dpdimas@hotmail.com
Οι διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό δεν πάνε πουθενά και απαιτούνται δραστικές, μονομερείς ενέργειες πέρα και έξω από το πλαίσιο των διαπραγματεύσεων του ΟΗΕ που, ενώ δεν θα δεσμεύουν τις δύο πλευρές, θα καταφέρουν, ενδεχομένως, να «σπάσουν» τη δυσπιστία που πνίγει όλες τις προσπάθειες, εδώ και 10ετίες.
Αυτά υποστηρίζονται σε τελευταία ανάλυση του κυπριακού προβλήματος από τη Διεθνή Ομάδα Κρίσεων ( International Crisis Group-ICG) που εδρεύει στις Βρυξέλλες και κατά καιρούς έχει στελεχωθεί από γνωστά ονόματα του αμερικανικού και εν γένει δυτικού διπλωματικού κατεστημένου.
Το ICG εν πολλοίς εξωτερικεύει τις σκέψεις Αμερικανών και άλλων παραγόντων και εκεί ακριβώς εντοπίζεται και το ενδιαφέρον των τελευταίων προτάσεών του που κατ' ουσίαν αποτελούν μια εξωραϊσμένη παρουσίαση υφισταμένων εκκρεμοτήτων. Κατά το παρελθόν αρκετές από τις «σκέψεις» του για το σπάσιμο του αδιεξόδου στη διαμάχη Αθηνών-Σκοπίων για το όνομα είχαν παραδόξως (;) περάσει στις αμερικανικής εμπνεύσεως προτάσεις Νίμιτς περί διπλής και τριπλής ονομασίας που, ωστόσο, ουδέποτε προχώρησαν λόγω της ανεδαφικότητάς τους.
Ετσι, τώρα, ο οργανισμός αυτός, που επίσης έχει και φυσική παρουσία στην Ουάσιγκτον, επιχειρεί να περάσει ιδέες που έχουν μια ευλογοφάνεια και στηρίζονται σε ρεαλιστική αποτίμηση των πραγμάτων, αλλά είναι προφανές ότι πρωτίστως υποκινούνται από το «πλασάρισμα» -διά της πλαγίας οδού- της πάγιας επιδίωξης για άνοιγμα του δρόμου της Τουρκίας προς την Ενωση -αίροντας τις κυπριακές αντιρρήσεις και, δυνητικά, το βασικό άλλοθι των Γαλλο-Γερμανών στο ευρωπαϊκό μπλοκάρισμα της Τουρκίας.
Το ενδιαφέρον είναι πως «ακουμπά» την τουρκική στρατιωτική παρουσία στο νησί, προτείνοντας την «καταγραφή» των δυνάμεων κατοχής, αλλά ουδεμία αναφορά γίνεται -έστω ως ιδέα- για τη μερική ή συνολική αποχώρησή τους, εκ του φόβου προφανώς μήπως ενοχληθεί το τουρκικό Γενικό Επιτελείο.
Στο εξάπτυχο των προτάσεών του, το ICG εισηγείται τη λήψη Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) μέσα στο '11, γιατί όπως λέει, από την ανάλυση που έχει κάνει των αιτίων και των συνεπειών των διπλωματικών αντιπαραθέσεων των δύο πλευρών «είναι απίθανη η έγκαιρη διευθέτηση» του προβλήματος.
Υποστηρίζει, δε, πως η υιοθέτηση τέτοιων μέτρων θα πρέπει να γίνει μονομερώς και εκτός ενός πολύπλοκου πακέτου διαπραγμάτευσης, ούτως ώστε να μη δεσμεύονται οι δύο πλευρές. Ετσι θα καταστεί δυνατή η οικοδόμηση εμπιστοσύνης, θα ικανοποιηθούν βασικές απαιτήσεις των δύο πλευρών και θα ανοίξουν οι μεταξύ τους επικοινωνίες χωρίς να προκαταλαμβάνεται το αποτέλεσμα των συνομιλιών του ΟΗΕ.
Προτείνεται, λοιπόν, η Τουρκία να προχωρήσει στην (ούτως ή άλλως προβλεπόμενη από το πρωτόκολλο του '05 ) υλοποίηση της συμβατικής της υποχρέωσης για το άνοιγμα λιμανιών και αεροδρομίων στους Κυπρίους, και οι Ελληνοκύπριοι από την πλευρά τους να παύσουν να μπλοκάρουν τα κεφάλαια διαπραγμάτευσης της Τουρκίας με την Ε.Ε. και να επιτρέψουν στους Τουρκοκύπριους να χρησιμοποιούν το λιμάνι της Αμμοχώστου για εμπόριο με την Ενωση.
Η Τουρκία και οι Τουρκοκύπριοι να επιστρέψουν ιδιοκτησίες που βρίσκονται στην κατεχόμενη από τον τουρκικό στρατό περιοχή των Βαρωσίων, στους Ελληνοκύπριους ιδιοκτήτες τους, υπό το καθεστώς του ΟΗΕ που θα επιβλέψει την ανοικοδόμηση της περιοχής.
Οι Ελληνοκύπριοι να επιτρέψουν πτήσεις τσάρτερ στο αεροδρόμιο Ερκαν στην τουρκοκυπριακή ζώνη, με την εποπτεία του ΟΗΕ.
Η Τουρκία, η Ελλάδα, η Βρετανία και οι δύο κυπριακές κοινότητες να θέσουν σε εφαρμογή ένα μηχανισμό επαλήθευσης του αριθμού των στρατιωτών στο νησί, και να διεξαχθεί απογραφή για να προσδιοριστεί επακριβώς ο αριθμός των κατοίκων και το νομικό τους καθεστώς.
Οι δύο πλευρές να ενθαρρύνουν επαφές Ελληνοκυπρίων απευθείας με την Αγκυρα και Τουρκοκυπρίων απευθείας με την Αθήνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου