"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ: Οι αποστάσεις δεν είναι ίσες. Στα εδαφικά ζητήματα, οι Παλαιστίνιοι έχουν δίκιο και οι Ισραηλινοί έχουν άδικο...

Της ΣΩΤΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ

Την άρνηση του Ισραήλ να δεχτεί το ξεκάθαρο γεγονός που προκύπτει από τη Συνθήκη της Λοζάνης και από την απόφαση 181 του ΟΗΕ, πρέπει να διαχειριστεί η «διεθνής κοινότητα» όπως συνηθίζουμε να λέμε εννοώντας εν τέλει τις δυτικές χώρες.

Οι δυτικές χώρες αισθάνονται εγγύτητα με το Ισραήλ -μεταξύ άλλων λόγω της κοινής ιουδαιοχριστιανικής παράδοσης- και επιτρέπουν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας

Η στάση του Ισραήλ είναι ανοιχτά αποικιοκρατική -αλλά, αν κοιτάξουμε πίσω στην ιστορία, θα συμφωνήσουμε ότι η αποικιοκρατία έκανε τον κόσμο άνω-κάτω: ακόμα πληρώνουμε τις συνέπειες.

Συχνά η θέση για ίδρυση παλαιστινιακού κράτους συνοδεύεται από αντισημιτισμό κι από προσφιλείς θεωρίες συνωμοσίας: ανάμεσα στους φίλους των Παλαιστινίων συγκαταλέγονται καθυστερημένες και φανατικές πολιτικές ομάδες και δυνάμεις. Αυτό δεν σημαίνει ότι σ' αυτό το ζήτημα έχουν άδικο: δεν έχουν άδικο· ακόμα και στο εσωτερικό του Ισραήλ, η αριστερά συμφωνεί ότι ο Μπέντζαμιν Νενανιάχου οδηγεί τη χώρα του στο χάος. Το Ισραήλ μεταμορφώνεται μεζί με την Παλαιστίνη σε στρατιωτικό τέρας. Την ίδια στιγμή, οξύνονται όλες οι προκαταλήψεις: οι αντιεβραϊκές και οι αντιαραβικές...

Η σύγχυση των φανατικών χριστιανών βαθαίνει: ποιος είναι τελικά ο Αντίχριστος; Οι ισλαμιστές ή οι Εβραίοι; 

Το μεσανατολικό ζήτημα γίνεται ο γεωμετρικός τόπος ποικίλων μυθολογιών: ένας φαύλος κύκλος, όπου συσσωρεύονται τα κουρέλια της ιστορίας. Οσοι δεν υπερψηφίσουν την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους στον ΟΗΕ θα βλάψουν το ίδιο το Ισραήλ το οποίο κάποτε πρέπει να βρει την ειρήνη, άρα την ευκαιρία να αναπτύξει τη δημοκρατία του. Η στρατιωτικοποίηση της ισραηλινής ζωής εμποδίζει την ίδια την πρόοδό του.

Εξάλλου, η αμηχανία του ΟΗΕ, οι κωλυσιεργίες υπονομεύουν το κύρος του οργανισμού. Ακούγονται εικασίες και σενάρια: όμως δεν υπάρχει χρόνος για εικασίες και σενάρια.
Ενα μέρος της ισλαμικής τρομοκρατίας οφείλεται σ' αυτή την πολιτική των ίσων αποστάσεων, σ' αυτή την ουδετερότητα. 

Μα, οι αποστάσεις δεν είναι ίσες: στα εδαφικά ζητήματα, οι Παλαιστίνιοι έχουν δίκιο και οι Ισραηλινοί έχουν άδικο...

Δεν υπάρχουν σχόλια: