Την Ελλάδα των καταχρεωμένων κρατικών - συντεχνιακών μονοπωλίων που έφεραν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μια θέση πάνω από την (τελευταία) Βενεζουέλα , 6 θέσεις κάτω από την Κολομβία, 3 θέσεις κάτω από την Αργεντινή, και 4 κάτω από την Βουλγαρία ονειρεύεται ο κ. Αλέξης Τσίπρας να μετατρέψει σε Σοβιέτ, της κακιάς ώρας, με περισσότερο κράτος αλλά “αναβαθμισμένο” (πιστεύει) από τον αλαλούμ σοσιαλισμό του 1981.
Αυτήν την “ανταγωνιστική” (σύμφωνα με την παγκόσμια επετηρίδα 2012 του IMD) αριστερή Ελλάδα ονειρεύεται ο κ. Τσίπρας αγνοώντας (προφανώς) ότι την ίδια στιγμή που ανέλυε το “οικονομικό του μανιφέστο” στο χρεοκοπημένο κρατικό μονοπώλιο της ΔΕΗ η νομενκλατούρα και οι συντεχνίες εκλιπαρούσαν για δανεικά για να αποφύγουν τις διακοπές ρεύματος!!!
Ότι και τα τρένα, τα λεωφορεία και τα άλλα μέσα μαζικής μεταφοράς θα σταματήσουν στην περίπτωση που το κράτος δεν τους δίνει λεφτά από τις τσέπες των φορολογούμενων ή δεν κάνει στραβά μάτια στα χρέη του.
Τα κρατικά νοσοκομεία δεν βρίσκουν ήδη φάρμακα και νοσηλευτικό υλικό γιατί είναι χρεοκοπημένα και ο κρατικός κορβανάς δεν μπορεί να καλύψει τα χρέη τους.
Η κρατική ΑΤΕ δεν τα βγάζει πέρα ακόμη και με όσα κόλπα έκανε με την μετοχή της.
Η κρατική μονάδα νικελίου της ΛΑΡΚΟ θα βάλει λουκέτο έτσι και η ΔΕΗ της ζητήσει παλαιά και νέα χρωστούμενα.
Η κρατική ΔΕΠΑ θα τιναχτεί στον αέρα αν συνεχίσουν να την υποχρεώνουν να “βολεύει” τα χρέη (του κράτους κυρίως) σε φυσικό αέριο.
Τα κρατικά λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης θα εγκαταλειφθούν από τους επιχειρηματίες αν συνεχίσουν να γράφουν με καρτέλες όπως το 1940...
Οι 40 και πλέον άχρηστοι κρατικοί Οργανισμοί θα χρειαστούν “αιμοδοσία“ που σημαίνει νέα χαράτσια για να μην κλείσουν.
Αυτό το ανύπαρκτο, το ανίκανο, το διεφθαρμένο και το απαρχαιωμένο κράτος θέλει όχι μόνο να συντηρήσει η ελληνική Σοβιετία του κ. Αλέξη Τσίπρα αλλά και να το επεκτείνει.
Το σχέδιο των δήθεν “στρατηγικών τομέων της οικονομίας” που , επί της ουσίας, περιέχει μέτρα “σωτηρίας” των συντεχνιών των κρατικών υπαλλήλων που μετακινήθηκαν από την Ν.Δ. του 1974 στο ΠΑΣΟΚ του 1981 και τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ του 2012.
Μόνο που το 1981 και λεφτά υπήρχαν (έστω και δανεικά) και χρόνος για σοσιαλιστική μπουρδολογία.
Σήμερα το ίδιο σχέδιο περιφρουρεί μόνο το “στρατόπεδο” των 1.250.000 που έχουν δουλειά (στο κράτος) απέναντι στο “στρατόπεδο” των 1.200.000 του ιδιωτικού τομέα που δεν έχουν δουλειά.
Γιατί το “στρατόπεδο” αυτών που δεν έχουν δουλειά δεν βγάζει κυβερνήσεις επειδή ψηφίζουν με οργή και τα πράγματα μπερδεύονται.
Αλλώστε για να πάρουν και αυτή την εκλογική πελατεία οι υποψήφιοι για την εξουσία πρέπει να κάνουν ειλικρινές άνοιγμα στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας. Και αν το κάνουν θα χάσουν τον τίτλο του λαϊκιστή.
Αλλά και αν τα καταφέρουν θα έχουν “τσαλακώσει” το “σύμφωνο μη επιθέσεων” με τις συντεχνίες.
Συνεπώς ο ιδιωτικός τομέας για τον συνεπή λαϊκιστή προσφέρεται μόνο για κορώνες και δηλώσεις φορολόγησης του κέρδους και των εισοδημάτων. Του κέρδους και των εισοδημάτων των ιδιωτικών επιχειρήσεων που δεν πρόκειται να κάτσουν να περιμένουν το κόμμα να κάνει το παιχνίδι του μετά της εκλογές.
Τα φλερτ με την Βουλγαρία, την Αλβανία, τα Σκόπια, την Τουρκία και την Ρουμανία με χαμηλούς φόρους και μεροκάματα έχουν ωριμάσει.
Σε ό,τι άφορα τους εφοπλιστές και τα “αντριλίκια” του ΣΥΡΙΖΑ είναι τουλάχιστον αφελής όποιος νομίζει ότι θα μείνουν κρατώντας ...ως λάβαρο την ελληνική σημαία στα πλοία τους...
Έτσι ο ιδιωτικός τομέα του ΣΥΡΙΖΑ θα στηριχθεί στους “αγροτοβιοτέχνες” εγχώριους Πακιστανούς και στους άλλους λαθρομετανάστες που νομίζουν ότι θα ορθοποδήσουν με την υποστήριξη μιας αριστερής κυβέρνησης.
Οι υπόλοιποι μικρομεσαίοι του ΣΥΡΙΖΑ είναι μόνο αυτοί που απασχολούν 2-3 άτομα μέλη της οικογενείας τους.
Συνεπώς ο ιδιωτικός τομέας της αριστερής κυβέρνησης Τσίπρα και των πιθανών “συνενόχων” της θα είναι αδύνατον να τους απορροφήσει. Η μόνη λύση θα είναι το κράτος με νέα δανεικά ή η μετανάστευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου