"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Πιάσε ένα «Σημίτη»

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΤΕΝΑ

Τελικά τι ήταν ο Σημίτης; Ο εκσυγχρονιστής που μας έβαλε στο ευρώ, οργάνωσε τους Ολυμπιακούς, έκανε μεγάλα έργα και ταυτόχρονα προδόθηκε από λαμόγια υπουργούς του ή ό,τι χειρότερο πέρασε από τον τόπο, σύμφωνα με τους επικριτές του;

ΕΝΩ ΚΑΝΕΙΣ δεν έχει πει πως ο ίδιος είχε προσωπική σχέση με τη διαφθορά, είναι δεδομένο πως επί των ημερών του πρόσωπα που καλά τα γνώριζε έκαναν το «πάρτι του αιώνα»

Ενώ η χώρα είχε ανάπτυξη στην οκταετία του, πολλοί την αρνούνται ως «καταναλωτική, μεγαλιθικών έργων και μη παραγωγική». 

Ενώ είχε κύρος στο εξωτερικό, ελάχιστοι του συγχωρούν τις υποχωρητικές του τάσεις με την Τουρκία. 

Τι μας νοιάζει ο Σημίτης τέτοιες μέρες, θα μου πείτε. Κι όμως, μια υπόγεια κουβέντα θέλει, με τη συναίνεση ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., ένα «Σημίτη» για να μας βγάλει από την κρίση. Με αστική κουλτούρα, επιτυχημένη προϋπηρεσία (εδώ κάνουμε σκόντο) και χωρίς αντιπάθειες στα μεγάλα κόμματα και την κοινωνία. Κάτι σε Sir Μαρκεζίνη αλλά στο πιο πολιτικό, κάτι σε Κωνσταντίνο Καραμανλή (θείο) αλλά στο πιο μοντέρνο, κάτι σε Αλέκο Παπαδόπουλο αλλά στο πιο ευρωπαϊκό.

ΚΑΤΙ ΜΑΓΙΚΟ, δηλαδή, κάτι που αν δεν υπάρχει θα το «εφεύρουν» γνωστοί μηχανισμοί προβολής, κάτι που παραπέμπει σε σωτήρα και όχι σε πολιτική. Κάτι «σαν Σημίτη» ή, όπως έλεγε μια παλιά διαφήμιση, «και σαμπουάν και μαλακτικό στην τιμή του ενός». Θα λουστούμε πάλι, δηλαδή…

Δεν υπάρχουν σχόλια: