ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ
“Η επόμενη ημέρα θα μας βρει ενεργά παρόντες, ως πόλο σταθερότητας στην περιοχή (…) η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να πάρει θέση για την παρουσία της στην περιοχή, για τις σχέσεις με τον αραβικό κόσμο (…)",
Γ.Α.Π σε ομιλια του στη Βουλή στις 25/2/2011
«Μάγεψε» πάλι ο παγκόσμιος στοχαστής. Το κολλητάρι του Ταγιπ Πασά, ο πρόεδρος της Διεθνούς Οργάνωσης – ΦΑΡΣΑ των σοσιαλιστών του χαβιαριού, που έχει εντάξει στους κόλπους της όλα τα αυταρχικά παράσιτα της διεθνούς πολιτικής, το ανδρείκελο που βράβευσε εν ονόματι του χρήματος εντός του Ελληνικού Κοινοβουλίου τον Κινέζο κομμουνιστή της σαμπάνιας και αρχιεκτελεστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου, ο Ανελλήνιστος που σφιχταγκάλιασε τον μέγα χασάπη του Ισραήλ μόλις εκείνος ήρθε σε ρήξη με την Τουρκία, φτάνοντας μάλιστα να καταθέτει στεφάνια φορώντας εβραϊκούς σκούφους στο κεφάλι ως πολιτικός νεοκαρνάβαλος, ο μεγαλύτερος Yes-Man που γέννησε η Ελληνική πολιτική σκηνή που μέχρι προχθές χαριεντιζόταν ΧΕΡΙ-ΧΕΡΙ με τον ψυχανώμαλο χασάπη της Λυβίης με την παραπάνω δήλωση – καταπέλτη έδωσε το μεγαλειώδες στίγμα της ΑΝΥΠΑΡΚΤΗΣ ελληνικής διπλωματίας στο χάρτη των εξελίξεων στον εξεγερμένο αραβικό κόσμο
Κάνουμε ΤΟΥΜΠΕΚΙ ΨΙΛΟΚΟΜΜΕΝΟ για το ΣΗΜΕΡΑ, επειδή έχουμε χάσει τη λαλιά μας πετάμε το μπαλάκι στην Ε.Ε κάνοντας της υποδείξεις (!!!) να πάρει θέση και ως γνήσιοι θρασύδειλοι περιμένουμε την επόμενη μέρα να μας βρει ΕΝΕΡΓΑ ΠΑΡΟΝΤΕΣ (!!!) ως πόλο σταθερότητας στην περιοχή…
Οι ΑΠΟΝΤΕΣ του σήμερα προσδοκούν μερίδιο από την πίτα του ΑΥΡΙΟ, όπως τα βρωμερά και .........τρισάθλια όρνεα προσδοκούν να σβήσουν την πείνα τους με τα απομεινάρια που θα βρουν στα κουφάρια που εγκατέλειψαν οι χορτάτοι θηρευτές…
Μια ζωή στο ξεροκόμματο, μια ζωή εξάρτηση από τα αποφάγια των πραγματικών πρωταγωνιστών της διεθνούς διπλωματίας, τα οποία μόλις τα καταπιούν οι λιμασμένοι τυφλοπόντικες της πολιτικής μας σκηνής αρχίζουν τους κωμικοτραγικούς βρυχηθμούς αυτοεξεφτελιζόμενοι
Αυτοεξευτελιζόμενοι όχι μόνο γιατί αποτελούν εικόνα και ομοίωση ποντικού που βρυχάται, αλλά και επειδή τολμάνε από πάνω οι ΑΠΟΝΤΕΣ της διπλωματίας να ασκούν κριτική και να παραδίδουν μαθήματα συμμετοχής στα κοινά σε όλους εκείνους που τους πήραν χαμπάρι και αηδιασμένοι τους γυρίζουν την πλάτη στις κάλπες
Η απουσία απ την κάλπη καταδικάζεται, η απουσία απ την διεθνή πολιτική σκηνή όταν έρθουν τα δύσκολα ανάγεται σε χρυσό κανόνα!
Η ιστορία η γεμάτη με αμέτρητα παραδείγματα που δείχνουν πως η επιλογή της σιωπής και της ανυπαρξίας στη διεθνή διπλωματική σκακιέρα, σε βάθος χρόνου τιμωρείται φαίνεται πως ΔΕΝ έχει τίποτα να διδάξει στους τίποτες που μας κυβερνούν
Θυμίζω ένα μόνο παράδειγμα (πάντα σε αντιπαράθεση με την Ψωροκώσταινα) που μας αφορά άμεσα και το οποίο κυριολεκτικά ΦΩΝΑΖΕΙ. Αυτό της Τουρκίας. Όχι της μακρινής Τουρκίας των περασμένων αιώνων. Αυτό της Τουρκίας – Κομπάρσου του 2ου παγκοσμίου πολέμου που μέσα σε λίγες δεκαετίες έγινε ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ της διεθνούς σκηνής, και που στις επόμενες δεκαετίες αναμένεται να γίνει απόλυτος ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ της γεωπολιτικής σκακιέρας στην ευρύτερη περιοχή μας
Ο Οθωμανικός κομπάρσος τότε ήταν και με τον «χωροφύλαξ» και με τον «αστυφυλαξ». Η Τουρκία παρά την συμφωνία Αμοιβαίας Βοήθειας που υπέγραψε το 1939 με Γαλλία και Αγγλία ΑΘΕΤΗΣΕ την υπογραφή της όταν ξέσπασε η λαίλαπα του πολέμου και παρέμεινε ΘΕΑΤΗΣ των πολεμικών εξελίξεων στην Μεσόγειο με το σκεπτικό ότι ο εχθρός των συμμάχων της «δεν χτύπησε ευθέως την πόρτα της», συνεπώς όσο δεν δεχόταν η ίδια επίθεση η συμφωνία μπορούσε να αναπαύεται στις καλένδες! Την ίδια ώρα η Ελλάδα που διατηρούσε ακόμα στο λεξιλόγιό της τις λέξεις «όχι» και «αξιοπρέπεια» ( για να τις διαγράψουν σήμερα οι ξεφτίλες της παγκοσμιοποίησης) έχυνε το αίμα της στο πλευρό των συμμάχων στις ερήμους της Βορείου Αφρικής! Αίμα που της εξασφάλισε τα ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ στην μετέπειτα μοιρασιά της πίτας όταν ο Οθωμανικός ΑΚΑΠΝΟΣ ΒΟΥΒΟΣ Κομπάρσος που δεν έριξε ούτε βόλι είχε το θράσος να εγείρει διεκδικήσεις επί των νησιών μας αυτών περιμένοντας να του τα χαρίσει το ίδιο χέρι που περιμένει και ο γραφικός παγκόσμιος στοχαστής του σήμερα και αρχικαρνάβαλος του Σοσιαλισμού να τον χρήσει «πόλο σταθερότητας» στην περιοχή!!!
Οι κομπάρσοι όμως διδάχτηκαν. Οι κομπάρσοι έμαθαν. Οι κομπάρσοι έθεσαν στόχους.
Νάτοι τώρα λοιπόν να αποτελούν «πρότυπο σημείο αναφοράς» για όλους τους εξεγερμένους λαούς του αραβικού κόσμου. (Εξεγερμένους στα ίδια χώματα που πότισαν με αίμα Έλληνες και σύμμαχοι!)
Νατοι οι φιλήσυχοι τίποτες που αν δεν τους χτυπούσε ο εχθρός την πόρτα το έπαιζαν λευκές προβατίνες αθετώντας υπογραφές και συμφωνίες, να κατέχουν σήμερα την μισή Κύπρο και να έχουν δημιουργήσει γεωπολιτικά τετελεσμένα εις βάρος μας που όμοιά τους δεν συναντά κανείς πουθενά στον κόσμο
Νάτοι οι καθηγητάδες της ουδετερότητας που σηκώνουν ανάστημα και κουνάνε επιδεικτικά το δάχτυλο σε Ευρώπη και ΗΠΑ οι οποίες μέχρι χθες τους έδειχναν με το δάχτυλο ως απολύτως ελεγχόμενες και κατευθυνόμενες μαριονέτες…(Είναι πραγματικά απίστευτο. Έφτασαν σε σημείο να συμμετέχουν με την ΕΕ σε θεωρητικά δεσμευτικές διαπραγματεύσεις περί διαχείρισης της λαθρομετανάστευσης και την αμέσως επόμενη ημέρα της υπογραφής του «συμφωνου επανεισδοχής μεταναστων» να αρνούνται την εφαρμογή του αν δεν εφαρμοστεί «η σταδιακή εξάλειψη του καθεστώτος θεωρήσεων στις μετακινήσεις Τούρκων πολιτών προς την Ευρώπη!!!».)
Νάτο τώρα λοιπόν το όνειδος της ιστορίας που έγλυφε «χωροφύλαξ και αστυφύλαξ» μαζί να έχει μετατραπεί σε χωροφύλακα της περιοχής μας που τον γλύφουν οι προσκυνημένοι «ηγέτες» μας
Νάτα και τα δικά μας προσκυνημένα γιουσουφάκια που από λαλίστατοι κολλητοί των «ηγετών» του κάθε τυχάρπαστου κράτους-παρια της περιοχής έχουν καταπιεί τη γλώσσα τους σήμερα περιμένοντας ως αντάλλαγμα σιωπής και υποταγής το ξεροκόμματο των αφεντικών τους αλλα και οδηγίες για ανούσιους βρυχηθμούς της επόμενης ημέρας
ΔΕΝ αντιλέγω. Η εμετική αυτή στάση απόλυτης υποταγής, εξασφαλίζει επιβίωση έστω και με όρους ξεφτίλας. Το να σηκώνεις ανάστημα δεν σημαίνει ότι θα βγαίνεις υποχρεωτικά νικητής. Μπορεί να σπάσεις τα μούτρα σου ή ακόμα και να χάσεις το κεφάλι σου
Όλα είναι θέμα επιλογής. Επιλογής του τι ζωή θες να ζεις και τι θες να αφήσεις πίσω σου σε τούτο τον κόσμο στον οποίον είσαι ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ
Σε όσους προβληματίζονται για το ποια επιλογή είναι καλύτερη απλά θυμίζω μια αξέχαστη ρήση του Μαχατμα Γκάντι: "Είναι καλύτερα να στέκεσαι όρθιος με σπασμένο και μπανταρισμένο κεφάλι, από το να σέρνεσαι με την κοιλιά για να γλιτώσεις το κεφάλι σου. "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου