλύτερο κρατικό ακίνητο να «αραχνιάζει» και κανείς να μην παίρνει αποφάσεις για την αξιοποίησή του.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2009, ότανμ υπήρχαν λεφτά, η στέγαση των υπηρεσιών του Δημοσίου κόστιζε στους φορολογούμενους σχεδόν 180 εκατ., ενώ πέρυσι -λόγω της αναγκαστικής μείωσης των μισθωμάτων κατά 20%- η σχετική δαπάνη υποχώρησε στα 155 εκατ. ευρώ. Eνα ποσό τεράστιο αν σκεφτεί κανείς ότι την ίδια στιγμή το κράτος διαθέτει κτίρια που θα μπορούσαν να στεγάσουν δημόσιες υπηρεσίες.

Ενα από αυτά είναι και οι παλιές καπναποθήκες της πάλαι ποτέ κραταιάς βιομηχανίας τσιγάρων Γ.Α. Κεράνη που αγοράστηκαν το 1997 στην εξωπραγματική για την εποχή τιμή των 11,9 δισ. δραχμών (35 εκατ. ευρώ) και απαιτήθηκαν άλλα 35 εκατ. για να μετατραπούν σε σύγχρονο κτίριο γραφείων.

Αν και αποκτήθηκαν με εισήγηση του Κ. Λαλιώτη, προκειμένου να στεγάσει από τα τέλη της δεκαετίας του '90 το τότε ΥΠΕΧΩΔΕ, κατάφερε να γίνει το σήμα κατατεθέν της αδυναμίας του κράτους να εκμεταλλευτεί την περιουσία που του ανήκει. Παρά το γεγονός, δηλαδή, ότι είχε στην κατοχή του ένα κτίριο άνω των 45.000 τ.μ., την ίδια στιγμή ξόδευε περί τα 180 εκατ. ευρώ τον χρόνο για να στεγάσει τις δημόσιες υπηρεσίες σε εκατοντάδες κτίρια σε όλη την Αθήνα. Σύμφωνα με τους γνωρίζοντες την υπόθεση, τέσσερις ήταν οι λόγοι που το κτίριο δεν αξιοποιήθηκε:

1. Οι υπάλληλοι των υπουργείων, που ενώ υπήρχε σχεδιασμός να μετεγκατασταθούν στο κτίριο του Κεράνη, εντούτοις, αυτοί μπλόκαραν τη διαδικασία. Παρά το γεγονός ότι τα κτίρια που υπηρετούν δεν είναι καθόλου σύγχρονα, επέμεναν να μείνουν εκεί επειδή ήταν στο κέντρο και τους «βόλευαν» οι συγκοινωνίες. Οι δικαιολογίες που προέβαλαν ήταν ότι είναι μακριά ο Ρέντης, δεν υπάρχει μετρό, δεν υπάρχουν θέσεις πάρκινγκ, το κτίριο έχει πρόβλημα κι άλλα τέτοια.

2. Πολλοί υπουργοί δεν τόλμησαν να τα βάλουν με τις συντεχνίες και τους συνδικαλιστές-υπαλλήλους των υπουργείων τους. Φοβούμενοι το πολιτικό κόστος και προκειμένου να μην τα «σπάσουν» με τους υφιστάμενούς τους, «έκαναν τα στραβά μάτια», αφήνοντας το κτίριο να ερημώνει.

3. Υπήρχαν αντιδράσεις τοπικιστικού χαρακτήρα. Για παράδειγμα δημότες της περιοχές του Ρέντη δεν ήθελαν τα δικαστήρια του Πειραιά διότι έλεγαν ότι θα υποβαθιστεί η περιοχή. Μια περιοχή που αν δεν υπήρχε το Village, το Allou Fun Park και το κτίριο του Κεράνη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το πιο επιβαρημένο και υποβαθμισμένο κομμάτι της πρωτεύουσας. Επίσης, υπήρξαν αντιδράσεις και από τον δήμο Αθηναίων που πιστεύει ότι αν φύγουν από το κέντρο τα υπουργεία θα υποβαθμιστεί ο δήμος και θα ερημώσει.

4. Τα μεγάλα συμφέροντα που πιέζουν ώστε να μη χάσουν τα ενοίκια που εισπράττουν. Ιδιώτες και ταμεία που μισθώνουν στο κράτος, δεν θέλουν φυσικά να χάσουν τον... σίγουρο νοικάρη και πιέζουν για την αποφυγή της μετεγκατάστασής του.


Η αμαρτωλή ιστορία ενός «φιλέτου»
Το... αντάρτικο των δημοσίων υπαλλήλων μπλόκαρε τέσσερις υπουργούς

Το κτίριο του Κεράνη βρίσκεται σε οικόπεδο επιφάνειας 15,7 στρέμματα, με συνο- λική ωφέλιμη επιφάνεια 45.000 τ.μ. Περιλαμβάνει 6 ορόφους χώρων εργασίας και 506 θέσεις στάθμευσης (248 υπαίθριες και 258 στεγασμένες). Στο ισόγειο εκτός από τους χώρους υποδοχής και εργασίας, υπάρχουν χώροι ιατρείου και κυλικείου.

Στο δώμα υπάρχουν εγκατεστημένα φωτοβολταϊκά τόξα για την ενεργειακή υποστή-ριξη του κτιρίου.

Αν και μετασκευάστηκε και έγινε ένα κτίριο-πρότυπο βιοκλιματικού σχεδιασμού, εντούτοις κανείς δεν πήγε να εγκατασταθεί εκεί.

«Θα είναι ένα οικολογικό κτίριο, ένας ζωντανός οργανισμός που θα σέβεται την οικονομία της φύσης», είχε δηλώσει το 1997 ο τότε υπουργός κ. Λαλιώτης. Το νέο υπουργείο προέβλεπε να διαθέτει αίθουσες για συνέδρια και πολιτιστικές εκδηλώσεις, ανοικτές στους πολίτες και στους φορείς της περιοχής, αλλά και γυμναστήριο, εστιατόρια και κυλικεία για τους υπαλλήλους, έως και βρεφονηπιακό σταθμό για τα παιδιά των υπαλλήλων.

Το κτίριο κατασκευάστηκε από την «Κεράνης ΑΕ», ύστερα από διαδοχικές αγορές 7 όμορων ακινήτων κατά τα έτη 1966-1970. Χρησιμοποιήθηκε από το έτος 1973 μέχρι και το 1995 ως χώρος καπναποθήκης και επεξεργασίας καπνών.  

Αγοράστηκε για να μετακομίσουν οι 1.300 υπάλληλοι του ΥΠΕΧΩΔΕ, οι οποίοι όμως σήκωσαν σημαία «αντάρτικου» δηλώνοντας ότι δεν θα πάνε στο νέο κτίριο. Η μετακόμιση δεν έγινε, το κτίριο απλά φυλασσόταν, ώσπου ήρθε η σειρά του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, το 2004, να εκδηλώσει ενδιαφέρον να μετακομίσει από το κτίριο της οδού Μπουμπουλίνας στα Εξάρχεια και άλλα κτίρια του κέντρου.
Πάλι επαναστάτησαν οι υπάλληλοι του υπουργείου, λέγοντας ότι είναι μακριά από το κέντρο της πόλης, ότι θα πληρώνουν βενζίνη κι ότι δεν υπάρχει μετρό στην περιοχή. Και πάλι υποχώρησε ο υπουργός, και πάλι το κτίριο έμεινε από ενοίκους.

Ηρθε η σειρά του Ανδρ. Λοβέρδου να ζητήσει τη μετακόμιση του υπ. Εργασίας, κάτι που δεν έγινε λόγω της σθεναρής αντίστασης των εργαζομένων. Βασική δικαιολογία ξανά το γεγονός ότι ήταν μακριά αλλά και μια... καινοφανής άποψη χωρίς επιστημονική τεκμηρίωση: Οτι επειδή ήταν καπναποθήκες, είχαν «ποτιστεί» οι τοίχοι και ήταν καρκινογόνο το κτίριο!

Σειρά πήρε το τέταρτο υπουργείο, αυτό των Οικονομικών, αλλά και πάλι δεν προχώρησαν οι διαδικασίες μέχρι σήμερα, με τους υπαλλήλους να μην είναι και τόσο «ζεστοί» για να φύγουν από το κέντρο της Αθήνας. 

Τελευταίος «μνηστήρας», το υπουργείο Δικαιοσύνης. Την τελική απόφαση θα λάβει το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων, στην κυριότητα του οποίου βρίσκεται το κτίριο. Είτε θα χρησιμοποιηθεί για το υπ. Οικονομικών είτε θα δοθεί με συμφωνία με το υπ. Δικαιοσύνης ένας μέρος για τις δικαστικές υπηρεσίες του Πειραιά.

ΕΘΝΟΣ


Δεν υπάρχουν σχόλια: