Γκρέμισαν τον τύραννο

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Ωδή προς το μεγα­λείο της εξέγερσης του λαού της Αιγύπτου αποτέ­λεσε η προχθεσινή μέρα. Την ώρα που έπεφτε το σού­ρουπο, περνούσε πολιτικά στη ζώνη του λυκόφωτος και ο γαντζωμένος με απίστευτη λύσσα στην εξουσία τύραννος της χώρας, ο λαομίσητος Χόσνι Μουμπάρακ! Ο προσφάτως ορισθείς αντιπρόεδρος και επίδοξος συνεχιστής του καθεστώτος Ομάρ Σουλεϊμάν βγήκε στην κρατική τηλεόραση και ανακοίνωσε τη δήθεν παραίτηση και ουσιαστικά καθαίρεση του απεχθούς δικτάτορα. Τρελοί από χαρά, εκατομμύρια Αιγύπτιοι στο Κάιρο και δεκάδες εκατομμύρια σε όλη τη χώρα βγήκαν στους δρόμους και στις πλατείες πανηγυρίζοντας την εκκωφαντική πτώση του Μουμπάρακ. Ρίγη τρόμου διαπερνούν τώρα πλέον όλους τους ηγέτες των ολοκληρωτικών αραβικών καθεστώτων από τον Κόλπο έως τις ακτές του Ατλαντικού.

Ο λαός έριξε τον Μουμπάρακ, έστω και αν την απομάκρυνση την υλοποίησε ο στρατός. Ξεπέρασαν τα δύο εκατομμύρια προχθές οι διαδηλωτές. Κυκλώνοντας το Προεδρικό Μέγαρο, το κτίριο της Ραδιο­τηλεό­ρασης, αναλαμβάνοντας τον έλεγχο της διώρυγας του Σουέζ, πολιορκώντας την κατοικία του Μουμπάρακ στην Αλεξάνδρεια, οργανώνοντας κύμα απεργιών πολλών κλάδων οι διαδηλωτές δεν άφησαν καμιά δυνατότητα επιλογής στον στρατό.

Μουμπάρακ ίσον εμφύλιος, ήταν το μήνυμα που έστειλε ο λαός στους στρατηγούς του καθεστώτος. Την Τρίτη, με μια διαδήλωση ενός εκατομμυρίου ατόμων, οι εξεγερμένοι είχαν απονομιμοποιήσει όλες τις ομάδες, οργανώσεις και προσωπικότητες της αντιπολίτευσης που είχαν συμμετάσχει την Κυριακή σε συνομιλίες με το καθεστώς. Η προειδοποίηση ήταν σαφέστατη: όποιος υποστηρίζει τον Μουμπάρακ ή ανέχεται την παραμονή του στην εξουσία καίγεται πολιτικά!

Ο στρατός αγνόησε το μήνυμα με προκλητικό τρόπο. Επικράτησαν προσωρινά στους κόλπους του οι σκληροπυρηνικοί του καθεστώτος που βαρύνονται με χιλιάδες δολοφονίες πολιτικών του αντιπάλων. Ετσι ο στρατός την Πέμπτη τάχθηκε υπέρ του Μουμπάρακ. Επιβεβαίωσε την περιφρόνησή του προς τον λαό ακόμη και την Παρασκευή το πρωί, επαναλαμβάνοντας την υποστήριξή του προς τον τύραννο που αρνιόταν να φύγει. Ο αιγυπτιακός λαός επιδεικνύοντας συγκλονιστική γενναιότητα σήκωσε το γάντι: ετοιμάζοντας χωρίς ταλαντεύσεις έφοδο εναντίον του Προεδρικού Μεγάρου και του κτιρίου της Κρατικής Τηλεόρασης κατέστησε σαφές ότι είναι αποφασισμένος να συγκρουστεί με τον στρατό και να χύσει ποταμούς αίματος προκειμένου να πνίξει το καθεστώς μέσα στο αίμα αυτό.

Ιρανικού τύπου επανάσταση ενδέχετο να προκύψει, αν ο στρατός επέλεγε να ανοίξει πυρ εναντίον των εκατομμυρίων διαδηλωτών που είχαν κατακλύσει όλη την Αίγυπτο. Ούτε το σώφρον τμήμα του αιγυπτιακού οικονομικοστρατιωτικού κατεστημένου ούτε οι ξένες ηγεμονικές δυνάμεις ήταν διατεθειμένες να διακινδυ­νεύσουν κάτι τέτοιο. Μπορεί ο ακροδεξιός Ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου να υποστήριζε φανατικά μέχρις εσχάτων τον Μουμπάρακ, αλλά οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η ΕΕ δεν ήταν διατεθειμένες να ρισκάρουν τα πάντα για ένα «ψόφιο άλογο».

Με στρατιωτική χούντα επιχειρούν οι στρατηγοί του καθεστώτος να διατηρήσουν την εξουσία, και έτσι όχι μόνο να σώσουν τα κεφάλια τους από την οργή των θυμάτων, αλλά να καθορίσουν και τις πολιτικές εξελί­ξεις στη χώρα. Μέχρι την ώρα που γράφο­νταν αυτές οι γραμμές, δεν είχε γίνει γνωστό αν ο αντιπρόεδρος Ομάρ Σουλεϊ­μάν, όργανο του Ισραήλ και των ΗΠΑ, συμμετέχει ή όχι στη χούντα και με ποιες αρμοδιότητες. Το πιθανότερο είναι να ακολουθήσει και αυτός την τύχη του Μουμπάρακ, αλλά αυτό μένει να αποδειχθεί από τα γεγονότα.

Θα αποδεχθούν τη χούντα οι εξεγερμένοι Αιγύπτιοι; Αυτό είναι τώρα πλέον το κρίσιμο ερώτημα και την απάντηση θα τη δώσει στα αμέσως επόμενα 24ωρα ο ίδιος ο αιγυπτιακός λαός. Με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, τίποτε δεν προεξοφλεί ότι οι Αιγύπτιοι θα παραδώσουν άδοξα την εξέγερσή τους στα χέρια του στρατού που, ούτως ή άλλως, αποτελεί το πιο δυναμικό στήριγμα του ολοκληρωτικού καθεστώτος.

Κυβέρνηση εθνικής ενότητας με τη συμμετοχή όλων των αντιπολιτευτικών δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένων των Αδελφών Μουσουλμάνων και εκπροσώπων των ακτιβιστών που πρωτοστάτησαν στις διαδηλώσεις, είναι η μοναδική λύση που θα διασφαλίσει ομαλή πορεία προς τις εκλογές και τον εκδημοκρατισμό. Αν οι στρατιωτικοί δεν συναινέσουν σε μια τέτοια επιλογή, τότε η αιγυπτιακή εξέγερση θα έχει κι άλλα επεισόδια στο μέλλον.