"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Η χώρα του τζάμπα

 
Θέλω να είμαι απολύτως ειλικρινής: η επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί την πιο λογική έκβαση των εκλογών.
 
Οχι για τις δασύτριχες αναλύσεις που κυοφορούν οι αριστεροί φίλοι μου. Αλλά επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται αυτό που ο κάθε ψηφοφόρος δικαιούται να ονειρεύεται: μια υπέροχη ζωή σε μια χώρα δωρεάν.
 
Δεν ξέρω αν το τζάμπα αποτελεί παραδοσιακά αριστερό όραμα. Αλλά αν δεν αποτελεί, τότε το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ (όπως το παρουσίασαν την Παρασκευή ο Αλ. Τσίπρας και τα στελέχη του) μάλλον θα πρέπει να θεωρηθεί τομή στην παγκόσμια αριστερή σκέψη.
 
Διότι βασική ιδέα του προγράμματος είναι η εξής:
 
Με την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ, μια χρεοκοπημένη χώρα, όπως η Ελλάδα, θα πάψει να είναι χρεοκοπημένη και θα επιστρέψει με κάποιο μαγικό μαντζούνι στην προ χρεοκοπίας κατάσταση.
 
Μέσα σε χορούς και τραγούδια, οι μισθοί και οι συντάξεις θα αποκατασταθούν, τα επαγγέλματα θα ξανακλείσουν, τα πανεπιστήμια θα ξαναγίνουν άσυλο, η άθλια διαπλοκή θα βλαστημήσει τη μάνα που τη γέννησε και ουδείς πλέον θα τολμά να ακουμπήσει τα σκουπίδια της ηρωικής Κερατέας.
 
Ετσι, η Ελλάδα θα συνεχίσει να ζει όπως ζούσε, με τη διαφορά ότι αυτή τη φορά δεν θα οδηγηθεί και πάλι στη χρεοκοπία.
 
Πώς θα το καταφέρει αυτό; Και, μάλιστα, χωρίς να φύγει από το ευρώ;
 
Πολύ απλό. Αυτή την ονειρεμένη χώρα του τζάμπα θα υποχρεωθούν να την πληρώνουν κάποιοι άλλοι.
 
Πρώτον, θα την πληρώνουν οι ξένοι - οι οποίοι θα συνεχίσουν να μας χαρτζιλικώνουν διότι δεν μπορούν να φανταστούν τη ζωή τους χωρίς την αφεντιά μας…
 
Δεύτερον, θα την πληρώνουν οι πλούσιοι. Εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρωτοτυπεί: πρώτος το είχε σκεφτεί ο Ρομπέν των Δασών.
 
Για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω αν μπορεί να υπάρξει ποτέ μια τέτοια Ελλάδα. Αλλά αν υπάρξει, δηλώνω ενθουσιωδώς έτοιμος να την κατοικήσω.
 
Θα δουλεύω με το πάσο μου, θα με τρέφουν οι άλλοι κι εγώ θα μπορώ ανέτως να λύνω καθημερινά με τον Αλέξη τα ζητήματα του Παναθηναϊκού - στην κουβέντα, βεβαίως, διότι κι εκεί πρέπει να βρεθεί κάποιος να πληρώσει…
 
Βλέπω τη δυσπιστία στα μάτια σας. Μα καλά, μπορούν να συμβούν όλα αυτά;
 
Ε, λοιπόν, ναι. Μπορούν! Οχι μόνο επειδή το διαβεβαιώνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά κι επειδή η Ελλάδα είναι μια απέραντη χώρα.
 
Να φανταστείτε ότι οι άνθρωποι δικαιούνται άδεια τριών εργάσιμων ημερών για να πάνε να ψηφίσουν! Τρεις φορές Αθήνα-Πεκίνο πηγαινέλα κι όλο και κάτι περισσεύει να πεταχτούν ενδιάμεσα στην Πολωνία για το Euro…

Δεν υπάρχουν σχόλια: