Σε τι διαφέρει ο επιτυχημένος ηγέτης-μάνατζερ από τον αποτυχημένο και γιατί
Της Χριστινας Δαμουλιανου
Ο όμιλος εταιρειών The Richard Denny Group έχει δημιουργήσει ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα για μάνατζερ με το οποίο δείχνει πώς μπορεί να παρακινηθεί θετικά ένα αρνητικό άτομο είτε μια αρνητική ομάδα. Πρόεδρος του ομίλου συμβαίνει να είναι ο ίδιος ο Ρίτσαρντ Ντένι, συγγραφέας του μπεστ σέλερ «Motivate to win - How to motivate yourself and others» που έχει κυκλοφορήσει και στη χώρα μας.
Στόχος του βιβλίου είναι, μέσα από τις πρακτικές συμβουλές και τις αποτελεσματικές τεχνικές που προτείνει, να ενεργοποιήσει τα εσωτερικά κίνητρα «που ήταν και είναι πάντα η δύναμη πίσω από την επιτυχία και τα επιτεύγματα της ανθρωπότητας», ανεξάρτητα από ηλικία, χρώμα δέρματος, «πιστεύω» και συνθήκες ζωής.
Εκφράζοντας τη σοφή διαπίστωση ότι «η κοινή λογική είναι μια αξιοθαύμαστη ιδιότητα που όσοι την διαθέτουν έχουν την τάση να την χρησιμοποιούν. Οσοι δεν την διαθέτουν δεν αντιλαμβάνονται καν την έλλειψή της», ο συγγραφέας την συνοδεύει και με τη δήλωσή του, ότι δεν απολογείται «αν πολλές από τις συμβουλές που περιέχονται στο βιβλίο του αποτελούν κοινή λογική». Μάλιστα, δίνει και σαν παράδειγμα έλλειψης κοινής λογικής την περιγραφή ενός «μάνατζερ που αιθεροβατεί και είναι τόσο υπεραισιόδοξος, ώστε παύει να είναι πρακτικός».
Υπογραμμίζει ακόμη ότι, αν οι κανόνες που αναφέρονται στο βιβλίο του εφαρμοσθούν, τότε «θα ενισχύσετε τα προσωπικά σας κίνητρα». Αν πάλι συμβαίνει να φέρετε ευθύνη και για άλλους, τότε σίγουρα θα έχετε περισσότερες δυνατότητες να πετύχετε μέσα από τη δική τους επιτυχία. Αφού «εσείς είστε εκείνος που ορίζει τι είναι επιτυχία». Και αφού «παρακίνηση» είναι μια εθελούσια ενέργεια σε μια δεδομένη κατεύθυνση. Κάνει σαφή τη διάκρισή της από τη χειραγώγηση «η οποία μπορεί μεν να είναι αποτελεσματική», όπως λέει, «δεν έχει όμως διάρκεια και δημιουργεί διχασμό ανάμεσα στο αυτοί και στο εμείς».
Συνήθως, όμως, η παρακίνηση δεν διαρκεί πολύ και γρήγορα «ξεφουσκώνει». Δεν πρέπει λοιπόν να «τονώνεται μια φορά τον χρόνο» αλλά να αποτελεί μια διαρκή διαδικασία, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους αθλητές. «Στον κόσμο των σπορ επευφημούμε τις ομάδες κι εγκωμιάζουμε το ομαδικό πνεύμα. Μακάρι και οι μάνατζερ κι οι διευθυντές του επιχειρηματικού κόσμου να εφάρμοζαν τις ίδιες αρχές».
Πρώτη συμβουλή που δίνει στους μάνατζερ είναι να δίνουν οι ίδιοι το καλό παράδειγμα. «Δυστυχώς, ορισμένοι μάνατζερ θεωρούν πως μόλις φτάσουν σε ένα ορισμένο επίπεδο, δεν χρειάζεται πλέον να υπόκεινται στα ίδια κριτήρια, τα οποία όμως αξιώνουν από τους υφισταμένους τους. Πιστεύουν ότι δική τους δουλειά είναι να πουν στους άλλους τι να κάνουν, ασχέτως από το αν οι ίδιοι το κάνουν ή όχι».
Και τους θέτει το εξής ερώτημα: «Εσείς ανταποκρίνεστε σε αυτές τις απαιτήσεις; Εφαρμόζετε όσα κηρύσσετε;»,
Με μότο του βιβλίου του «Ο μάνατζερ πέθανε. Ζήτω ο ηγέτης», ο Ντένι παραθέτει τις δέκα αρχές της σωστής ηγεσίας, στη δέκατη των οποίων κάνει την προτροπή «Σκεφθείτε σαν νικητές». Δίνει, λοιπόν, ανάγλυφα τις συγκεκριμένες διαφορές που χωρίζουν τον επιτυχημένο μάνατζερ/ηγέτη, από τον αποτυχημένο.
Περιγράφει εκτενώς και την αποτυχημένη ηγεσία και αναφέρει τις αιτίες που την προκαλούν. Δίνει ισάριθμες συμβουλές για το πώς να τις αποφεύγουν οι μάνατζερ - και όχι μόνο.
Πρόκειται για μια χρήσιμη καταγραφή μέσα από τη γνώση και την εμπειρία του συγγραφέα για την αναγνώριση των αποτυπωμάτων ανάμεσα στην επιτυχία και την αποτυχία, αλλά και για τη σωστή και δημιουργική παρακίνηση των εργαζομένων, στελεχών και απλών υπαλλήλων.
Οι δέκα διαφορές
Ιδού οι διαφορές που χωρίζουν τον επιτυχημένο μάνατζερ/ηγέτη από τον αποτυχημένο:
1. Ο νικητής κάνει λάθη και λέει: «Εκανα λάθη». Ο αποτυχημένος λέει: «Δεν έφταιξα εγώ».
2. Ο νικητής αποδίδει τη νίκη του στην καλή του τύχη, παρόλο που δεν οφειλόταν εκεί. Ο αποτυχημένος αποδίδει την ήττα του στην κακή του τύχη, παρόλο που δεν οφειλόταν εκεί.
3. Ο νικητής δουλεύει περισσότερο από τον αποτυχημένο και έχει περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Ο αποτυχημένος είναι πάντα «πολύ απασχολημένος» - με τις αποτυχίες του.
4. Ο επιτυχημένος αντιμετωπίζει το πρόβλημα. Ο αποτυχημένος προσπαθεί να το αποφύγει.
5. Ο νικητής δείχνει ότι λυπάται και επανορθώνει. Ο αποτυχημένος λέει ότι λυπάται, αλλά την επόμενη φορά κάνει πάλι τα ίδια.
6. Ο νικητής ξέρει πότε να αγωνισθεί και πότε να συμβιβασθεί. Ο αποτυχημένος συμβιβάζεται εκεί όπου δεν πρέπει και αγωνίζεται για πράγματα που δεν αξίζουν τον κόπο.
7. Ο νικητής λέει: «Είμαι καλός, μα όχι τόσο καλός όσο θα έπρεπε». Ο αποτυχημένος λέει: «Ε, δεν είμαι τόσο κακός όσο άλλοι». Ο νικητής κοιτάζει ψηλά εκεί όπου πηγαίνει. Ο αποτυχημένος κοιτάζει περιφρονητικά όσους δεν κατάκτησαν ακόμη τη θέση που έχει.
8. Ο νικητής σέβεται τους ανωτέρους του και προσπαθεί να μάθει από αυτούς. Ο αποτυχημένος δυσφορεί με τους ανωτέρους του και προσπαθεί να τους βρει ψεγάδια.
9. Ο νικητής δεν νιώθει υπεύθυνος μόνο για τη δουλειά του. Ο αποτυχημένος λέει: «Εγώ απλώς δουλεύω εδώ».
10. Ο νικητής λέει ότι «θα πρέπει να υπάρχει ένας καλύτερος τρόπος για να γίνει αυτό». Ο αποτυχημένος λέει: «Γιατί να το αλλάξουμε; Ετσι γινόταν πάντα».
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου