Ευκαιρίες...

Από την ΚΥΡΑ ΑΔΑΜ

Οι ευκαιρίες για την Ελλάδα στην εξωτερική πολιτική της δεν έχουν λείψει ποτέ. Το αν όμως αυτές τις εκμεταλλεύεται η εκάστοτε κυβέρνηση είναι ένα άλλο θέμα, με κατά κανόνα αρνητικό πρόσημο όταν έρθει η ώρα του απολογισμού.

ΚΑΙ όμως, ακόμα και αυτή τη δύσκολη περίοδο για την οικονομική τύχη της χώρας, υπάρχουν ευκαιρίες προς εκμετάλλευση και αναβάθμιση του πεσμένου ηθικού και του διεθνούς κύρους της χώρας.

ΟΙ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ αυτές έρχονται από το Βορρά (προ πολλού) και από το Νότο (προσφάτως).

ΑΣ τα πάρουμε ανάποδα: 

Η Ελλάδα και το Ισραήλ προσέγγισαν θεαματικά το τελευταίο διάστημα (σ.σ. ελέω Τουρκίας!). Η προσέγγιση μπορεί να γίνει απείρως στενότερη μέσω... του «Λεβιάθαν», του τεράστιου υποθαλάσσιου κοιτάσματος υδρογονανθράκων, το οποίο αγκαλιάζει το Ισραήλ αλλά και τα νότια παράλια της Κύπρου. Η Λευκωσία ανακοίνωσε ότι προτίθεται να συν-κατασκευάσει τις εγκαταστάσεις αποθήκευσης του αερίου για εσωτερική και εξωτερική συνεκμετάλλευση. Η Αθήνα δήλωσε -δειλά- ότι προτίθεται να μεταφέρει το ισραηλινό αέριο στην Ευρώπη.

ΣΤΑ γρήγορα, λοιπόν, σχηματίζεται επί χάρτου μια νέα διεθνής ενεργειακή οδός, στο μαλακό υπογάστριο της Τουρκίας, χωρίς τη συμμετοχή της ή την επιρροή της. Στο σχέδιο αυτό, αργά ή γρήγορα, θα εμπλακούν και οι ΗΠΑ· πρώτον, για να βοηθήσουν επιπλέον το Ισραήλ και, δεύτερον, για να επιβεβαιώσουν στην πράξη το «δόγμα τους» για την αναγκαιότητα «διαφοροποίησης των διεθνών ενεργειακών οδών» από αυτές της Ρωσίας.

ΕΙΝΑΙ άγνωστο αν η Αθήνα, μέσα στη γενική μιζέρια της, θα αρπάξει με επαγγελματική ακρίβεια και συνέπεια αυτή τη μεγάλη ευκαιρία. Αφού προηγουμένως, βεβαίως, σταθεροποιήσει και θέσει σε σωστές βάσεις αυτή την πιθανή συνεργασία της με το Ισραήλ, χωρίς να υπάρχουν συνέπειες στη γενικότερη πολιτική της (ή ό,τι έχει απομείνει από αυτήν) στη Μέση Ανατολή.

ΣΤΟΝ αντίποδα παραμένει εκκρεμής ή σε λανθάνουσα πορεία η σχέση της Αθήνας με τη Μόσχα, που μόλις πριν από τρία χρόνια βασιζόταν υπερηφάνως -τότε- στην ενεργειακή συνεργασία των δύο χωρών.

ΟΙ ρωσικοί αγωγοί πετρελαίου αλλά και φυσικού αερίου στην Ελλάδα παραμένουν συμφωνία ημιτελής και, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, αυξάνονται κατά κύματα το τελευταίο διάστημα τα δείγματα βαθιάς ανησυχίας και εκνευρισμού της ρωσικής πλευράς απέναντι στις τελικές διαθέσεις της Αθήνας, που κωλυσιεργεί κραυγαλέα πλέον.

ΚΑΙ όμως. Αυτές οι δύο περιπτώσεις δεν είναι εκ διαμέτρου αντίθετες για τα ελληνικά συμφέροντα. Είναι απολύτως συμπληρωματικές και αποτελούν μια πολύ μεγάλη ευκαιρία για τη χώρα και τη θέση της στη διεθνή σκακιέρα.

ΠΡΟΫΠΟΘΕΤΟΥΝ όμως πολιτικούς με καθαρό και ψύχραιμο εγκέφαλο, προσανατολισμένο μόνο στην εξυπηρέτηση των άμεσων και μακροπρόθεσμων συμφερόντων της χώρας.

ΚΑΙ αυτό παραμένει ζητούμενο. 

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ