ΙΣΛΑΜ: Αγάπησες? ΚΡΕΜΑΣΜΑ!!! (In Afghanistan, Rage at Young Lovers)
Οι δύο έφηβοι συναντήθηκαν σε ένα εργοστάσιο παγωτού, αντάλλαξαν αστραπιαία μερικά βλέμματα, ψιθύρισαν μια καλημέρα ο ένας στον άλλον και αντάλλαξαν τηλέφωνα διακριτικά σε διπλωμένα χαρτάκια. Ηταν η αρχή μιας ιστορίας αγάπης στο Αφγανιστάν, ένα ρομάντζο ανάμεσα σε δύο εφήβους διαφορετικών εθνοτήτων, που δοκίμασε την ανεκτικότητα του χωριού απέναντι σε πιο μοντέρνα καπρίτσια της καρδιάς.
Κι όμως. Πριν από λίγες ημέρες, μια ομάδα ανδρών εντόπισε το νεαρό ζευγάρι να επιβιβάζεται σε ένα αυτοκίνητο. Τους οδήγησαν στην άκρη του δρόμου και άρχισαν να ανακρίνουν το αγόρι και το κορίτσι.
Γιατί ήταν μαζί; Ποιος τους έδωσε αυτό το δικαίωμα; Ενα οργισμένο πλήθος 300 ανθρώπων συγκεντρώθηκε γύρω τους. Τους κατηγόρησαν για μοιχεία και ζητούσαν τον θάνατό τους διά λιθοβολισμού ή τον απαγχονισμό τους. Οταν οι δυνάμεις ασφαλείας επιχείρησαν να επέμβουν για να διασώσουν το ζεύγος, η οργή του όχλου ξέσπασε: επιτέθηκε στους αστυνομικούς, πυρπόλησε αυτοκίνητα και εκτόξευσε πέτρες στο αστυνομικό τμήμα.
Τα επεισόδια διήρκεσαν ώρες και ολοκληρώθηκαν με έναν άνθρωπο να έχει χάσει τη ζωή του, το αστυνομικό τμήμα καμένο και τους δύο νέους, τη Χαλιμά Μοχαμέντι και τον Ραφί Μοχάμεντ, να οδηγούνται στις φυλακές ανηλίκων.
Τυπικά, οι μοίρες τους βρίσκονται στα χέρια ενός ασταθούς νομικού συστήματος. Αντιμετωπίζουν όμως τη δριμύτατη κρίση της οικογένειας και της κοινότητας. Η Χαλιμά δέχθηκε στη φυλακή την επίσκεψη ενός θείου της για να μάθει πόσο ντρέπεται η οικογένειά της και ότι θα χάσει τη ζωή της όταν θα βγει από τη φυλακή. Ο πατέρας της, ένας αναλφάβητος εργάτης που εργάζεται στο Ιράν, επισκέφθηκε επίσης την κόρη του δύο φορές στη φυλακή. Και τις δύο φορές έκλαιγε χωρίς να μιλήσει σχεδόν καθόλου στην κόρη του. Το αίμα, είπε μόνο, ίσως να ήταν η μόνη διέξοδος.
Οι δύο νέοι δεν τόλμησαν να μιλήσουν για την αγάπη τους, λέγοντας απλώς ότι ήταν έτοιμοι να πεθάνουν. Αλλά δεν ήξεραν ακριβώς γιατί.
«Αισθάνομαι τόσο άσχημα. Προσεύχομαι μόνο στον Θεό να μου δώσει αυτό το κορίτσι πίσω. Είμαι έτοιμος να χάσω τη ζωή μου. Αλλά για εκείνη θέλω να είναι ασφαλής» δηλώνει ο 17χρονος Ραφί. «Είμαστε όλοι άνθρωποι. Γιατί να μην μπορούμε να αγαπήσουμε ο ένας τον άλλον και να παντρευτούμε;» είναι το ερώτημα που διατυπώνει η επίσης 17χρονη Χαλιμά.
Κι όμως. Οι φωνές τους δεν πέρασαν απαρατήρητες. Στη Χεράτ πολλοί θυμήθηκαν έναν άλλον νέο και την αγαπημένη του που έπεσαν θύματα λιθοβολισμού στο Βόρειο Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν. Δύο κληρικοί αρνήθηκαν να καταδικάσουν τον Ραφί και τη Χαλιμά. Αστυνομικοί διακινδύνευσαν τις ζωές τους για να προσφέρουν ασφαλές καταφύγιο στους δύο νέους. Και το επαρχιακό συμβούλιο αποφάσισε ότι οι δύο ερωτευμένοι έπρεπε να προστατευτούν. «Ακόμη κι εάν έκαναν έρωτα, δεν είναι εγκληματίες» ήταν το συμπέρασμα του επικεφαλής.
Ετικέτες
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ,
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ,
ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ,
ΙΣΛΑΜ,
ΞΕΝΟΣ ΤΥΠΟΣ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου